Yaşlandıkça, yaşam ve ölüm birbirine karışıyor. Bu şiirde, konuşmacı, çocuğun ve ebeveynlerin rol değiştirmeye başladığı, geçişin eşik alanını işgal eder. Bu şiir doğum, yaşam ve ölüm arasında sorunsuz bir şekilde geçiş yapar – yakın zamanda gerçekleşen bir ölümden sonra kalan nesnelerle başlar...