Beykozlu
New member
“Kendinize sorun, hayvanınız gerçekten sevilmeyi seviyor mu?” San Francisco Hayvanlara Zulüm Önleme Derneği’nde (SPCA) hayvan destekli terapi programı gönüllüleri koordinatörü Tina Mitchell diyor. Mitchell ve meslektaşları, hastanelerde, bakım evlerinde, yaşlı bakım merkezlerinde, psikiyatri tesislerinde, okullarda ve havaalanlarında yabancıları rahatlatmak için köpekleri, kedileri, tavşanları, domuzları ve atları eğitiyor ve sertifikalandırıyor. Programın mezunları arasında 28 kiloluk Flaman Dev tavşanı Büyük Alex ve LiLou adında minyatür bir domuz yer alıyor.
Bir terapi hayvanı olmak için, evcil hayvanınızın öncelikle vücut işlevlerinin kontrolü ve “otur”, “kal” ve “bırak” komutlarına (tavşanlar ve kediler bu gereksinimden muaftır) uyması da dahil olmak üzere temel görgü kurallarına hakim olması gerekir. Adayları değerlendirmek için Mitchell ve meslektaşları, hayvanları ele alıp kucaklayarak, huzursuzluk belirtileri ararken ayaklarına ve pençelerine dokunarak işe başlıyorlar. Bir hayvan, kendisine dokunmak isteyen tanımadığı kişilerle çevriliyken herhangi bir korku belirtisi gösteriyorsa, muhtemelen bu iş için uygun değildir. Evcil hayvanınız tekerlekli sandalyeler, yürüteçler, bastonlar, yüksek sesler, küçük çocuklar ve diğer hayvanlardan etkilenmemelidir. Utangaç bir hayvana asla terapist rolünü zorlamayın.
Gönüllüler genellikle evcil hayvanlarını sertifika almak için SPCA’ya getirirler çünkü yaratığın dünyadaki sakinleştirici etkisini fark ettiler. Araştırmalar, hayvanların insanlara her türlü fiziksel ve duygusal faydaları sağladığını göstermektedir. Saskatchewan’daki Kraliyet Üniversite Hastanesi’ndeki acil servis hastaları üzerinde yakın zamanda yapılan bir klinik çalışmada, bir terapi köpeğinden 10 dakikalık bir ziyaret alan katılımcılar, ağrıda küçük ama istatistiksel olarak anlamlı azalmalar, ayrıca kaygı ve depresyon semptomlarında azalma bildirdiler.
“Beni evcilleştir!” yazan yelek giyen bir hayvan. San Francisco Uluslararası Havalimanı’nda 90 dakikalık bir seansta yüzlerce insan dokunabilir. Her zaman yorgunluk belirtileri arayın ve yeterli tuvalet molası vermek için mühlet yapın. Hayvanınızı bir tasma veya koşum takımı üzerinde tutun. Ana cazibe merkezi olmadığınızı unutmayın; bir türün diğerini yatıştırması için güvenli ve davetkar bir alanı kolaylaştırmak için oradasınız. Sinirli görünen ve yatıştırılmaya ihtiyacı olan birini görseniz bile bir etkileşim başlatmayın. Bunun yerine, kişinin hayvanınızı görmesine izin verin ve yalnızca ona doğru çekiyorsa yaklaşın. Mitchell, “Bazı insanlar hayvanları sevmeyebilir” diyor. “Ve sorun değil.”
Bir terapi hayvanı olmak için, evcil hayvanınızın öncelikle vücut işlevlerinin kontrolü ve “otur”, “kal” ve “bırak” komutlarına (tavşanlar ve kediler bu gereksinimden muaftır) uyması da dahil olmak üzere temel görgü kurallarına hakim olması gerekir. Adayları değerlendirmek için Mitchell ve meslektaşları, hayvanları ele alıp kucaklayarak, huzursuzluk belirtileri ararken ayaklarına ve pençelerine dokunarak işe başlıyorlar. Bir hayvan, kendisine dokunmak isteyen tanımadığı kişilerle çevriliyken herhangi bir korku belirtisi gösteriyorsa, muhtemelen bu iş için uygun değildir. Evcil hayvanınız tekerlekli sandalyeler, yürüteçler, bastonlar, yüksek sesler, küçük çocuklar ve diğer hayvanlardan etkilenmemelidir. Utangaç bir hayvana asla terapist rolünü zorlamayın.
Gönüllüler genellikle evcil hayvanlarını sertifika almak için SPCA’ya getirirler çünkü yaratığın dünyadaki sakinleştirici etkisini fark ettiler. Araştırmalar, hayvanların insanlara her türlü fiziksel ve duygusal faydaları sağladığını göstermektedir. Saskatchewan’daki Kraliyet Üniversite Hastanesi’ndeki acil servis hastaları üzerinde yakın zamanda yapılan bir klinik çalışmada, bir terapi köpeğinden 10 dakikalık bir ziyaret alan katılımcılar, ağrıda küçük ama istatistiksel olarak anlamlı azalmalar, ayrıca kaygı ve depresyon semptomlarında azalma bildirdiler.
“Beni evcilleştir!” yazan yelek giyen bir hayvan. San Francisco Uluslararası Havalimanı’nda 90 dakikalık bir seansta yüzlerce insan dokunabilir. Her zaman yorgunluk belirtileri arayın ve yeterli tuvalet molası vermek için mühlet yapın. Hayvanınızı bir tasma veya koşum takımı üzerinde tutun. Ana cazibe merkezi olmadığınızı unutmayın; bir türün diğerini yatıştırması için güvenli ve davetkar bir alanı kolaylaştırmak için oradasınız. Sinirli görünen ve yatıştırılmaya ihtiyacı olan birini görseniz bile bir etkileşim başlatmayın. Bunun yerine, kişinin hayvanınızı görmesine izin verin ve yalnızca ona doğru çekiyorsa yaklaşın. Mitchell, “Bazı insanlar hayvanları sevmeyebilir” diyor. “Ve sorun değil.”