Evlilik ve çift danışmanlığında toplumumuzda yaygın karşılaşılan problemlerdendir evlilik kuruluşuna kök ailelerin oldukça müdahil olması, partnerlerden en az biri tarafınca hudut konmaması durumu. Başka partner his ve fikirlerini paylaşmak noktasında geri duruyorsa ya da paylaştığı vakit bilhassa eşi tarafınca anlaşılmadığını, duyulmadığını deneyimliyorsa işler çıkmaza girebiliyor. Aylar, yıllar süren yorgunluk, bıkkınlık, sinmişlik, depresiflik baş gösteriyor. İçten içe yıpranıyor.
Trajik bir biçimde biroldukça çiftin kök aile sorunu haricinde kendi ortalarında bir sorun olmuyor. Cinsellik, sevgi bağı, inanç üzere temel münasebet gereksinimleri tamam olsa da partnerlerden birinin ailesinin evliliğe aşırı-orantısız dahil olması, baskısı, denetim istemi, yönlendirmesi(niyetler güzel dahi olsa!) çiftlerin içinde defekt oluşmasına yol açıyor ve biroldukça olumsuz his, tartışma, çözülememiş meseleler yaratıyor.
Çoklukla erkek bireylerin aileleriyle ortasına hudut koymakta yetersiz olduğunu gözlemliyorum. Eşinin ne kadar gayret ortasında göstermeye, anlatmaya çalışma eforları olsa dahi konduramama, görmezden gelme, geçiştirme, ”sen yanlış anlıyorsun, abartıyorsun” biçimi yaklaşımlar nazaranbiliyorum. Bu noktada bu sıkıntıdan yakınan partner mutlaka tek başına, kendisi bu mevzuyu çözmeye çalışmamalı, eşinin üstüne düşerek bu hususta onun fikirlerini değiştirmeye çalışma eforundan vazgeçmelidir. Zira işler daha da düğümlü bir hal almakta.
Öbür yandan eşinin ailesiyle epey haşır neşir olduğu tarafında izlenimi olan bireyin kendi geçmiş aile yaşantısını da sorgulaması gerekir. Bunu tek başına yapmak objektif olma bakımından yetersiz olur. Görüldüğü üzere tek bir gerçek ya da ülkü yoktur. Kıymetli olan çiftleri istikrara, orta noktaya, iki tarafta da zahmet yaratmayacak bir noktada buluşturmaktır.
Kök aile sorunu yaygın görülen ve dirençli bir sıkıntıdır. Uygun yaklaşımla, süreci uygun anlayarak ve nihayetinde tahlil odaklı adımlarla çözülebilen bir sorundur.
Trajik bir biçimde biroldukça çiftin kök aile sorunu haricinde kendi ortalarında bir sorun olmuyor. Cinsellik, sevgi bağı, inanç üzere temel münasebet gereksinimleri tamam olsa da partnerlerden birinin ailesinin evliliğe aşırı-orantısız dahil olması, baskısı, denetim istemi, yönlendirmesi(niyetler güzel dahi olsa!) çiftlerin içinde defekt oluşmasına yol açıyor ve biroldukça olumsuz his, tartışma, çözülememiş meseleler yaratıyor.
Çoklukla erkek bireylerin aileleriyle ortasına hudut koymakta yetersiz olduğunu gözlemliyorum. Eşinin ne kadar gayret ortasında göstermeye, anlatmaya çalışma eforları olsa dahi konduramama, görmezden gelme, geçiştirme, ”sen yanlış anlıyorsun, abartıyorsun” biçimi yaklaşımlar nazaranbiliyorum. Bu noktada bu sıkıntıdan yakınan partner mutlaka tek başına, kendisi bu mevzuyu çözmeye çalışmamalı, eşinin üstüne düşerek bu hususta onun fikirlerini değiştirmeye çalışma eforundan vazgeçmelidir. Zira işler daha da düğümlü bir hal almakta.
Öbür yandan eşinin ailesiyle epey haşır neşir olduğu tarafında izlenimi olan bireyin kendi geçmiş aile yaşantısını da sorgulaması gerekir. Bunu tek başına yapmak objektif olma bakımından yetersiz olur. Görüldüğü üzere tek bir gerçek ya da ülkü yoktur. Kıymetli olan çiftleri istikrara, orta noktaya, iki tarafta da zahmet yaratmayacak bir noktada buluşturmaktır.
Kök aile sorunu yaygın görülen ve dirençli bir sıkıntıdır. Uygun yaklaşımla, süreci uygun anlayarak ve nihayetinde tahlil odaklı adımlarla çözülebilen bir sorundur.