Her birey gelişimsel devrinin getirdiği özelliklere ve yaşantılara göre çeşitli kaygılar yaşayabilir. Pekala kaygı nedir? Endişe; anlık ve muhakkak bir tehlike anında hissedilen, kaynağı aşikâr olan heyecansal bir yansıdır. Bebekler doğdukları andan itibaren makul bir yaşa kadar korunmaya muhtaçtır. Kendilerini koruyabilme hünerini geliştirene kadar bebekler dış dünyadan gelen bilinmeyenlere karşı endişe reaksiyonu oluştururlar. Kimi endişeler gelişimsel olarak yaşa bağlı ortaya çıkar ve vakit içinde kaybolur, kimileri ise yanlış başa çıkma yolları niçiniyle bir yerlerde kalıcı hale gelebilir ve yetişkin ömrümüze sirayet edebilir. ömrü somut algıladığımız ve ömrümüzde soyut kavramı olmadığı periyotlarda endişelerimiz daha somut şeylere yönelikken, soyut periyoda geçildiğinde endişeler hal değiştirerek kalıplaşır.
Ben yazıma 7 yaş ve üzeri kaygılar ile devam etmek istiyorum.
7-8 yaş devrinde yalnız kalma ve kayıp dehşetleri pek sık görülür. Kendi başlarına oynamalarına karşın yanlarında birilerini isteyebilirler. Mevtten, kazalardan yahut düşmekten faydalanmaktan bahsedebilirler.
9-12 yaş periyodunda artık okul meseleleri ortaya çıkmaya başlamıştır. İmtihan korkusu yahut okuldaki performans dertleri ortaya çıkabilir. Daha şahsi endişeler ortaya çıkmaya başlamıştır birey olmaya başladıkça dış görünüşleri ve dışarıdaki başka bireylerle kendilerini kıyaslamaya başlarlar ve bu da onları farklı bir derde sürükler.
bir daha bu vakitte izlenen sinemalardaki gerçek ya da sanal kahramanlardan korkma durumu yaşanabileceğinden, bu yaşlarda endişe ve tansiyon sinemaların izlenmesine müsaade verilmemelidir.
Ön ergenlik ve ergenliğe yanlışsız geçildiğinde ise artık şahsi ilgiler, toplumsal telaşlar ortaya çıkmaya başlar. Arkadaş ilgileri, aile bağları ile ilgili korkular artar. Gelecek tasası da buna eşlik etmektedir. Nasıl bir geleceğe sahip olacaklarını iddia etmeye çalışmak, doğal afetler ve büyüme süreciyle alakalı öteki bahisler da telaş verici olabilir.
Pekala EMDR bu duruma nasıl yardımcı olabilir?
EMDR öbür birfazlaca terapi modeline bakılırsa yeni bir formüldür. şimdi her yaşa uygulanabilmektedir. Araştırmalara bakıldığında pek olumlu değişimler sağladığı gözlemlenmektedir. Kullanılan gereçler biroldukca modelle benzerlik göstermektedir. Alışılmış ki her terapi modelinde olduğu üzere EMDR’da da ailenin dayanağına muhtaçlık duyulmaktadır. Şayet danışan istekli gelmemişse çocuğa yahut ergene motivasyon sağlamakta aileye büyük hisse düşer.
EMDR çalışılırken birfazlaca modelden de takviye alınır mesela; sanat terapisi ve bilişsel davranışçı terapi… Gerçek yaşama dayanmayan dehşetler üzerinde de çalışılabileceği gözlenmiştir. Çocuktan korkulan şeyi sembolize etmesi ve fotoğrafını çizmesi istenir ve endişeleri ile ilgili düşündükleri olumsuz bilişleri öğrenilmeye çalışılır. Örneğin; dikkatsizim, ölüyordum, aptalım, yaramazım, korkağım vs. üzere sonrasındasındasında bu sözlerin ve fotoğrafın onlarda hissettirdikleri hisler, bedensel duyumlar üzerine konuşulur. Birfazlaca çocuk bu etapları yerine getirebilir, getirilmediğinde farklı tekniklerle çocuklar desteklenir. Duyarsızlaştırma basamağı ile çocukların olumsuz bilişlerini çözümlemesi ve yerine olumlu bilişler (dikkatli olmayı öğrenebilirim, merdim, akıllıyım vs.) işlenmesi sağlanır. Her vakit lisana getirdiğim üzere her çocukta süreç farklılık gösterebilmektedir terapilerin ilerleyişi çocuğun suratına ve gücüne bağlı olarak değişiklik gösterebilir.
Ben yazıma 7 yaş ve üzeri kaygılar ile devam etmek istiyorum.
7-8 yaş devrinde yalnız kalma ve kayıp dehşetleri pek sık görülür. Kendi başlarına oynamalarına karşın yanlarında birilerini isteyebilirler. Mevtten, kazalardan yahut düşmekten faydalanmaktan bahsedebilirler.
9-12 yaş periyodunda artık okul meseleleri ortaya çıkmaya başlamıştır. İmtihan korkusu yahut okuldaki performans dertleri ortaya çıkabilir. Daha şahsi endişeler ortaya çıkmaya başlamıştır birey olmaya başladıkça dış görünüşleri ve dışarıdaki başka bireylerle kendilerini kıyaslamaya başlarlar ve bu da onları farklı bir derde sürükler.
bir daha bu vakitte izlenen sinemalardaki gerçek ya da sanal kahramanlardan korkma durumu yaşanabileceğinden, bu yaşlarda endişe ve tansiyon sinemaların izlenmesine müsaade verilmemelidir.
Ön ergenlik ve ergenliğe yanlışsız geçildiğinde ise artık şahsi ilgiler, toplumsal telaşlar ortaya çıkmaya başlar. Arkadaş ilgileri, aile bağları ile ilgili korkular artar. Gelecek tasası da buna eşlik etmektedir. Nasıl bir geleceğe sahip olacaklarını iddia etmeye çalışmak, doğal afetler ve büyüme süreciyle alakalı öteki bahisler da telaş verici olabilir.
Pekala EMDR bu duruma nasıl yardımcı olabilir?
EMDR öbür birfazlaca terapi modeline bakılırsa yeni bir formüldür. şimdi her yaşa uygulanabilmektedir. Araştırmalara bakıldığında pek olumlu değişimler sağladığı gözlemlenmektedir. Kullanılan gereçler biroldukca modelle benzerlik göstermektedir. Alışılmış ki her terapi modelinde olduğu üzere EMDR’da da ailenin dayanağına muhtaçlık duyulmaktadır. Şayet danışan istekli gelmemişse çocuğa yahut ergene motivasyon sağlamakta aileye büyük hisse düşer.
EMDR çalışılırken birfazlaca modelden de takviye alınır mesela; sanat terapisi ve bilişsel davranışçı terapi… Gerçek yaşama dayanmayan dehşetler üzerinde de çalışılabileceği gözlenmiştir. Çocuktan korkulan şeyi sembolize etmesi ve fotoğrafını çizmesi istenir ve endişeleri ile ilgili düşündükleri olumsuz bilişleri öğrenilmeye çalışılır. Örneğin; dikkatsizim, ölüyordum, aptalım, yaramazım, korkağım vs. üzere sonrasındasındasında bu sözlerin ve fotoğrafın onlarda hissettirdikleri hisler, bedensel duyumlar üzerine konuşulur. Birfazlaca çocuk bu etapları yerine getirebilir, getirilmediğinde farklı tekniklerle çocuklar desteklenir. Duyarsızlaştırma basamağı ile çocukların olumsuz bilişlerini çözümlemesi ve yerine olumlu bilişler (dikkatli olmayı öğrenebilirim, merdim, akıllıyım vs.) işlenmesi sağlanır. Her vakit lisana getirdiğim üzere her çocukta süreç farklılık gösterebilmektedir terapilerin ilerleyişi çocuğun suratına ve gücüne bağlı olarak değişiklik gösterebilir.