1981 yılında amatör gökbilimci Erwin Schwab küçük gezegenlerin yörüngelerini ölçmeye başladı. 1998 yılında ilk asteroitini keşfetti. O zamandan bu yana kişisel olarak 101 küçük gezegen ve grup olarak 12 gezegen keşfetti. Bunlardan 49'unun zaten isimleri var ve bunlardan birine en sevdiği şehrin adını verdi: Darmstadt. Ayrıca uzun zamandır aranan bir yıldız sistemi buldu.
Duyuru
Bay Schwab, siz dünyanın en iyi amatör gökbilimciler kategorisine aitsiniz ve 100'den fazla küçük gezegen keşfettiniz. Küçük gezegenler hakkında bu kadar ilginç olan ne?
Nereden başlayacağım? 1979 civarında, Heppenheim Gözlemevi'nden bir süredir orada faaliyet gösteren amatör bir gökbilimci bana belli bir yıldız takımyıldızını işaret etti. 15 dakika sonra tekrar baktığımızda bir şeylerin değiştiğini gördük. Bu beni büyüledi. Evrenin statik değil dinamik olduğunu.
Ve o kadar dinamik ki, 15 dakika içinde küçük gezegenlerin konumlarındaki değişimi bile görebiliyorsunuz. Bu, diğer nesnelerde mutlaka bu şekilde çalışmaz. Orion Bulutsusu'na veya Andromeda Galaksisi'ne baktığınızda, bir değişiklik görmek için yüzlerce veya binlerce yıl beklemeniz gerekir.
Bu beni çok etkiledi ve dahil oldum. O noktada er ya da geç bir şeyler keşfedeceğime inanmıyordum. Bu ancak 20 yıl sonra gerçekleşti. İlk küçük gezegenimi 1998 yılında keşfettim.
Toplamda 100'den fazla küçük gezegen keşfeden yalnızca üç Alman amatör gökbilimci var: Wolf Bickel, Sebastian Hönig ve ben. 70'li, 80'li yıllarda biri bana bu kadar ileri gideceğimi söyleseydi, deli olduklarını düşünürdüm.
Erwin Schwab normalde Darmstadt'taki GSI Helmholtz Ağır İyon Araştırma Merkezi'nde çalışıyor. Boş zamanlarında kendisini astronomiye adamaktadır.
(Resim: Erwin Schwab)
İlk keşfiniz tesadüf müydü yoksa özel bir araştırma mı yaptınız?
Zaten küçük gezegenleri keşfetmeyi bekliyorduk. Heppenheim'da bir ekip olarak çalıştık. O zamanlar bu kadar yalnız değildim. O sırada yeni bir kamera aldık.
Kameranın gelişimi, amatörlerin küçük gezegenleri keşfetmeye başlamasının nedenidir. 80'li yıllarda fotoğraflar hâlâ filmle çekiliyordu. Bir filmin kuantum verimliliği veya yaklaşık %5'lik ışık çıkışı vardır. Oraya ulaşan ışığın %5'i sinyale dönüşür. O dönemde ortaya çıkan dijital kameraların kuantum verimliliği %40'tı. Bugün yüzde 80-90'lardayız.
O nasıl?
Günümüzde her cep telefonunda ışığa duyarlı bir CCD çipi kullanılmaktadır. Bu sensörler 90'lı yıllarda büyüktü.
Işık sensöre arkadan düştüğü ve dolayısıyla iletken raylar tarafından gölgelenmediği için ışıktan daha iyi yararlanılıyor, değil mi?
Kesinlikle. Bu çipler aslında astronomi için geliştirildi. Artık akıllı telefonlarda da kullanılıyorlar. Bu da amatör gökbilimciler için bir kez daha avantajlı, çünkü artık büyük ölçekte inşa ediliyor olmaları, amatör gökbilimcilerin de bunları daha düşük fiyata satın alabileceği anlamına geliyor çünkü üretim oranları açıkça çok daha yüksek.
Neden daha fazla ışık duyarlılığına ihtiyacınız var?
Küçük gezegenler oldukça karanlıktır. Çıplak gözle görebileceğiniz nesnelerden yaklaşık bir milyon kat daha sönüktürler. Biz buna büyüklük diyoruz. Küçük gezegenleri keşfetmek istiyorsanız, 21 kadirin ötesinde balık tutmanız gerekir. 6 kadirden büyük nesneler hala çıplak gözle görülebilmektedir.
Amatörlerin analog kameralarla ulaşabilecekleri parlaklık sınıfı zaten araştırılmıştı. Ancak yine de dijital kameralarda keşfedilecek bir şeyler olmalı. Ancak böyle bir kameranın maliyeti çok yüksek olduğundan olağanüstü genel kurul toplantısı yapmak zorunda kaldık.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Ne kadar?
20.000 mark civarındaydı. Açıkçası kulüp için çok para vardı. Sonra dijital kamerayla başladık ve işte o zaman ilk küçük gezegenimi keşfettim.
Böyle bir kameranın çözünürlüğü nedir?
Şimdi sana söyleyemem bile. Önce onu hesaplamalıyım. Ancak küçük gezegenleri keşfetmek için çözünürlük o kadar da önemli değil. Işığa duyarlılık önemlidir. Ve küçük bir gezegenin konumunu tam olarak ölçen. Yay saniyesine kadar doğru olmalıdır.
Günümüzde küçük gezegenleri keşfetmek için sadece iyi bir kameraya değil aynı zamanda büyük bir teleskopa da ihtiyacınız var. 90'lı yıllarda işler farklıydı. Böylece 20 santimetre çapındaki teleskoplarla başladık. Şimdi yarım metre çapa ihtiyacımız var.
Haberin Sonu
Duyuru
Bay Schwab, siz dünyanın en iyi amatör gökbilimciler kategorisine aitsiniz ve 100'den fazla küçük gezegen keşfettiniz. Küçük gezegenler hakkında bu kadar ilginç olan ne?
Nereden başlayacağım? 1979 civarında, Heppenheim Gözlemevi'nden bir süredir orada faaliyet gösteren amatör bir gökbilimci bana belli bir yıldız takımyıldızını işaret etti. 15 dakika sonra tekrar baktığımızda bir şeylerin değiştiğini gördük. Bu beni büyüledi. Evrenin statik değil dinamik olduğunu.
Ve o kadar dinamik ki, 15 dakika içinde küçük gezegenlerin konumlarındaki değişimi bile görebiliyorsunuz. Bu, diğer nesnelerde mutlaka bu şekilde çalışmaz. Orion Bulutsusu'na veya Andromeda Galaksisi'ne baktığınızda, bir değişiklik görmek için yüzlerce veya binlerce yıl beklemeniz gerekir.
Bu beni çok etkiledi ve dahil oldum. O noktada er ya da geç bir şeyler keşfedeceğime inanmıyordum. Bu ancak 20 yıl sonra gerçekleşti. İlk küçük gezegenimi 1998 yılında keşfettim.
Toplamda 100'den fazla küçük gezegen keşfeden yalnızca üç Alman amatör gökbilimci var: Wolf Bickel, Sebastian Hönig ve ben. 70'li, 80'li yıllarda biri bana bu kadar ileri gideceğimi söyleseydi, deli olduklarını düşünürdüm.
Erwin Schwab normalde Darmstadt'taki GSI Helmholtz Ağır İyon Araştırma Merkezi'nde çalışıyor. Boş zamanlarında kendisini astronomiye adamaktadır.
(Resim: Erwin Schwab)
İlk keşfiniz tesadüf müydü yoksa özel bir araştırma mı yaptınız?
Zaten küçük gezegenleri keşfetmeyi bekliyorduk. Heppenheim'da bir ekip olarak çalıştık. O zamanlar bu kadar yalnız değildim. O sırada yeni bir kamera aldık.
Kameranın gelişimi, amatörlerin küçük gezegenleri keşfetmeye başlamasının nedenidir. 80'li yıllarda fotoğraflar hâlâ filmle çekiliyordu. Bir filmin kuantum verimliliği veya yaklaşık %5'lik ışık çıkışı vardır. Oraya ulaşan ışığın %5'i sinyale dönüşür. O dönemde ortaya çıkan dijital kameraların kuantum verimliliği %40'tı. Bugün yüzde 80-90'lardayız.
O nasıl?
Günümüzde her cep telefonunda ışığa duyarlı bir CCD çipi kullanılmaktadır. Bu sensörler 90'lı yıllarda büyüktü.
Işık sensöre arkadan düştüğü ve dolayısıyla iletken raylar tarafından gölgelenmediği için ışıktan daha iyi yararlanılıyor, değil mi?
Kesinlikle. Bu çipler aslında astronomi için geliştirildi. Artık akıllı telefonlarda da kullanılıyorlar. Bu da amatör gökbilimciler için bir kez daha avantajlı, çünkü artık büyük ölçekte inşa ediliyor olmaları, amatör gökbilimcilerin de bunları daha düşük fiyata satın alabileceği anlamına geliyor çünkü üretim oranları açıkça çok daha yüksek.
Neden daha fazla ışık duyarlılığına ihtiyacınız var?
Küçük gezegenler oldukça karanlıktır. Çıplak gözle görebileceğiniz nesnelerden yaklaşık bir milyon kat daha sönüktürler. Biz buna büyüklük diyoruz. Küçük gezegenleri keşfetmek istiyorsanız, 21 kadirin ötesinde balık tutmanız gerekir. 6 kadirden büyük nesneler hala çıplak gözle görülebilmektedir.
Amatörlerin analog kameralarla ulaşabilecekleri parlaklık sınıfı zaten araştırılmıştı. Ancak yine de dijital kameralarda keşfedilecek bir şeyler olmalı. Ancak böyle bir kameranın maliyeti çok yüksek olduğundan olağanüstü genel kurul toplantısı yapmak zorunda kaldık.
ayrıca oku
Daha fazla göster
daha az göster
Ne kadar?
20.000 mark civarındaydı. Açıkçası kulüp için çok para vardı. Sonra dijital kamerayla başladık ve işte o zaman ilk küçük gezegenimi keşfettim.
Böyle bir kameranın çözünürlüğü nedir?
Şimdi sana söyleyemem bile. Önce onu hesaplamalıyım. Ancak küçük gezegenleri keşfetmek için çözünürlük o kadar da önemli değil. Işığa duyarlılık önemlidir. Ve küçük bir gezegenin konumunu tam olarak ölçen. Yay saniyesine kadar doğru olmalıdır.
Günümüzde küçük gezegenleri keşfetmek için sadece iyi bir kameraya değil aynı zamanda büyük bir teleskopa da ihtiyacınız var. 90'lı yıllarda işler farklıydı. Böylece 20 santimetre çapındaki teleskoplarla başladık. Şimdi yarım metre çapa ihtiyacımız var.
Haberin Sonu