Basınçlı hava depolama sistemleri, elektrik depolama sistemleri arasında en egzotik olanıdır. Tüm dünyada yalnızca iki sistem vardır. Bunlardan biri Aşağı Saksonya'nın Huntorf şehrinde bulunuyor ve neredeyse yarım asırlık bir geçmişi var. Şimdi yeşil elektrik tedarikçisi Lichtblick teknolojiyi yeniden canlandırmak istiyor.
Duyuru
Havayı depolama ortamı olarak kullanma fikri ilk bakışta bariz görünüyor. Sonuçta ucuz ve her yerde bulunabiliyor. Eğer onu aşırı elektrikle sıkıştırıp büyük mağaralarda saklarsanız bir türbini çalıştırabilir. Ancak bir sorun var: Sıkıştırma sırasında verim açısından zararlı olan atık ısı oluşuyor. Rahatladığında hava o kadar soğur ki türbinler donar. O zaman açmalısın. Bu nedenle Huntorf tesisi, bir elektrik depolama tesisinden ziyade, yerleşik bir turboşarja sahip, gazla çalışan bir enerji santralidir.
Yeraltı elektrik depolamasına yeni yaklaşım
Elektrik tedarikçisi RWE, süreci daha verimli hale getirmek ve sıkıştırma sırasında üretilen ısıyı geçici olarak bir ısı akümülatöründe depolamak ve böylece elektriği tekrar elektriğe dönüştürürken yeniden kullanmak istiyordu. Ancak bu “adyabatik” sistemin ekonomik olmadığı ortaya çıktı ve hiçbir zaman inşa edilmedi.
Artık Lichtblick tarafından Siemens Energy, Hollandalı depolama uzmanı Corre Energy ve enerji tedarikçisi Eneco ile birlikte inşa edilen depolama sistemi, bir ısı akümülatörüne ihtiyaç duymuyor. Lichtblick talep üzerine şöyle açıklıyor: “Kompresörler tarafından üretilen atık ısı, bölgesel ısıtma olarak kullanılabilir ve satılabilir.” İlave yanma ilk olarak doğal gazla, daha sonra da hidrojenle gerçekleştirilecek. Merkezi Münsterland'daki Ahaus'tur. Bu, planlanan “GetH2” hidrojen ağından çok da uzak değil. Lichtblick, depolamadan toplamaya kadar gidiş-dönüş verimliliğinin %65 olduğunu tahmin ediyor. Bu bir pompa istasyonundan veya bataryadan daha az, ancak bir hidrojen gazı enerji santralinden daha fazlasıdır.
Dört eski tuz mağarası süpürüldü
Ahaus yakınlarında, 1.150 metreden daha derin ve 70 metre çapındaki dört eski tuz mağarası şu anda aşındırılıyor. Birlikte yaklaşık üç milyon metreküp hacme sahipler. Basıncınız 100 ila 200 bar arasında olacaktır. İlk mağara artık derinliğinin neredeyse %80'ine ulaştı. 2026 yılında tamamlanması bekleniyor. Daha sonra hava taşımacılığı için yeterli büyüklükte boruların delinmesi gerekiyor. Diğer mağaralar ise 2028 yılına kadar onu takip edecek.
İlk aşamada, depolamalı enerji santralinin 320 megawatt, yani Huntorf ile hemen hemen aynı gücü sağlaması bekleniyor. İkinci aşamada 320 MW daha eklenecek. Depolama 100 saate kadar elektrik sağlayabilmelidir. Tamamen matematiksel terimlerle ifade edersek, bunların kapasitesi 64 gigawatt saate karşılık gelir; bu, bu ülkede şu anda kurulu olan tüm pil depolama sistemlerinin toplamının neredeyse beş katıdır.
Pratikte bunun daha düşük olması muhtemeldir. “Döngüler tipik olarak minimum basınç ile maksimum oyuk basıncı arasındaki aşırı aralıkta değişiklik göstermediğinden, bunun yerine daha kısa giriş ve çıkış döngüleri ekonomik olarak optimize edilmiş bir şekilde gerçekleştirildiğinden, tipik döngü birkaç GWh elektrik üretimi ekleyecek veya ortadan kaldıracaktır”, Lichtblick'i açıklıyor. “Mağaraya uzun ve kısa döngülerle erişilebiliyor, dolayısıyla ticari açıdan mantıklıysa, giriş veya çıkarma örneğin yalnızca bir saat veya daha az sürebilir.” Lichtblick, bu esnekliğin, özellikle daha kısa döngüler için uygun olan pil depolamaya göre ana avantaj olduğunu söylüyor. ABD Enerji Bakanlığı tarafından yapılan bir araştırma, basınçlı hava depolamanın özellikle yüksek performans ve uzun çevrimler için en ekonomik seçeneklerden biri olduğunu doğruluyor.
Konsorsiyumun aklında çok çeşitli iş modelleri bulunmaktadır: gün içi piyasası, gün öncesi piyasası, dengeleme enerjisi, ikili sözleşmeler vb. Lichtblick, “Basınçlı havanın depolanması, üretim ve tüketim arasındaki hem zamansal hem de yerel farklılıkların telafi edilmesine yardımcı olabilir” diyor. “Geçici fiyat farklılıkları zaten piyasada giderek daha görünür hale geliyor.”
(gr)
Haberin Sonu
Duyuru
Havayı depolama ortamı olarak kullanma fikri ilk bakışta bariz görünüyor. Sonuçta ucuz ve her yerde bulunabiliyor. Eğer onu aşırı elektrikle sıkıştırıp büyük mağaralarda saklarsanız bir türbini çalıştırabilir. Ancak bir sorun var: Sıkıştırma sırasında verim açısından zararlı olan atık ısı oluşuyor. Rahatladığında hava o kadar soğur ki türbinler donar. O zaman açmalısın. Bu nedenle Huntorf tesisi, bir elektrik depolama tesisinden ziyade, yerleşik bir turboşarja sahip, gazla çalışan bir enerji santralidir.
Yeraltı elektrik depolamasına yeni yaklaşım
Elektrik tedarikçisi RWE, süreci daha verimli hale getirmek ve sıkıştırma sırasında üretilen ısıyı geçici olarak bir ısı akümülatöründe depolamak ve böylece elektriği tekrar elektriğe dönüştürürken yeniden kullanmak istiyordu. Ancak bu “adyabatik” sistemin ekonomik olmadığı ortaya çıktı ve hiçbir zaman inşa edilmedi.
Artık Lichtblick tarafından Siemens Energy, Hollandalı depolama uzmanı Corre Energy ve enerji tedarikçisi Eneco ile birlikte inşa edilen depolama sistemi, bir ısı akümülatörüne ihtiyaç duymuyor. Lichtblick talep üzerine şöyle açıklıyor: “Kompresörler tarafından üretilen atık ısı, bölgesel ısıtma olarak kullanılabilir ve satılabilir.” İlave yanma ilk olarak doğal gazla, daha sonra da hidrojenle gerçekleştirilecek. Merkezi Münsterland'daki Ahaus'tur. Bu, planlanan “GetH2” hidrojen ağından çok da uzak değil. Lichtblick, depolamadan toplamaya kadar gidiş-dönüş verimliliğinin %65 olduğunu tahmin ediyor. Bu bir pompa istasyonundan veya bataryadan daha az, ancak bir hidrojen gazı enerji santralinden daha fazlasıdır.
Dört eski tuz mağarası süpürüldü
Ahaus yakınlarında, 1.150 metreden daha derin ve 70 metre çapındaki dört eski tuz mağarası şu anda aşındırılıyor. Birlikte yaklaşık üç milyon metreküp hacme sahipler. Basıncınız 100 ila 200 bar arasında olacaktır. İlk mağara artık derinliğinin neredeyse %80'ine ulaştı. 2026 yılında tamamlanması bekleniyor. Daha sonra hava taşımacılığı için yeterli büyüklükte boruların delinmesi gerekiyor. Diğer mağaralar ise 2028 yılına kadar onu takip edecek.
İlk aşamada, depolamalı enerji santralinin 320 megawatt, yani Huntorf ile hemen hemen aynı gücü sağlaması bekleniyor. İkinci aşamada 320 MW daha eklenecek. Depolama 100 saate kadar elektrik sağlayabilmelidir. Tamamen matematiksel terimlerle ifade edersek, bunların kapasitesi 64 gigawatt saate karşılık gelir; bu, bu ülkede şu anda kurulu olan tüm pil depolama sistemlerinin toplamının neredeyse beş katıdır.
Pratikte bunun daha düşük olması muhtemeldir. “Döngüler tipik olarak minimum basınç ile maksimum oyuk basıncı arasındaki aşırı aralıkta değişiklik göstermediğinden, bunun yerine daha kısa giriş ve çıkış döngüleri ekonomik olarak optimize edilmiş bir şekilde gerçekleştirildiğinden, tipik döngü birkaç GWh elektrik üretimi ekleyecek veya ortadan kaldıracaktır”, Lichtblick'i açıklıyor. “Mağaraya uzun ve kısa döngülerle erişilebiliyor, dolayısıyla ticari açıdan mantıklıysa, giriş veya çıkarma örneğin yalnızca bir saat veya daha az sürebilir.” Lichtblick, bu esnekliğin, özellikle daha kısa döngüler için uygun olan pil depolamaya göre ana avantaj olduğunu söylüyor. ABD Enerji Bakanlığı tarafından yapılan bir araştırma, basınçlı hava depolamanın özellikle yüksek performans ve uzun çevrimler için en ekonomik seçeneklerden biri olduğunu doğruluyor.
Konsorsiyumun aklında çok çeşitli iş modelleri bulunmaktadır: gün içi piyasası, gün öncesi piyasası, dengeleme enerjisi, ikili sözleşmeler vb. Lichtblick, “Basınçlı havanın depolanması, üretim ve tüketim arasındaki hem zamansal hem de yerel farklılıkların telafi edilmesine yardımcı olabilir” diyor. “Geçici fiyat farklılıkları zaten piyasada giderek daha görünür hale geliyor.”
(gr)
Haberin Sonu