Şimdi bitti: trafik ışığı koalisyonunun önlem paketi. Isınma durumunda sosyal denge, otoyol projeleri için daha hızlı planlama süreçleri ve iklim koruma yasasının değiştirilmesi. Bunlar, son koalisyon komitesinin vardığı sonuçların köşe taşlarından bazıları. Ancak, özellikle münferit sektörlerden kaynaklanan emisyonlar söz konusu olduğunda son noktaya daha yakından bakmakta fayda var. Raporda, “İklim koruma hedeflerine uygunluk gelecekte sektörler arası ve çok yıllı hesaplar kullanılarak doğrulanacak” diyor.
“Sektörler arası” – başlangıçta, bir plandan sonra, “bütünsel” bir düşünceden sonra kulağa hoş geliyor. Ancak bu tamamen farklı bir anlama geliyor: FDP olarak bizler, taşımacılık sektöründeki hedeflerimize ulaşamıyor veya ulaşmak istemiyoruz, bu nedenle diğer departmanlar daha fazla tasarruf etmelidir. (İşte bunun koalisyon anlaşmasıyla ne kadar uyumlu olduğuna dair bir başlık.)
Bu yorum ilk olarak 25.08.2022 tarihinde yayınlandı. Koalisyon komitesinin son sonuçları vesilesiyle, güncellenmiş bir girişle burada yeniden yayınlıyoruz.
Hangi sektörü karbondan arındırmak daha kolay?
Sektörler arası iklim hedeflerinin temel fikri aslında oldukça doğru: Bazı sektörlerde, meyveler aslında diğerlerinden daha aşağıda sallanıyor. Tercihen bunlar seçilmelidir. Örneğin, gıdanın karbondan arındırılması nakliyeden daha kolaydır.
Gregor Honsel, 2006’dan beri TR’nin editörlüğünü yapıyor. Birçok karmaşık sorunun basit, kolay anlaşılır ama yanlış çözümleri olduğuna inanıyor.
Ayrı sektörel hedefler, paylaşılan kaynaklar için verimsiz rekabeti körükleyebilir. Örneğin ekilebilir arazide: CO₂ rezervuarı görevi görebilir ve böylece tarımın iklim dengesini iyileştirebilir. Serbest alanlı fotovoltaik sistemlerle kaplanabilir ve bu nedenle enerji sektörüne dahil edilebilirler. İnşaat sektörünün yararına olacak şekilde evsel ısınma için biyometan üretilebilir. Veya trafik dengesine fayda sağlayabilecek biyoyakıt.
Aynı şey hidrojen için de geçerli: ulaşımda, enerji sisteminde veya kimya endüstrisinde kullanılabilir ve her biri, bireysel departmanların iklim dengesi için farklı sonuçlara sahiptir. Bununla birlikte, izlenen yol, neyin ekonomik açıdan daha mantıklı olduğuna değil, hangi sektörün harekete geçmek için en büyük baskıya sahip olduğuna ve diğer departmanlardan kaynak satın alabileceğine bağlı olmalıdır.
trafik hep geride
Peki sektör hedeflerinden uzaklaşıyor musunuz? Çok hızlı değil. Onları tanıtmak için iyi nedenler vardı. Federal Anayasa Mahkemesi, 2021’de o zamanki kırmızı-siyah koalisyonunu daha katı bir iklim koruma taahhüdü verdiğinde, açıktı: işler böyle devam edemezdi. Bazı sektörler nispeten iyi yollarda ilerlerken, diğerleri her zaman geride kaldı. Özellikle trafik.
Bunun nedeni, artan trafik hacmi gibi sadece olgusal zorluklar değildi. Sonuçta, çeşitli sektörlerin farklı tasarruf potansiyelleri zaten hedeflerde dikkate alınmaktadır. Örneğin enerji endüstrisi, 1990 yılına kıyasla 2040 yılına kadar emisyonlarını %84, ulaşımı %52 ve tarımı %31 oranında azaltacaktır.
Hayır, ana sebeplerden biri her zaman politik isteksizlik olmuştur. CSU önderliğindeki Ulaştırma Bakanlığı’nın bu konudaki alçaklığı dillere destandır. Bu nedenle, dönemin çevre bakanı Svenja Schulze (SPD), münferit departmanları dizginlemek için bir iklim konseyi kurdu.
Bu sıkı incelemeye veda etmek istiyorsanız, tüm departmanların ortak hedefe ellerinden gelen en iyi şekilde katkıda bulunacağına güvenmelisiniz. Ancak Ulaştırma Bakanı Volker Wissing (FDP) bu güveni haklı çıkarmak için çok az şey yapıyor. Bu çalışmayı reddetmesinden paçayı sıyırmasına izin verilseydi, diğer departmanlar daha sert kemer sıkma önlemleri uygulamak ve ayağını incitirken uygun siyasi dayakları yemek zorunda kalacaktı.
Alt satır: evet, ortak bir hedefe tek odaklanmak iyidir, ancak bu siyasi kadro ile değil.
(gr)
Haberin Sonu
“Sektörler arası” – başlangıçta, bir plandan sonra, “bütünsel” bir düşünceden sonra kulağa hoş geliyor. Ancak bu tamamen farklı bir anlama geliyor: FDP olarak bizler, taşımacılık sektöründeki hedeflerimize ulaşamıyor veya ulaşmak istemiyoruz, bu nedenle diğer departmanlar daha fazla tasarruf etmelidir. (İşte bunun koalisyon anlaşmasıyla ne kadar uyumlu olduğuna dair bir başlık.)
Bu yorum ilk olarak 25.08.2022 tarihinde yayınlandı. Koalisyon komitesinin son sonuçları vesilesiyle, güncellenmiş bir girişle burada yeniden yayınlıyoruz.
Hangi sektörü karbondan arındırmak daha kolay?
Sektörler arası iklim hedeflerinin temel fikri aslında oldukça doğru: Bazı sektörlerde, meyveler aslında diğerlerinden daha aşağıda sallanıyor. Tercihen bunlar seçilmelidir. Örneğin, gıdanın karbondan arındırılması nakliyeden daha kolaydır.
Gregor Honsel, 2006’dan beri TR’nin editörlüğünü yapıyor. Birçok karmaşık sorunun basit, kolay anlaşılır ama yanlış çözümleri olduğuna inanıyor.
Ayrı sektörel hedefler, paylaşılan kaynaklar için verimsiz rekabeti körükleyebilir. Örneğin ekilebilir arazide: CO₂ rezervuarı görevi görebilir ve böylece tarımın iklim dengesini iyileştirebilir. Serbest alanlı fotovoltaik sistemlerle kaplanabilir ve bu nedenle enerji sektörüne dahil edilebilirler. İnşaat sektörünün yararına olacak şekilde evsel ısınma için biyometan üretilebilir. Veya trafik dengesine fayda sağlayabilecek biyoyakıt.
Aynı şey hidrojen için de geçerli: ulaşımda, enerji sisteminde veya kimya endüstrisinde kullanılabilir ve her biri, bireysel departmanların iklim dengesi için farklı sonuçlara sahiptir. Bununla birlikte, izlenen yol, neyin ekonomik açıdan daha mantıklı olduğuna değil, hangi sektörün harekete geçmek için en büyük baskıya sahip olduğuna ve diğer departmanlardan kaynak satın alabileceğine bağlı olmalıdır.
trafik hep geride
Peki sektör hedeflerinden uzaklaşıyor musunuz? Çok hızlı değil. Onları tanıtmak için iyi nedenler vardı. Federal Anayasa Mahkemesi, 2021’de o zamanki kırmızı-siyah koalisyonunu daha katı bir iklim koruma taahhüdü verdiğinde, açıktı: işler böyle devam edemezdi. Bazı sektörler nispeten iyi yollarda ilerlerken, diğerleri her zaman geride kaldı. Özellikle trafik.
Bunun nedeni, artan trafik hacmi gibi sadece olgusal zorluklar değildi. Sonuçta, çeşitli sektörlerin farklı tasarruf potansiyelleri zaten hedeflerde dikkate alınmaktadır. Örneğin enerji endüstrisi, 1990 yılına kıyasla 2040 yılına kadar emisyonlarını %84, ulaşımı %52 ve tarımı %31 oranında azaltacaktır.
Hayır, ana sebeplerden biri her zaman politik isteksizlik olmuştur. CSU önderliğindeki Ulaştırma Bakanlığı’nın bu konudaki alçaklığı dillere destandır. Bu nedenle, dönemin çevre bakanı Svenja Schulze (SPD), münferit departmanları dizginlemek için bir iklim konseyi kurdu.
Bu sıkı incelemeye veda etmek istiyorsanız, tüm departmanların ortak hedefe ellerinden gelen en iyi şekilde katkıda bulunacağına güvenmelisiniz. Ancak Ulaştırma Bakanı Volker Wissing (FDP) bu güveni haklı çıkarmak için çok az şey yapıyor. Bu çalışmayı reddetmesinden paçayı sıyırmasına izin verilseydi, diğer departmanlar daha sert kemer sıkma önlemleri uygulamak ve ayağını incitirken uygun siyasi dayakları yemek zorunda kalacaktı.
Alt satır: evet, ortak bir hedefe tek odaklanmak iyidir, ancak bu siyasi kadro ile değil.
(gr)
Haberin Sonu