Beykozlu
New member
Bu Makaleyi Dinle
Audm ile Ses Kaydı
The New York Times gibi yayınlardan daha fazla sesli haber dinlemek için, iPhone veya Android için Audm’u indirin .
Jerome Le Jamtel yüzerken film izlemeyi sever. Bunu da aynen böyle söylüyor – “Yüzerken film izlemeyi seviyorum” – sanki mantıklıymış gibi. NY, Mamaroneck banliyösündeki evinin bodrum katında, yönetimi altındaki 1.25 trilyon dolarlık varlığa sahip çok uluslu bir yatırım şirketinin parçası olan Natixis Americas’ın baş risk sorumlusu olarak şehirdeki işine gidip geldiği, minyatür bir Ironman yarattı. Ters kürek makinesine benzeyen ve fiyatı 1.900$’a satılan bir kara arazi simülatörü olan Vasa Swim Ergometer ile tamamlanan eğitim tesisi. Altına yere bir iPad koyuyor ve işte, serbest stili üzerinde çalışırken “John Wick” izliyor.
Le Jamtel artık tüm antrenmanlarını içeride yapıyor. Ironman’ın yüksek başarı gösteren, zaman sıkıntısı çeken işletme yöneticilerine hitap eden küçük bir alt kategorisi olan “yönetici mücadelesi” anlamına gelen Ironman XC’deki müdavim arkadaşları ona hamster diyor çünkü o her zaman bir tür çark üzerinde dönüyor. XC ile tanıştırdığı, İsviçre’deki Publicis Groupe’un genel müdürü Nicholas Baddour da dahil olmak üzere, bir arabanın kaportasından atılan ve hiçbir şeye ihtiyacı olmadığı için şanslı olan birçok arkadaşı son yıllarda neredeyse bisikletlerinde ölüyordu. göz ameliyatından daha ciddi. Le Jamtel araştırmayı yaptı ve rakamları hesapladı (risk sorumlusu) ve açık yollarda bisiklet sürmeye devam ederse Ironman mesafelerini – yarışta 2,4 mil yüzme ile 2,4 mil arasında sıkışmış olan bisiklet ayağı için 112 mil – sonucuna vardı. tam maraton – öldürülme ihtimali yüzde 100’dü. Bu yüzden en sevdiği yarış bisikleti olan Dimond Marquise’i (10.300 $) sabit bir Wahoo Fitness KICKR’ye (1.300 $) alıyor ve gerçek Ironman kurslarının sanal simülasyonları üzerinde eğitim vermek için monte edilmiş 30 inçlik bir ekranda Rouvy uygulamasını kullanıyor. Le Jamtel sadece yarışırken dışarıda bisiklet sürüyor ve yarışırken neredeyse her zaman Ironman XC ile oluyor.
Tipik bir Ironman yarış alanında yaklaşık 2.000 yarışmacı bulunur ve giriş ücreti 475 ile 675 dolar arasındadır. Böyle bir yarışta XC havuzu 10’dan 15’e kadardır ve ücret 5.700$ ile 15.000$ arasında değişmektedir. C düzeyinde bir yönetici olmanın yanı sıra, başvuranlar genellikle değerlendirilmek üzere yönlendirilir ve bir görüşme için otururlar, ancak bu göründüğünden daha az külfetlidir, bir kabul sürecinden çok bir pislik filtresidir. Pek çok XCer’a koçluk yapmış olan Purple Patch Fitness’ın kurucusu Matt Dixon, “Bunda gerçek bir topluluk unsuru var ve insanlar bunu bu yüzden yapıyor” diyor. Programı, Vermont’ta bir grup otomobil bayisini yönetmek veya Microsoft’un güvenlik tarafını yönetmek gibi “benzer düşüncelere sahip, çok farklı ama çok benzer zorluklarda yol alan insanların bir araya gelmesi” olarak tanımlıyor.
Merkezi Utah’ta bulunan Intermountain Healthcare’in yakın zamana kadar başkanı ve genel müdürü olan Marc Harrison, “Daha önce gerçekten tanımadığım bu insanların arkadaşlığına bayıldım” diyor. Harrison, iki yıl içinde ölüm döşeğinden ilk Ironman XC etkinliğine giden kanserden kurtulan bir kişidir ve burada kendisini Rolls-Royce’un baş finans görevlisinin yanında oturmuş bir yarış öncesi akşam yemeğinde bulmuştur. Harrison, “Sıcak, zeki, komik, cömert,” diye hatırlıyor. “Ve bunun gibi bir sürü insan vardı. Genellikle bunlar korkunç olaylardır – bilirsiniz, berbat yemekler ve kendi triatlon maceralarından bahseden insanlar.
Jerome Le Jamtel, bir XC atleti ve Natixis Americas’ta baş risk görevlisi. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
XC’nin avantajları arasında başlangıç çizgisine en yakın otelde bir seçim odası var ve bu nedenle, Haziran ayı sonlarında Le Jamtel karısını, 21 yaşındaki oğlunu ve oğlunun kız arkadaşını Mont-Tremblant, Quebec’e getirdi. Laurentian Dağları, Mont-Tremblant 70.3’te yarışmasını izlemek için Montreal’in 90 dakika kuzeybatısında. 70,3 millik yarış formatı eskiden yarım Demir Adam olarak biliniyordu, ancak Demir Adamlar kendilerinin hiçbir şeyin yarısını yaptığını düşünmekten hoşlanmıyor, bu nedenle şirket onu “Ironman 70.3” olarak yeniden adlandırdı. Mont-Tremblant’ta başlangıç çizgisine en yakın otel, Mont-Tremblant’ın şeker rengindeki kayak köyünü ikiye ayıran taş patikanın eteğinde yer alan rustik bir kır evi olan Ermitage du Lac’dı. Lac Tremblant’ın kıyısında. Tepenin doruğunda daha lüks bir otel vardı, Fairmont, ama Fairmont’un lüksleri -spa hizmetleri, gösterişli bar, gösterişli banyo ürünleri- çok sınırlı boş zamanlarını bir rekabet içinde geçiren insanlar için pek çekici gelmiyor. Demir Adam. Sabahın 5’inde o yokuştan aşağı kadar teçhizatını sallamalısın! Bu verimsiz. Bu kötü bir optimizasyon. XC, XCers’ın işlerinin yürümesini istediği şekilde çalışır. Onlar için gerçek lüks, her şeyin yerli yerinde, saat gibi işlemesidir.
XCers binlercesi için başka ne alıyor? XC’nin yorulmak bilmeyen, soğukkanlı tören ustası Troy Ford, “Beyaz eldiven seviyesinde hizmet” diyor. XCers, kendilerini kasların iflas etmesine ve mesanelerin boşalmasına neden olan türden cehenneme sokmak için binlerce mil yol kat ediyor ve Ford’un işi, bu deneyimi olabildiğince eğlenceli ve sorunsuz hale getirmek. En çok ihtiyaç duydukları şey o CEO olmak “Bütün lojistiği, baş ağrılarını, sıkıntıları ve engelleri ortadan kaldırıyoruz ve onların işini gerçekten kolaylaştırıyoruz” diyor Ford. Bir dayanıklılık atleti için bu, süitinizdeki tüm favorilerinizle dolu bir mini buzdolabına gelmek anlamına gelir – kırmızı muzlar, altı paket Upside Dawn alkolsüz butik bira, bir kutu çikolatalı ChocXO. Bu, herhangi bir yarış öncesi acil durumu çözmek için nöbetçi bir bisiklet tamircisi anlamına gelir – ve her zaman bir şeyler vardır. XC’de değilseniz ve 167.5’iniz yerine 162.5 milimetre krankınızı paketlediyseniz, hemen hemen mahvoldunuz. Ford, eğer gereken buysa, değiştirmek için Montreal’e geri dönecek.
Le Jamtel, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası yarışında yarışıyor. XC’nin avantajları arasında, başlangıç çizgisine en yakın otelde bir seçim odası ve en sevdiğiniz atıştırmalıklarla dolu bir mini buzdolabı yer alır. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
İş dünyası liderleri, her türlü rekabetçi, kendini gerçekleştirme nedenleriyle Ironman’a çekilir, ancak Dixon’a göre, psikopatinin bu özel ifadesi, sorun çözmenin nihai testidir. Bu sorun, patlamış bir lastik gibi mekanik olabilir veya hidrasyonunuzu yanlış yönetmek ve yarış planınızı ayarlamak gibi fiziksel olabilir veya beyninizin size uzanıp ölmenizi söylemesi gibi zihinsel olabilir. Yarışı bitirmenin bir kısmı, yetenekli yöneticilere doğal olarak gelen bir zihniyettir: Her sorunun bir çözümü vardır. Dixon, XCers’ın “uç sınırda” olma eğiliminde olduğunu söylüyor. Onları ayıran şey, aşırı baskı altında bu zihniyeti sürdürme yetenekleridir. Ironman XC felaket pratiği gibidir. “Bu yolculuğa çıkarak,” diyor, “zorlukların, olumsuzlukların vb. üstesinden gelmekle ilgili bir sürü ders çıkaracaksınız ve aynı derslerin noktalarını birleştirmek için o kadar akıllı olmanıza gerek yok. hayata gel.”
Bir Ironman’i bitiren insanların yarısı, onu yapılacaklar listesinden çıkarır ve bir daha asla yapmaz. Bu arada XCers, her zaman bir sonraki yarış için antrenman yapıyor gibi görünüyor ve yarış hafta sonları daha çok alfa-başaranların bir araya gelmesi gibi geliyor – ultra dayanıklılık yarışına dev bir kaçış odasıymış gibi yaklaşan türden insanlar. Sadece mücadeleye değil, birlikte çözmeye de kendilerini kaptırırlar ve ardından bir sonraki hedef sadece yarışı bitirmek değil, aynı zamanda Big Island’daki Kailua-Kona’da her Ekim ayında düzenlenen Ironman Dünya Şampiyonası’na katılmaya hak kazanmak için yeterince yükseğe çıkmak olur. Hawaii. Mont-Tremblant’ta tüm hafta sonu boyunca, daha sık ve daha sessiz bir saygıyla söylenecek çok az kelime olacak. Konya . Kona’ya hak kazanmak, Valhalla’ya girmek gibidir.
Ironman geri dönüyor 1978’e kadar, Hawaii nakli ve hevesli triatletler John ve Judy Collins, Oahu çevresinde üç ayaklı, yüzme-bisiklet-koşma 140.6 millik bir dayanıklılık yarışı önerdi. Efsaneye göre John, “Kim önce bitirirse ona Demir Adam diyeceğiz” dedi. Sporun dönüm noktası, sadece dört yıl sonra 1982’de, ABC’nin “Wide World of Sports” tarafından yakalandı: Julie Moss adında 23 yaşındaki bir amatör, son dakikada yarış için antrenman yaptı ve son yardalara kadar önde gitti. , 140.6 üzerinden 140.5 mil, uzuvlarındaki kaslar kasıldığında ve kendini kirletip yere yığıldığında. Sendeleyerek ayağa kalktı, yere yığıldı ve sonunda bitiş çizgisine sürünerek ikinci sırada dokundu. Binlerce izleyici ABC’de buna tanık oldu ve “Beni kaydet” dedi.
Ironman XC 2009’da başladı veya daha doğrusu, Ironman’ın yönetici sınıfının spora artan ilgisinden yararlanmaya yönelik orijinal girişimi olan CEO Challenge adlı bir programdan yeniden başlatıldı ve yeniden markalaştırıldı. O zamandan beri, ana şirket gelişti, yeni kategoriler oluşturdu, yerleşik mesafe yarışlarını kapsadı ve her hafta sonu tüm dünyada birden fazla etkinliğe ev sahipliği yaptı. (Condé Nast’ın sahibi olan Advance Publications, Ironman Group’u 2020’de 730 milyon dolara satın aldı.) Aynı dönemde, etkili liderlik, Ironman’ın kendisine benzer bir yeniden düşünmeye, orijinal metafordan (boyun eğmez, durdurulamaz, yok edilemez) bir değişim geçirdi. bir tür radikal zihin-beden dengesi, doğru çalışmamanın işinizi geliştirmenin anahtarı olduğu şeklindeki görünüşte paradoksal fikir. Eskiden yumuşak ve zayıflar için olan uyku, evrenin efendileri günün her saati onu ezmekle meşgulken tembel insanların yaptığı bir şeydi. Dixon, “Uyku eksikliği, yüksek performanslı insanlar arasında bir dayanıklılık işaretiydi” diyor. “Şimdi bu bir aptallık rozeti. Birlikte çalıştığım her yüksek performanslı CEO uykuya öncelik veriyor. Her biri. Her gece en az yedi saat uyumayan bir CEO ile çalışmıyorum.”
Ironman, seyircili bir spor hakkında kimsenin fikri değildir ve XC sunucuları bu konuda ancak bu kadarını yapabilir, ancak uygun rehberlik olmadan, çölde serapları kovalamak gibi sefil olabilir. Böylece, yarış günü şafak sökerken, Ford’un dikkati XC ailelerine kayar. Spordaki en yalnız, her şeyi tüketen, kendine öncelik veren uğraşlardan birini bir aile tatiline dönüştürmeye yardımcı olur. Aslında XC tedavisi, Le Jamtel’in karısı ve oğlunun peşine düşmesinin ana nedeniydi.
Sporcular bisikletlerini incelemek için ayrıldıktan çok sonra, sabah 6:15’te Ford, sevdikleriyle hızlı bir son buluşma için XC ailelerine gölün etrafındaki sahildeki VIP kulübelerine kadar eşlik etti. Dışarıdaki ince bir kum yamacında, Ironman sahasının geri kalanı kol ve bacaklarını sallayıp bekliyordu – siyah ıslak giysiler giymiş 2.000 mide bulandırıcı savaşçı, Subaru tarafından sunulan dev bir şişirilebilir kemerden suya hücum etmeye hazırlanıyordu. Normandiya’ya amfibi saldırı.
Açılış obüs patlamasından dakikalar önce Ford, XC VIP’lerini özel bir şeritten, küçük bir seyirci bölmesini, genel seslendirme kulesini ve suya 100 fit uzanan spatula şeklindeki gri bir dubaya götürdü ve burada birleştiler. yaklaşık 20 Ironman yetkilisi ve eski şampiyonlar ve yarış fotoğrafçıları. Bu, bir Ironman’in başlamasını izlemek için tek iyi açı olabilir, bu çok kötü çünkü çok az insan bundan zevk alıyor ve ne manzara. Porselen üzerindeki mavi cila gibi sabah gökyüzü, Lac’tan esen esinti ve sadece birkaç adım ötede, düzinelerce yarışçının suyu yararak çarpma sesi.
Troy Ford, sporcuların ailelerine yarışın farklı noktalarına kadar eşlik etmek de dahil olmak üzere XC yarışçıları için lojistik devayı üstlenen Ironman XC programının yöneticisi. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Yine de oyalanacak zaman yok. Yaklaşık 30 dakika içinde, XCers gölün diğer ucundan çıkmaya başlayacaktı. Ford, aileleri Mont-Tremblant köyüne doğru yürüttü ve Le Jamtel’in sudan çıkıp bisiklet geçiş alanına daldığını, gülümsediğini, kollarını salladığını ve diğer yarışmacıları heyecanlandırdığını görmek için tam zamanında geldi. sanki korkunç bir hata yapmışlar gibi aynı asık suratla dalgıç kıyafetlerini çıkardılar.
eğer merak ediyorsan Bir bisikletin nasıl 15.000, 20.000 veya 30.000 dolara mal olabileceğini anlatan Le Jamtel, paylaşmaktan memnuniyet duyacağı ilgili rakamları içeren bir Google dokümanı oluşturdu. Yine de, onu tek bir bisiklet olarak değil, bir bisiklet oluşturmak için bir araya gelen 100 farklı mekanik parça olarak düşünmek yardımcı olur. Mont-Tremblant’taki Holiday Inn’in dışında park halindeki bir SUV’a bağlanan böyle bir bisiklet, bir Argon 18 Electron Pro TKO Pursuit çerçeve seti (8.400 $), bir Enve SES Disc karbon iç lastiksiz tekerlek seti (2.700 $), Wahoo Fitness Speedplay Nano pedallar (450 $) ile donatılmıştı. , Rotor Aldhu doğrudan monte krank kolları (345 $) ve Profile arkaya monte su şişesi kafesi (80 $). Bu arada Mont-Tremblant’ta tercih edilen bisiklet kaskı, kullanıcısını derecho’ya giren bir Conehead gibi gösteren Smith Jetstream TT’ydi (380 $).
Bir Ironman’da çok az yoksul var – yarış kariyerlerini desteklemek için genellikle ikinci bir işte çalışan gerçek profesyonel sporcular dışında – ve bir arabadan daha pahalı olan bir bisikletin otomatik kapı tarafından ezilmesini izlemek gibi bir schadenfreude yok. Tatil Hanı. Ancak triatlonun nadir havasında bile, Ironman XC’nin ayrıcalıkları hassas bir konu olabilir. Dixon, “Algının ne olduğunu hayal edebilirsiniz,” diyor: “Bütün bu insanlar özel bir kulüpte olmak için bir sürü para ödüyor.”
Tabii ki, tam olarak yaptıkları şey bu. Le Jamtel gülerek, “Bizim şımarık çocuklar olduğumuzu fark etmişsinizdir,” diye itiraf ediyor. Hayatının ilk kırk yılında bir Demir Adam değildi. Zevk aldığı tek spor yelkendi. Sonra mali kriz, bankacılık sektörünün kendi sektörünü ezdi ve Le Jamtel işini kaybettiğinde 245 pound ağırlığındaydı. Mamaroneck’teki bloğunda turlar atmaya, ardından turlar atmaya başladı ve çok geçmeden yılda bir avuç XC yarışı yapmaya başladı. Hesaplıyorsanız, yıllık Ironman bütçesi altı rakama yaklaşıyor. “Yani, bunun başka yolu yok – şımartıldık” diyor. “Dışarıdan bakıldığında haksız hissettiren veya bir kestirme yol olduğunu anlayabiliyorum. Bu tamamen anlaşılır ve doğru. Ama asıl noktayı kaçırıyor.”
52 yaşındaki Dina Altayeb, Riyad’da küçüklüğünden beri ailesini hafta sonu sabahları kalkıp onu tenis derslerine veya ata binmeye götürmeye zorlayan, inatçı bağımsızlığıyla Suudi Arabistan’daki insanları şaşırtıyor. Hayatı boyunca, spor yapmak, dövüş sanatları öğrenmek ve gezegenin bir ucundan diğer ucuna – Boston’daki Tufts Üniversitesi’nden Suudi Arabistan’ın Cidde kentine – gidip gelmek gibi kendi neslindeki Suudi kadınların yapmadığı şeyleri yapıyor. üç çocuk büyütürken periodonti derecesini tamamlayın. 2005 yılında, bir Ironman’de yarışan ilk Suudi kadın ve şu anda 18 kez yaptığı tam bir Ironman’i bitiren herhangi bir cinsiyetten ilk Suudi kadın oldu. Cidde’deki en büyük diş kliniklerinden birine sahip, Tufts dişhekimliği okulunda danışmanlar kurulunda ve bisikletlerine bir servet düşürdüğü için hiç suçluluk duymuyor. “Çok çalıştım” diyor. “Ben bunu hak.”
Bir XC sporcusu olan Dina Altayeb, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası’ndaki madalyasıyla. Suudi Arabistan’ın Cidde kentindeki en büyük diş kliniklerinden birine sahiptir. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Altayeb’in bir Ironman sırasında çocukları meşgul etmek için yardıma ihtiyacı yok – onunki büyüdü ve onun yarışını izlemeyi bitirdiler. Yine de, tüm bağımsızlığına rağmen, arkadaşlığı sever ve ne kadar Ironman tamamlarsanız tamamlayın, bitiş çizgisinde tanıdık bir yüz olmadığında her zaman biraz sönüktür. XC, onun yarış ailesi haline geldi ve Le Jamtel, XC’nin en iyi arkadaşlarından biri oldu.
XC, neredeyse yerçekimiyle, kurumsal dünyanın sosyal ve yapısal dinamiklerini kopyalamaya başladı: beyaz ve erkek, ayrıca bir oda dolusu erkekte tüm hayatları boyunca bir veya iki kadın olan bir veya iki kadın. “XCers”ın kısa sürede “Kanada Ekibi” lakabını taktığı Moncton, New Brunswick’ten 40’lı yaşlarındaki üçlü Laurentian Dağları’ndan geçerken, eşleri Lululemon mağazasının yukarısındaki gölgeli XC VIP alanında çocukları susuz bırakmadı ve fedakarlık hakkında konuştu. çalışmasını sağlamak. Kanada Takımı, 2020’de Mont-Tremblant 70.3’e kaydoldu, ancak pandemi iptaline yol açtı ve ardından 2021’de tekrar, bu yüzden bir Ironman’e gidemezlerse, kendilerininkini yapmaya karar verdiler. Saygın bir Ironman koçuyla temasa geçtiler ve planlarını açıkladılar ve o kadar çılgın olduklarını düşündü ki Moncton civarında bir rota – 70.3 mil, önlükler ve şişme başlangıç çizgisiyle tam bir kostümlü prova – kurmalarına yardım etmeyi kabul etti. parkur boyunca saklanan kemer ve su şişeleri, tümü üçlü bir rekabet alanı için. Kanada Ekibi ilk resmi Ironman’ları için ortaya çıktığında, bir tanesini çoktan bitirmişlerdi.
2005 yılında Altayeb, bir Ironman yarışmasını bitiren ilk Suudi oldu. Toplamda 18 tam Ironman yarışını tamamladı. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Mont-Tremblant’taki ilk iki ayak için, Kanada Ekibinin bir üyesi olan ve aileye ait büyük bir tabela yapım işi yürüten Nick Hansen, yarış planına bağlı kalarak sağlam bir formdaydı. Ve sonra, koşusuna yaklaşık bir mil kala, ardından şöyle dedi: “Karanlık, karanlık bir yere gittim. Ben kutunun içindeydim.” “Kutu”, Yeni Zelandalı bir şampiyon triatlet olan Kanada Takımı koçu Paul Buick tarafından icat edilen bir terimdir ve zihinsel bir tam umutsuzluk durumunu tanımlar – bir yarışta zihnin bir bağışıklık gibi kendi kendine dönmeye başladığı an. Sağlıklı organlara saldıran sistem. Hansen, “Kulağımdaki bu sürekli çığlık ve bağırış,” diye açıkladı. “ Bunu neden yapıyorsun? Neden durmuyorsun? Nasılsa yapmayacaksın. Sadece dur.”
Hansen yumuşak dilli, düşünceli ve kendine karşı çok sert, bu da onu özellikle kutuya duyarlı hale getiriyor. Aslında teslim olmanın eşiğindeydi, birkaç metre ilerisinde, önündeki adam rotadan sapmaya başladı ve sanki Google Haritalar’ı körü körüne takip ediyormuş gibi doğruca sığ bir nehir yatağına yürüdü ve bunun üzerine uzandı. Serin, serinletici suda yüzü yukarı bakacak ve ayağa kalkmadı. Hansen, “İçten içe gülüyor gibiyim,” diyor, “ama aynı zamanda bunu tamamen anlıyorum çünkü aklınızdan geçen o konuşmayı anlıyorum, değil mi? Bu çok güçlü bir mücadele gibi ve o sesten daha güçlü olmak zor.” Yine de başka birinin teslim olmasını izlemek, Hansen’in içindeki bir şeyin kilidini açtı. Aynen öyle, kutu kendi kendine açılıyor gibiydi ve yarışı bitirdi.
Kanada Ekibi Mont-Tremblant’a kaydolduktan kısa bir süre sonra, Hansen Signs’ın genel müdürü sıfatıyla Hansen kendini kutunun içinde buldu. Şirketi, iki yıllık, 600.000 $’ lık bir projenin bütçesini o kadar hafife almıştı ki, bu bütçeyi aşmak neredeyse imkansızdı. Ekibini topladı ve onlara şöyle dedi: “Burada bir hata yaptık ve bunu düzeltmemiz gerekecek ve bunu düzeltmenin yolu, sürecin her adımında fırsatlar bulmaktan geçiyor.” Bu sorun bir günde, iki günde, iki ayda çözülmez. Bu sorun Demir Adam boyutundaydı ve bu yüzden sorunu çözmek için hepsinin Demir Adam olması gerekiyordu ve öyle yaptılar. Projeyi bitirdiler. Hansen’in aile şirketi varoluşsal bir krizden kurtuldu.
Bedeninizi ve zihninizi tek bir günde tüm o kilometreleri yarışmaya zorladığınızda, olağan hayatın krizleri hız tümseklerine dönüşür. Elektrikli araç altyapı şirketi ChargePoint’in başkanı ve genel müdürü ve sık sık XCer olan Pasquale Romano’nun dediği gibi: “Bir Ironman’ı sarsamazsınız.”
Profesyonel bir Demir Adam 70.3’ü yaklaşık dört saatte bitiriyor ve böylece sabah 10:30’da Mont-Tremblant’ın parke taşlı yolu, yarış lideri Lionel Sanders’ı hevesle bekleyen seyircilerle doluydu. Bitiş çizgisindeki yarış organizatörleri arasında, sporun LeBron James’i olan Sanders’ın yarışın ortasında ön dişlerinden birini kırdığı ve başarısız olduğu ortaya çıktı. su şişesi.
Bir XC sporcusu ve Asklepios’un işletme müdürü olan Joachim Gemmel, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası yarışında bitiş çizgisini geçtikten sonra ailesi tarafından karşılanıyor. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
İlk XCer yaklaşık iki saat sonra bitti: 30 yıl önce bir minibüs şoförü olarak çalışmaya başladığı aynı İK dış kaynak şirketi PEO Canada’nın CEO’su Trevor Katelnikoff. Trevor’ın birinci bitireceğini herkes biliyordu. Her zaman önce bitirir. Her yarışta XC galibi ve genellikle ikinci olan da dünya şampiyonası için bir teklif alır ve birçok XCer için bu, programın en büyük cazibesidir: Açıkta kalifiye olma şanslarını yaklaşık 100’den 1’e çıkarır. alan 10’a 1’den daha iyi. Katelnikoff, ne pahasına olursa olsun, Ironman kategorisinde Erkekler 50-54’te ikinci oldu, bu da yerini tamamen hak ettiği anlamına geliyor. Ondan sonra, XCers yığınlar halinde gelmeye başladı. Le Jamtel, bitiş çizgisini 2. Mil’deki coşkusuyla geçti. Kırk dakika sonra, yeni duş almış halde, Altayeb’i kucaklamak için bitiş çizgisine geri dönmüştü.
O gecenin ilerleyen saatlerinde yapılacak XC ödülleri yemeği için Ford, Mont-Tremblant köyünün zirvesindeki et lokantasının ikinci katının tamamını ayırdı ve tören sırasında bazı beklenmedik güzel haberler paylaştı. 2022 sezonunun başlarında Covid ile ilgili yarış iptalleri nedeniyle XC, 70.3 dünya şampiyonası için tahsis edilen kalifikasyonların birçoğunu verememişti, bu da artık büyük bir artıya sahip oldukları anlamına geliyor. Ve böylece Ford, Mont-Tremblant’ta kalan tüm XC bitiricilerinin artık Utah, St. George’daki 70.3 dünya şampiyonasına bağlı olduğunu açıkladı.
Bu konuda ne düşündüğünüz, ayrıcalığın bileşik faiz gibi kendi kendini devam ettirme alışkanlığı hakkında ne düşündüğünüze ve XC’yi özel bir sosyal kulüp gibi mi yoksa Dixon’ın tanımladığı gibi “gerçek olanın ne olduğuna dair harika bir vaka çalışması” gibi mi gösterdiğine bağlı olabilir. liderlik artık.” Ancak gerçek liderlik tamamen bir örnek oluşturmak, insanlara ellerinden gelenin en iyisini yapmaları, yapabileceklerini bilmedikleri şeyleri yapmaları için ilham veren bir zihniyet tasarlamakla ilgiliyse, işte Le Jamtel’den bir yarış sonrası e-posta raporu. XC’den aldığı destekle tam mesafe dünya şampiyonasına katılmaya hak kazanan şımarık, Ekim’de Kona’da yaşadığı deneyimle ilgili şunları söyledi:
“Çok zorlu bir yarış. ‘Demir İrade’yi gerçekten yeniden öğrendim,” diye söze başladı. “Yolun ortasında bir denizanası tarafından sokuldum. Yüzmenin son 3’ünde akıntı, rüzgar ve dalgalar arttı. Hepsi karşı. Çok fazla deniz suyu emmiş olmalıyım. Ben de üşüttüm ve bu işe yaramadı. Bisiklet ve maraton sırasında her [birkaç] saniyede bir burnumu sümkürüyordum, çok su ve tuz kaybediyordum.” İşler acımasızlaştı. “Bisikletin sonunda büyük mide-bağırsak sorunları ve mide bulantısı yaşadım. Kusmadan koşamıyordum ve sıvı ya da yiyecek alamıyordum. Yıkılmadan ilerlemek için çok dar bir çizgide idare etmem gerekiyordu.” Ancak ailesi bitiş çizgisinde onu bekliyordu, bu yüzden “bırakmam için bir senaryo yok. 20. Ironman’ım, 4. Kona’m, en yavaş ve en zor ama harika anılarım! Dediğimiz gibi asla DNF!”
Bazı sporcuların bisikletleri 30.000 $’a kadar mal olabilir. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Devin Gordon Massachusetts merkezli bir yazardır. “Kaybetmenin Pek Çok Yolu: Sporun En Kötü Takımı olan New York Mets’in İnanılmaz Gerçek Hikayesi” kitabının yazarıdır. Philip Cheung Los Angeles’ta yaşayan bir fotoğrafçı. Orta Doğu çevresinde yoğun bir şekilde çalıştı ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalini belgeledi.
Audm ile Ses Kaydı
The New York Times gibi yayınlardan daha fazla sesli haber dinlemek için, iPhone veya Android için Audm’u indirin .
Jerome Le Jamtel yüzerken film izlemeyi sever. Bunu da aynen böyle söylüyor – “Yüzerken film izlemeyi seviyorum” – sanki mantıklıymış gibi. NY, Mamaroneck banliyösündeki evinin bodrum katında, yönetimi altındaki 1.25 trilyon dolarlık varlığa sahip çok uluslu bir yatırım şirketinin parçası olan Natixis Americas’ın baş risk sorumlusu olarak şehirdeki işine gidip geldiği, minyatür bir Ironman yarattı. Ters kürek makinesine benzeyen ve fiyatı 1.900$’a satılan bir kara arazi simülatörü olan Vasa Swim Ergometer ile tamamlanan eğitim tesisi. Altına yere bir iPad koyuyor ve işte, serbest stili üzerinde çalışırken “John Wick” izliyor.
Le Jamtel artık tüm antrenmanlarını içeride yapıyor. Ironman’ın yüksek başarı gösteren, zaman sıkıntısı çeken işletme yöneticilerine hitap eden küçük bir alt kategorisi olan “yönetici mücadelesi” anlamına gelen Ironman XC’deki müdavim arkadaşları ona hamster diyor çünkü o her zaman bir tür çark üzerinde dönüyor. XC ile tanıştırdığı, İsviçre’deki Publicis Groupe’un genel müdürü Nicholas Baddour da dahil olmak üzere, bir arabanın kaportasından atılan ve hiçbir şeye ihtiyacı olmadığı için şanslı olan birçok arkadaşı son yıllarda neredeyse bisikletlerinde ölüyordu. göz ameliyatından daha ciddi. Le Jamtel araştırmayı yaptı ve rakamları hesapladı (risk sorumlusu) ve açık yollarda bisiklet sürmeye devam ederse Ironman mesafelerini – yarışta 2,4 mil yüzme ile 2,4 mil arasında sıkışmış olan bisiklet ayağı için 112 mil – sonucuna vardı. tam maraton – öldürülme ihtimali yüzde 100’dü. Bu yüzden en sevdiği yarış bisikleti olan Dimond Marquise’i (10.300 $) sabit bir Wahoo Fitness KICKR’ye (1.300 $) alıyor ve gerçek Ironman kurslarının sanal simülasyonları üzerinde eğitim vermek için monte edilmiş 30 inçlik bir ekranda Rouvy uygulamasını kullanıyor. Le Jamtel sadece yarışırken dışarıda bisiklet sürüyor ve yarışırken neredeyse her zaman Ironman XC ile oluyor.
Tipik bir Ironman yarış alanında yaklaşık 2.000 yarışmacı bulunur ve giriş ücreti 475 ile 675 dolar arasındadır. Böyle bir yarışta XC havuzu 10’dan 15’e kadardır ve ücret 5.700$ ile 15.000$ arasında değişmektedir. C düzeyinde bir yönetici olmanın yanı sıra, başvuranlar genellikle değerlendirilmek üzere yönlendirilir ve bir görüşme için otururlar, ancak bu göründüğünden daha az külfetlidir, bir kabul sürecinden çok bir pislik filtresidir. Pek çok XCer’a koçluk yapmış olan Purple Patch Fitness’ın kurucusu Matt Dixon, “Bunda gerçek bir topluluk unsuru var ve insanlar bunu bu yüzden yapıyor” diyor. Programı, Vermont’ta bir grup otomobil bayisini yönetmek veya Microsoft’un güvenlik tarafını yönetmek gibi “benzer düşüncelere sahip, çok farklı ama çok benzer zorluklarda yol alan insanların bir araya gelmesi” olarak tanımlıyor.
Merkezi Utah’ta bulunan Intermountain Healthcare’in yakın zamana kadar başkanı ve genel müdürü olan Marc Harrison, “Daha önce gerçekten tanımadığım bu insanların arkadaşlığına bayıldım” diyor. Harrison, iki yıl içinde ölüm döşeğinden ilk Ironman XC etkinliğine giden kanserden kurtulan bir kişidir ve burada kendisini Rolls-Royce’un baş finans görevlisinin yanında oturmuş bir yarış öncesi akşam yemeğinde bulmuştur. Harrison, “Sıcak, zeki, komik, cömert,” diye hatırlıyor. “Ve bunun gibi bir sürü insan vardı. Genellikle bunlar korkunç olaylardır – bilirsiniz, berbat yemekler ve kendi triatlon maceralarından bahseden insanlar.
Jerome Le Jamtel, bir XC atleti ve Natixis Americas’ta baş risk görevlisi. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
XC’nin avantajları arasında başlangıç çizgisine en yakın otelde bir seçim odası var ve bu nedenle, Haziran ayı sonlarında Le Jamtel karısını, 21 yaşındaki oğlunu ve oğlunun kız arkadaşını Mont-Tremblant, Quebec’e getirdi. Laurentian Dağları, Mont-Tremblant 70.3’te yarışmasını izlemek için Montreal’in 90 dakika kuzeybatısında. 70,3 millik yarış formatı eskiden yarım Demir Adam olarak biliniyordu, ancak Demir Adamlar kendilerinin hiçbir şeyin yarısını yaptığını düşünmekten hoşlanmıyor, bu nedenle şirket onu “Ironman 70.3” olarak yeniden adlandırdı. Mont-Tremblant’ta başlangıç çizgisine en yakın otel, Mont-Tremblant’ın şeker rengindeki kayak köyünü ikiye ayıran taş patikanın eteğinde yer alan rustik bir kır evi olan Ermitage du Lac’dı. Lac Tremblant’ın kıyısında. Tepenin doruğunda daha lüks bir otel vardı, Fairmont, ama Fairmont’un lüksleri -spa hizmetleri, gösterişli bar, gösterişli banyo ürünleri- çok sınırlı boş zamanlarını bir rekabet içinde geçiren insanlar için pek çekici gelmiyor. Demir Adam. Sabahın 5’inde o yokuştan aşağı kadar teçhizatını sallamalısın! Bu verimsiz. Bu kötü bir optimizasyon. XC, XCers’ın işlerinin yürümesini istediği şekilde çalışır. Onlar için gerçek lüks, her şeyin yerli yerinde, saat gibi işlemesidir.
XCers binlercesi için başka ne alıyor? XC’nin yorulmak bilmeyen, soğukkanlı tören ustası Troy Ford, “Beyaz eldiven seviyesinde hizmet” diyor. XCers, kendilerini kasların iflas etmesine ve mesanelerin boşalmasına neden olan türden cehenneme sokmak için binlerce mil yol kat ediyor ve Ford’un işi, bu deneyimi olabildiğince eğlenceli ve sorunsuz hale getirmek. En çok ihtiyaç duydukları şey o CEO olmak “Bütün lojistiği, baş ağrılarını, sıkıntıları ve engelleri ortadan kaldırıyoruz ve onların işini gerçekten kolaylaştırıyoruz” diyor Ford. Bir dayanıklılık atleti için bu, süitinizdeki tüm favorilerinizle dolu bir mini buzdolabına gelmek anlamına gelir – kırmızı muzlar, altı paket Upside Dawn alkolsüz butik bira, bir kutu çikolatalı ChocXO. Bu, herhangi bir yarış öncesi acil durumu çözmek için nöbetçi bir bisiklet tamircisi anlamına gelir – ve her zaman bir şeyler vardır. XC’de değilseniz ve 167.5’iniz yerine 162.5 milimetre krankınızı paketlediyseniz, hemen hemen mahvoldunuz. Ford, eğer gereken buysa, değiştirmek için Montreal’e geri dönecek.
Le Jamtel, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası yarışında yarışıyor. XC’nin avantajları arasında, başlangıç çizgisine en yakın otelde bir seçim odası ve en sevdiğiniz atıştırmalıklarla dolu bir mini buzdolabı yer alır. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
İş dünyası liderleri, her türlü rekabetçi, kendini gerçekleştirme nedenleriyle Ironman’a çekilir, ancak Dixon’a göre, psikopatinin bu özel ifadesi, sorun çözmenin nihai testidir. Bu sorun, patlamış bir lastik gibi mekanik olabilir veya hidrasyonunuzu yanlış yönetmek ve yarış planınızı ayarlamak gibi fiziksel olabilir veya beyninizin size uzanıp ölmenizi söylemesi gibi zihinsel olabilir. Yarışı bitirmenin bir kısmı, yetenekli yöneticilere doğal olarak gelen bir zihniyettir: Her sorunun bir çözümü vardır. Dixon, XCers’ın “uç sınırda” olma eğiliminde olduğunu söylüyor. Onları ayıran şey, aşırı baskı altında bu zihniyeti sürdürme yetenekleridir. Ironman XC felaket pratiği gibidir. “Bu yolculuğa çıkarak,” diyor, “zorlukların, olumsuzlukların vb. üstesinden gelmekle ilgili bir sürü ders çıkaracaksınız ve aynı derslerin noktalarını birleştirmek için o kadar akıllı olmanıza gerek yok. hayata gel.”
Bir Ironman’i bitiren insanların yarısı, onu yapılacaklar listesinden çıkarır ve bir daha asla yapmaz. Bu arada XCers, her zaman bir sonraki yarış için antrenman yapıyor gibi görünüyor ve yarış hafta sonları daha çok alfa-başaranların bir araya gelmesi gibi geliyor – ultra dayanıklılık yarışına dev bir kaçış odasıymış gibi yaklaşan türden insanlar. Sadece mücadeleye değil, birlikte çözmeye de kendilerini kaptırırlar ve ardından bir sonraki hedef sadece yarışı bitirmek değil, aynı zamanda Big Island’daki Kailua-Kona’da her Ekim ayında düzenlenen Ironman Dünya Şampiyonası’na katılmaya hak kazanmak için yeterince yükseğe çıkmak olur. Hawaii. Mont-Tremblant’ta tüm hafta sonu boyunca, daha sık ve daha sessiz bir saygıyla söylenecek çok az kelime olacak. Konya . Kona’ya hak kazanmak, Valhalla’ya girmek gibidir.
Ironman geri dönüyor 1978’e kadar, Hawaii nakli ve hevesli triatletler John ve Judy Collins, Oahu çevresinde üç ayaklı, yüzme-bisiklet-koşma 140.6 millik bir dayanıklılık yarışı önerdi. Efsaneye göre John, “Kim önce bitirirse ona Demir Adam diyeceğiz” dedi. Sporun dönüm noktası, sadece dört yıl sonra 1982’de, ABC’nin “Wide World of Sports” tarafından yakalandı: Julie Moss adında 23 yaşındaki bir amatör, son dakikada yarış için antrenman yaptı ve son yardalara kadar önde gitti. , 140.6 üzerinden 140.5 mil, uzuvlarındaki kaslar kasıldığında ve kendini kirletip yere yığıldığında. Sendeleyerek ayağa kalktı, yere yığıldı ve sonunda bitiş çizgisine sürünerek ikinci sırada dokundu. Binlerce izleyici ABC’de buna tanık oldu ve “Beni kaydet” dedi.
Ironman XC 2009’da başladı veya daha doğrusu, Ironman’ın yönetici sınıfının spora artan ilgisinden yararlanmaya yönelik orijinal girişimi olan CEO Challenge adlı bir programdan yeniden başlatıldı ve yeniden markalaştırıldı. O zamandan beri, ana şirket gelişti, yeni kategoriler oluşturdu, yerleşik mesafe yarışlarını kapsadı ve her hafta sonu tüm dünyada birden fazla etkinliğe ev sahipliği yaptı. (Condé Nast’ın sahibi olan Advance Publications, Ironman Group’u 2020’de 730 milyon dolara satın aldı.) Aynı dönemde, etkili liderlik, Ironman’ın kendisine benzer bir yeniden düşünmeye, orijinal metafordan (boyun eğmez, durdurulamaz, yok edilemez) bir değişim geçirdi. bir tür radikal zihin-beden dengesi, doğru çalışmamanın işinizi geliştirmenin anahtarı olduğu şeklindeki görünüşte paradoksal fikir. Eskiden yumuşak ve zayıflar için olan uyku, evrenin efendileri günün her saati onu ezmekle meşgulken tembel insanların yaptığı bir şeydi. Dixon, “Uyku eksikliği, yüksek performanslı insanlar arasında bir dayanıklılık işaretiydi” diyor. “Şimdi bu bir aptallık rozeti. Birlikte çalıştığım her yüksek performanslı CEO uykuya öncelik veriyor. Her biri. Her gece en az yedi saat uyumayan bir CEO ile çalışmıyorum.”
Ironman, seyircili bir spor hakkında kimsenin fikri değildir ve XC sunucuları bu konuda ancak bu kadarını yapabilir, ancak uygun rehberlik olmadan, çölde serapları kovalamak gibi sefil olabilir. Böylece, yarış günü şafak sökerken, Ford’un dikkati XC ailelerine kayar. Spordaki en yalnız, her şeyi tüketen, kendine öncelik veren uğraşlardan birini bir aile tatiline dönüştürmeye yardımcı olur. Aslında XC tedavisi, Le Jamtel’in karısı ve oğlunun peşine düşmesinin ana nedeniydi.
Sporcular bisikletlerini incelemek için ayrıldıktan çok sonra, sabah 6:15’te Ford, sevdikleriyle hızlı bir son buluşma için XC ailelerine gölün etrafındaki sahildeki VIP kulübelerine kadar eşlik etti. Dışarıdaki ince bir kum yamacında, Ironman sahasının geri kalanı kol ve bacaklarını sallayıp bekliyordu – siyah ıslak giysiler giymiş 2.000 mide bulandırıcı savaşçı, Subaru tarafından sunulan dev bir şişirilebilir kemerden suya hücum etmeye hazırlanıyordu. Normandiya’ya amfibi saldırı.
Açılış obüs patlamasından dakikalar önce Ford, XC VIP’lerini özel bir şeritten, küçük bir seyirci bölmesini, genel seslendirme kulesini ve suya 100 fit uzanan spatula şeklindeki gri bir dubaya götürdü ve burada birleştiler. yaklaşık 20 Ironman yetkilisi ve eski şampiyonlar ve yarış fotoğrafçıları. Bu, bir Ironman’in başlamasını izlemek için tek iyi açı olabilir, bu çok kötü çünkü çok az insan bundan zevk alıyor ve ne manzara. Porselen üzerindeki mavi cila gibi sabah gökyüzü, Lac’tan esen esinti ve sadece birkaç adım ötede, düzinelerce yarışçının suyu yararak çarpma sesi.
Troy Ford, sporcuların ailelerine yarışın farklı noktalarına kadar eşlik etmek de dahil olmak üzere XC yarışçıları için lojistik devayı üstlenen Ironman XC programının yöneticisi. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Yine de oyalanacak zaman yok. Yaklaşık 30 dakika içinde, XCers gölün diğer ucundan çıkmaya başlayacaktı. Ford, aileleri Mont-Tremblant köyüne doğru yürüttü ve Le Jamtel’in sudan çıkıp bisiklet geçiş alanına daldığını, gülümsediğini, kollarını salladığını ve diğer yarışmacıları heyecanlandırdığını görmek için tam zamanında geldi. sanki korkunç bir hata yapmışlar gibi aynı asık suratla dalgıç kıyafetlerini çıkardılar.
eğer merak ediyorsan Bir bisikletin nasıl 15.000, 20.000 veya 30.000 dolara mal olabileceğini anlatan Le Jamtel, paylaşmaktan memnuniyet duyacağı ilgili rakamları içeren bir Google dokümanı oluşturdu. Yine de, onu tek bir bisiklet olarak değil, bir bisiklet oluşturmak için bir araya gelen 100 farklı mekanik parça olarak düşünmek yardımcı olur. Mont-Tremblant’taki Holiday Inn’in dışında park halindeki bir SUV’a bağlanan böyle bir bisiklet, bir Argon 18 Electron Pro TKO Pursuit çerçeve seti (8.400 $), bir Enve SES Disc karbon iç lastiksiz tekerlek seti (2.700 $), Wahoo Fitness Speedplay Nano pedallar (450 $) ile donatılmıştı. , Rotor Aldhu doğrudan monte krank kolları (345 $) ve Profile arkaya monte su şişesi kafesi (80 $). Bu arada Mont-Tremblant’ta tercih edilen bisiklet kaskı, kullanıcısını derecho’ya giren bir Conehead gibi gösteren Smith Jetstream TT’ydi (380 $).
Bir Ironman’da çok az yoksul var – yarış kariyerlerini desteklemek için genellikle ikinci bir işte çalışan gerçek profesyonel sporcular dışında – ve bir arabadan daha pahalı olan bir bisikletin otomatik kapı tarafından ezilmesini izlemek gibi bir schadenfreude yok. Tatil Hanı. Ancak triatlonun nadir havasında bile, Ironman XC’nin ayrıcalıkları hassas bir konu olabilir. Dixon, “Algının ne olduğunu hayal edebilirsiniz,” diyor: “Bütün bu insanlar özel bir kulüpte olmak için bir sürü para ödüyor.”
Tabii ki, tam olarak yaptıkları şey bu. Le Jamtel gülerek, “Bizim şımarık çocuklar olduğumuzu fark etmişsinizdir,” diye itiraf ediyor. Hayatının ilk kırk yılında bir Demir Adam değildi. Zevk aldığı tek spor yelkendi. Sonra mali kriz, bankacılık sektörünün kendi sektörünü ezdi ve Le Jamtel işini kaybettiğinde 245 pound ağırlığındaydı. Mamaroneck’teki bloğunda turlar atmaya, ardından turlar atmaya başladı ve çok geçmeden yılda bir avuç XC yarışı yapmaya başladı. Hesaplıyorsanız, yıllık Ironman bütçesi altı rakama yaklaşıyor. “Yani, bunun başka yolu yok – şımartıldık” diyor. “Dışarıdan bakıldığında haksız hissettiren veya bir kestirme yol olduğunu anlayabiliyorum. Bu tamamen anlaşılır ve doğru. Ama asıl noktayı kaçırıyor.”
52 yaşındaki Dina Altayeb, Riyad’da küçüklüğünden beri ailesini hafta sonu sabahları kalkıp onu tenis derslerine veya ata binmeye götürmeye zorlayan, inatçı bağımsızlığıyla Suudi Arabistan’daki insanları şaşırtıyor. Hayatı boyunca, spor yapmak, dövüş sanatları öğrenmek ve gezegenin bir ucundan diğer ucuna – Boston’daki Tufts Üniversitesi’nden Suudi Arabistan’ın Cidde kentine – gidip gelmek gibi kendi neslindeki Suudi kadınların yapmadığı şeyleri yapıyor. üç çocuk büyütürken periodonti derecesini tamamlayın. 2005 yılında, bir Ironman’de yarışan ilk Suudi kadın ve şu anda 18 kez yaptığı tam bir Ironman’i bitiren herhangi bir cinsiyetten ilk Suudi kadın oldu. Cidde’deki en büyük diş kliniklerinden birine sahip, Tufts dişhekimliği okulunda danışmanlar kurulunda ve bisikletlerine bir servet düşürdüğü için hiç suçluluk duymuyor. “Çok çalıştım” diyor. “Ben bunu hak.”
Bir XC sporcusu olan Dina Altayeb, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası’ndaki madalyasıyla. Suudi Arabistan’ın Cidde kentindeki en büyük diş kliniklerinden birine sahiptir. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Altayeb’in bir Ironman sırasında çocukları meşgul etmek için yardıma ihtiyacı yok – onunki büyüdü ve onun yarışını izlemeyi bitirdiler. Yine de, tüm bağımsızlığına rağmen, arkadaşlığı sever ve ne kadar Ironman tamamlarsanız tamamlayın, bitiş çizgisinde tanıdık bir yüz olmadığında her zaman biraz sönüktür. XC, onun yarış ailesi haline geldi ve Le Jamtel, XC’nin en iyi arkadaşlarından biri oldu.
XC, neredeyse yerçekimiyle, kurumsal dünyanın sosyal ve yapısal dinamiklerini kopyalamaya başladı: beyaz ve erkek, ayrıca bir oda dolusu erkekte tüm hayatları boyunca bir veya iki kadın olan bir veya iki kadın. “XCers”ın kısa sürede “Kanada Ekibi” lakabını taktığı Moncton, New Brunswick’ten 40’lı yaşlarındaki üçlü Laurentian Dağları’ndan geçerken, eşleri Lululemon mağazasının yukarısındaki gölgeli XC VIP alanında çocukları susuz bırakmadı ve fedakarlık hakkında konuştu. çalışmasını sağlamak. Kanada Takımı, 2020’de Mont-Tremblant 70.3’e kaydoldu, ancak pandemi iptaline yol açtı ve ardından 2021’de tekrar, bu yüzden bir Ironman’e gidemezlerse, kendilerininkini yapmaya karar verdiler. Saygın bir Ironman koçuyla temasa geçtiler ve planlarını açıkladılar ve o kadar çılgın olduklarını düşündü ki Moncton civarında bir rota – 70.3 mil, önlükler ve şişme başlangıç çizgisiyle tam bir kostümlü prova – kurmalarına yardım etmeyi kabul etti. parkur boyunca saklanan kemer ve su şişeleri, tümü üçlü bir rekabet alanı için. Kanada Ekibi ilk resmi Ironman’ları için ortaya çıktığında, bir tanesini çoktan bitirmişlerdi.
2005 yılında Altayeb, bir Ironman yarışmasını bitiren ilk Suudi oldu. Toplamda 18 tam Ironman yarışını tamamladı. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Mont-Tremblant’taki ilk iki ayak için, Kanada Ekibinin bir üyesi olan ve aileye ait büyük bir tabela yapım işi yürüten Nick Hansen, yarış planına bağlı kalarak sağlam bir formdaydı. Ve sonra, koşusuna yaklaşık bir mil kala, ardından şöyle dedi: “Karanlık, karanlık bir yere gittim. Ben kutunun içindeydim.” “Kutu”, Yeni Zelandalı bir şampiyon triatlet olan Kanada Takımı koçu Paul Buick tarafından icat edilen bir terimdir ve zihinsel bir tam umutsuzluk durumunu tanımlar – bir yarışta zihnin bir bağışıklık gibi kendi kendine dönmeye başladığı an. Sağlıklı organlara saldıran sistem. Hansen, “Kulağımdaki bu sürekli çığlık ve bağırış,” diye açıkladı. “ Bunu neden yapıyorsun? Neden durmuyorsun? Nasılsa yapmayacaksın. Sadece dur.”
Hansen yumuşak dilli, düşünceli ve kendine karşı çok sert, bu da onu özellikle kutuya duyarlı hale getiriyor. Aslında teslim olmanın eşiğindeydi, birkaç metre ilerisinde, önündeki adam rotadan sapmaya başladı ve sanki Google Haritalar’ı körü körüne takip ediyormuş gibi doğruca sığ bir nehir yatağına yürüdü ve bunun üzerine uzandı. Serin, serinletici suda yüzü yukarı bakacak ve ayağa kalkmadı. Hansen, “İçten içe gülüyor gibiyim,” diyor, “ama aynı zamanda bunu tamamen anlıyorum çünkü aklınızdan geçen o konuşmayı anlıyorum, değil mi? Bu çok güçlü bir mücadele gibi ve o sesten daha güçlü olmak zor.” Yine de başka birinin teslim olmasını izlemek, Hansen’in içindeki bir şeyin kilidini açtı. Aynen öyle, kutu kendi kendine açılıyor gibiydi ve yarışı bitirdi.
Kanada Ekibi Mont-Tremblant’a kaydolduktan kısa bir süre sonra, Hansen Signs’ın genel müdürü sıfatıyla Hansen kendini kutunun içinde buldu. Şirketi, iki yıllık, 600.000 $’ lık bir projenin bütçesini o kadar hafife almıştı ki, bu bütçeyi aşmak neredeyse imkansızdı. Ekibini topladı ve onlara şöyle dedi: “Burada bir hata yaptık ve bunu düzeltmemiz gerekecek ve bunu düzeltmenin yolu, sürecin her adımında fırsatlar bulmaktan geçiyor.” Bu sorun bir günde, iki günde, iki ayda çözülmez. Bu sorun Demir Adam boyutundaydı ve bu yüzden sorunu çözmek için hepsinin Demir Adam olması gerekiyordu ve öyle yaptılar. Projeyi bitirdiler. Hansen’in aile şirketi varoluşsal bir krizden kurtuldu.
Bedeninizi ve zihninizi tek bir günde tüm o kilometreleri yarışmaya zorladığınızda, olağan hayatın krizleri hız tümseklerine dönüşür. Elektrikli araç altyapı şirketi ChargePoint’in başkanı ve genel müdürü ve sık sık XCer olan Pasquale Romano’nun dediği gibi: “Bir Ironman’ı sarsamazsınız.”
Profesyonel bir Demir Adam 70.3’ü yaklaşık dört saatte bitiriyor ve böylece sabah 10:30’da Mont-Tremblant’ın parke taşlı yolu, yarış lideri Lionel Sanders’ı hevesle bekleyen seyircilerle doluydu. Bitiş çizgisindeki yarış organizatörleri arasında, sporun LeBron James’i olan Sanders’ın yarışın ortasında ön dişlerinden birini kırdığı ve başarısız olduğu ortaya çıktı. su şişesi.
Bir XC sporcusu ve Asklepios’un işletme müdürü olan Joachim Gemmel, 2022 Ironman Dünya Şampiyonası yarışında bitiş çizgisini geçtikten sonra ailesi tarafından karşılanıyor. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
İlk XCer yaklaşık iki saat sonra bitti: 30 yıl önce bir minibüs şoförü olarak çalışmaya başladığı aynı İK dış kaynak şirketi PEO Canada’nın CEO’su Trevor Katelnikoff. Trevor’ın birinci bitireceğini herkes biliyordu. Her zaman önce bitirir. Her yarışta XC galibi ve genellikle ikinci olan da dünya şampiyonası için bir teklif alır ve birçok XCer için bu, programın en büyük cazibesidir: Açıkta kalifiye olma şanslarını yaklaşık 100’den 1’e çıkarır. alan 10’a 1’den daha iyi. Katelnikoff, ne pahasına olursa olsun, Ironman kategorisinde Erkekler 50-54’te ikinci oldu, bu da yerini tamamen hak ettiği anlamına geliyor. Ondan sonra, XCers yığınlar halinde gelmeye başladı. Le Jamtel, bitiş çizgisini 2. Mil’deki coşkusuyla geçti. Kırk dakika sonra, yeni duş almış halde, Altayeb’i kucaklamak için bitiş çizgisine geri dönmüştü.
O gecenin ilerleyen saatlerinde yapılacak XC ödülleri yemeği için Ford, Mont-Tremblant köyünün zirvesindeki et lokantasının ikinci katının tamamını ayırdı ve tören sırasında bazı beklenmedik güzel haberler paylaştı. 2022 sezonunun başlarında Covid ile ilgili yarış iptalleri nedeniyle XC, 70.3 dünya şampiyonası için tahsis edilen kalifikasyonların birçoğunu verememişti, bu da artık büyük bir artıya sahip oldukları anlamına geliyor. Ve böylece Ford, Mont-Tremblant’ta kalan tüm XC bitiricilerinin artık Utah, St. George’daki 70.3 dünya şampiyonasına bağlı olduğunu açıkladı.
Bu konuda ne düşündüğünüz, ayrıcalığın bileşik faiz gibi kendi kendini devam ettirme alışkanlığı hakkında ne düşündüğünüze ve XC’yi özel bir sosyal kulüp gibi mi yoksa Dixon’ın tanımladığı gibi “gerçek olanın ne olduğuna dair harika bir vaka çalışması” gibi mi gösterdiğine bağlı olabilir. liderlik artık.” Ancak gerçek liderlik tamamen bir örnek oluşturmak, insanlara ellerinden gelenin en iyisini yapmaları, yapabileceklerini bilmedikleri şeyleri yapmaları için ilham veren bir zihniyet tasarlamakla ilgiliyse, işte Le Jamtel’den bir yarış sonrası e-posta raporu. XC’den aldığı destekle tam mesafe dünya şampiyonasına katılmaya hak kazanan şımarık, Ekim’de Kona’da yaşadığı deneyimle ilgili şunları söyledi:
“Çok zorlu bir yarış. ‘Demir İrade’yi gerçekten yeniden öğrendim,” diye söze başladı. “Yolun ortasında bir denizanası tarafından sokuldum. Yüzmenin son 3’ünde akıntı, rüzgar ve dalgalar arttı. Hepsi karşı. Çok fazla deniz suyu emmiş olmalıyım. Ben de üşüttüm ve bu işe yaramadı. Bisiklet ve maraton sırasında her [birkaç] saniyede bir burnumu sümkürüyordum, çok su ve tuz kaybediyordum.” İşler acımasızlaştı. “Bisikletin sonunda büyük mide-bağırsak sorunları ve mide bulantısı yaşadım. Kusmadan koşamıyordum ve sıvı ya da yiyecek alamıyordum. Yıkılmadan ilerlemek için çok dar bir çizgide idare etmem gerekiyordu.” Ancak ailesi bitiş çizgisinde onu bekliyordu, bu yüzden “bırakmam için bir senaryo yok. 20. Ironman’ım, 4. Kona’m, en yavaş ve en zor ama harika anılarım! Dediğimiz gibi asla DNF!”
Bazı sporcuların bisikletleri 30.000 $’a kadar mal olabilir. Kredi… The New York Times için Philip Cheung
Devin Gordon Massachusetts merkezli bir yazardır. “Kaybetmenin Pek Çok Yolu: Sporun En Kötü Takımı olan New York Mets’in İnanılmaz Gerçek Hikayesi” kitabının yazarıdır. Philip Cheung Los Angeles’ta yaşayan bir fotoğrafçı. Orta Doğu çevresinde yoğun bir şekilde çalıştı ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalini belgeledi.