Beykozlu
New member
“Tamam, pes ediyorum” dedi 74 yaşındaki adam. “Hastaneye gideceğim.” 46 yıllık eşi, derin bir nefes aldı. Yedinci nesil bir Mainer olan kocası inatçıydı ve şikayet etmeye alışık değildi. Ancak birkaç hafta önce, traktörünü kendini çekmeden binebilmek için arka verandanın yanına park ettiğini fark etti. Sonra büyük sandalyesinden kalkmak için yardıma ihtiyacı vardı. Şimdi zar zor yürüyebiliyordu. O kadar ani oldu ki onu korkuttu.
Arabayı verandanın hemen yanına bıraktı. Her adımda homurdanarak aşağı inmek için iki elinin korkulukta olması gerekiyordu. Bacakları beceriksizce hareket ediyordu, sanki bir şekilde ne yapacaklarını unutmuşlardı.
Damariscotta yakınlarındaki LincolnHealth-Miles Kampüs Hastanesinde, acil servis doktorları hastanın zayıf değil ataksik olduğunu, güçten değil koordinasyondan yoksun olduğu konusunda açıktı. Neredeyse vücudun yaptığı her hareket, birlikte çalışan birkaç kas gerektirir – beyincikte meydana gelen bir işbirliği. Hastanın belirsiz ve garip şekilde hareket etmesi, LincolnHealth’teki doktorların beynin o kısmına bir şeyin -belki bir felç, belki bir tümör- zarar verdiğinden endişe etmesine neden oldu. Ancak iki BT taraması ve bir MRI açığa çıkmadı.
Doktorları daha sonra ne yapacağından emin olamayınca hasta eve gitme zamanının geldiğine karar verdi. Karısı destekleyiciydi ama endişeliydi. Etrafta dolaşmasına nasıl yardım edebilirdi? İri bir adamdı ve ondan 50 pound daha ağırdı. Ve yine de onun sorununun ne olduğunu bulmaları gerekiyordu. Başka bir hastaneyi deneyemezler mi? Belki, dedi ama önce eve gitmek istedi. Demek onu götürdüğü yer orası. Oraya vardığında, adamın bunu evde tek başına kaldıramayacağını tekrar anlaması sadece bir gün sürdü. Başka bir hastane daha vardı, Brunswick’te birkaç kasaba daha büyük olanı: Mid Coast Hastanesi. Karısı onu oraya götürmekten mutlu oldu. Karısının desteğiyle verandadan arabaya attığı bu birkaç adım, haftalarca atacağı son adımlardı.
Kredi… Ina Jang’ın fotoğrafı
Yanlış Tüpten Aşağı
Yürüyemedi, yaşlı adam nörolog Dr. Roople Unia’ya söyledi. o gün ara. Zar zor ayağa kalktı, devam etti. Ve tek şey bu değildi: Çift görüyordu. Ve korkunç bir öksürüğü vardı. Tabii ki, 74 yaşında bir sürü tıbbi sorunu vardı – diyabet, yüksek tansiyon, bazı kalp hastalıkları, hatta gut. Ama daha önce hiçbir şey onu bu kadar alçaltmamıştı. Şiddetli bir öksürüğe teslim olurken bronzlaşmış yuvarlak yüzü kızardı.
Unia, yutkunmasının da yürüyüşü kadar düzensiz olduğundan şüpheleniyordu. Yemek borusu (yutma borusu) soluk borusunun (solunum borusu) hemen yanındadır. Normalde, boğazın tabanında bulunan yaprak şeklinde bir kanatçık olan epiglot, yemek borusuna yönelik gıdanın yanlış tüpten aşağı gitmesini önlemek için yutarken trakeanın üzerine katlanır. Öksürüğün, vücudunun yiyecekleri, sıvıları ve kendi tükürüğünü ciğerlerinden uzak tutmak için son çabası olduğundan şüpheleniyordu.
Unia, ilk hastane ziyaretinin kayıtlarından bunun bir beyin tümörü veya felç olmadığını biliyordu. B12 vitamini eksikliği olabilir mi? Bu temel besinin kaybı, çok çeşitli nörolojik semptomlara neden olabilir – genellikle yürümede zorluk ve ellerde ve ayaklarda his kaybı, bazen çift görme ve yutma güçlüğü de. Ve yaygın – 60 yaşın üzerindekilerin yüzde 15’ine kadar görülüyor. B1 ve E vitamini eksiklikleri daha az yaygın olmakla birlikte, bu tür nörolojik semptomlara da neden olabilir.
Beyni ve sinirleri etkileyebilecek başka bir şey de otoimmün hastalıklardır. Bu bozukluklar, bağışıklık sistemi bir tür istilacıya karşı hazır hale geldiğinde ve vücudu korumak için üretilen antikorlar bunun yerine ona saldırdığında ortaya çıkar. Bu otoimmün hastalıkların bazıları kanserlerle ilişkilidir. Bu paraneoplastik sendromlar, adlandırıldığı gibi, bağışıklık sisteminin kansere saldırmasının nadir bir sonucudur, ancak vücudun diğer bölümlerinin yanı sıra sinir sisteminde de yıkıcı yaralanmalara neden olabilir.
Olağandışı Bir Varyant
Ancak Unia’nın şüpheliler listesinde en üst sırada Guillain-Barré sendromunun olağandışı bir versiyonu vardı ( GBS) Miller Fisher varyantı olarak bilinir. GBS ayrıca genellikle bir enfeksiyon tarafından tetiklenen bir otoimmün bozukluktur. Enfeksiyonla savaşmak için oluşturulan antikorlar yanlışlıkla hareketi kontrol eden sinirlere saldırır, genellikle bacaklardan başlar ve vücuda tırmanır. GBS’nin Miller Fisher varyantında hastalık, baş ve boyun kaslarının yanı sıra ayak ve bacak kaslarını kontrol eden sinirlere saldırır ve çift görme ve yutma güçlüğüne neden olur.
Unia, GBS’nin bu sürümünü arayan kan testi istedi Ancak sonuçlar haftalar alabilir. Bu arada nörolog, bu kanıt olmadan da onu tedavi etmeye karar verdi. Tedavi, inatçı bağışıklık sisteminin baskılanmasını içerir – önce steroidler ve daha sonra gerekirse, GBS’nin yıkıcı olanlarını bloke eden bir antikor infüzyonu olan intravenöz immünoglobulin (IVIg)
Kanser Araştırmaları
Kart 1 / 6
Sahada ilerleme. Son yıllarda araştırmalardaki gelişmeler kanserin tedavi edilme şeklini değiştirmiştir. İşte bazı son güncellemeler:
Pankreas kanseri. Bilim adamları, diyabet başlangıcının, 2040 yılına kadar ABD’de kansere bağlı ölümlerin ikinci önde gelen nedeni olma yolunda ilerleyen pankreas kanserinin erken uyarı işareti olup olmadığını araştırıyorlar.
Kemoterapi. Kanser tedavisi alanında sessiz bir devrim yaşanıyor: Artan sayıda hasta, özellikle meme ve akciğer kanseri olanlar, diğer seçenekler lehine korkunç tedaviden kurtuluyor.
Prostat kanseri. Hastalığın agresif formlarına sahip erkeklerde uzun süreli tümör hücreleri aramak için radyoaktif moleküllere dayanan deneysel bir tedavi – Amerikan erkekleri arasında kanser ölümünün ikinci önde gelen nedeni.
Lösemi. On yıldan uzun bir süre önce CAR T hücre tedavisi adı verilen yeni bir tedavi aldıktan sonra, kronik lenfositik lösemili iki hasta kan kanserinin ortadan kalktığını gördü. Vakaları, hastalığı olanlara umut veriyor ve bazı yeni gizemler yaratıyor.
Yemek borusu kanseri. Bağışıklık sistemini serbest bırakan bir ilaç olan Nivolumab’ın, büyük bir klinik araştırmaya katılan hastalığı olan hastalarda hayatta kalma sürelerini uzattığı bulundu. Özofagus kanseri dünyada en sık görülen yedinci kanserdir.
Hasta, bakımını hastaneci Dmitry Opolinsky devraldığında, hasta tedavisinin son gününü yeni bitirmişti. Opolinsky ona nasıl hissettiğini sordu. Çok daha iyi, diye haykırdı hasta, ama sonra bir öksürük nöbetine dönüştü. Unia, Opolinsky’yi hastanın daha iyi hissetmeye istekli olduğu konusunda uyarmıştı, ancak muayenesi geldiğinden beri pek değişmemişti. Yine de, IVIg’yi takiben herhangi bir iyileşme için genellikle bir veya iki hafta sürer. Ona zaman vermeleri gerekiyordu.
Opolinsky, hastasının iyileşmeye başlamasını beklerken, gözünü hâlâ damlayan sonuçlardan ayırmadı. B12 vitamini normaldi. Test edildiği diğer vitamin eksiklikleri de öyle. En büyük hayal kırıklığı, nöroimmünoloji laboratuvarının bir düzine paraneoplastik sendromdan herhangi birinin kanıtını aradığı Mayo Clinic’ten geldi. Hepsi olumsuzdu. Bu muhtemelen GBS idi, ancak tedaviden yaklaşık bir hafta sonra hasta daha iyi değildi.
Ertesi gün Opolinsky, tanımadığı bir numarayı aramak için bir metin aldı. İrlanda aksanıyla derinden gelen ses, kendisini Mayo Clinic laboratuvarının yardımcı direktörü Dr. Andrew McKeon olarak tanımladı. “Ah, evet, bu sonuçları dün aldık,” dedi Opolinsky ona. “Hepsi olumsuz.” Aslında, McKeon araya girdi, bu sonuç yanlıştı – daha doğrusu eksikti. Birkaç yıl önce McKeon’un laboratuvarı tarafından tanımlanan yeni keşfedilen bir antikor vardı, henüz o kadar yeniydi ki testlerde kullanılan otomatik sonuç formuna henüz girmemişti. Bu hasta, beyindeki nöronal ara filamentler olarak bilinen bir şeye saldıran bu antikor için çok güçlü bir pozitif sonuç aldı. “Sigara içiyorsa,” diye öngördü McKeon, “o zaman küçük hücreli akciğer kanseri vardır. Değilse, muhtemelen Merkel hücreli cilt kanseridir.”
Hasta hiç sigara içmemişti, bu nedenle Opolinsky bu nadir cilt kanserine sahip olma olasılığına odaklandı. Opolinsky’nin eğitiminden hatırladığı şey, Merkel hücreli karsinomun güneş hasarının neden olduğu agresif bir cilt kanseri türü olduğu ve diğer birçok cilt kanseri türünden çok daha yüksek yayılma hızına sahip olduğuydu. İnternette, genellikle kafasında veya yüzünde bulunan mavimsi kırmızı bir nodülü gösteren görüntülere baktı. Bu tuhaf büyümelerden hiçbirini bulamadı ama metastaz aramak için bir CT taraması istedi. Orada, hastanın sol koltuk altının derinliklerinde, kireç büyüklüğünde, büyümüş bir lenf düğümü vardı. Opolinsky kitleyi hissetmek için hastaya acele etti, ancak orada olduğunu bilmesine rağmen yerini bulamadı. Ancak cerrahlar, Merkel hücreli karsinom için pozitif test edilen bir kitleyi çıkarabilir ve çıkarabilir. Ameliyattan sonra, bir PET taraması kanser olmadığını gösterdi.
Biraz zaman aldı ve bağışıklığı baskılayan bir ilaç, ancak hasta yavaş yavaş iyileşmeye başladı. Geçen yaz böyleydi. Bugünlerde yürüyebiliyor, ancak sadece yürüteçle. Ve hala çok öksürüyor. Ama bahar geldiğinde, verandadan binmesi gerekse bile traktörüne geri döneceğinden umutlu.
Lisa Sanders, MD, dergiye katkıda bulunan bir yazardır. En son kitabı “Teşhis: En Şaşırtıcı Tıbbi Gizemleri Çözmek”. Paylaşacak çözülmüş bir vakanız varsa, ona [email protected] adresinden yazın.
Arabayı verandanın hemen yanına bıraktı. Her adımda homurdanarak aşağı inmek için iki elinin korkulukta olması gerekiyordu. Bacakları beceriksizce hareket ediyordu, sanki bir şekilde ne yapacaklarını unutmuşlardı.
Damariscotta yakınlarındaki LincolnHealth-Miles Kampüs Hastanesinde, acil servis doktorları hastanın zayıf değil ataksik olduğunu, güçten değil koordinasyondan yoksun olduğu konusunda açıktı. Neredeyse vücudun yaptığı her hareket, birlikte çalışan birkaç kas gerektirir – beyincikte meydana gelen bir işbirliği. Hastanın belirsiz ve garip şekilde hareket etmesi, LincolnHealth’teki doktorların beynin o kısmına bir şeyin -belki bir felç, belki bir tümör- zarar verdiğinden endişe etmesine neden oldu. Ancak iki BT taraması ve bir MRI açığa çıkmadı.
Doktorları daha sonra ne yapacağından emin olamayınca hasta eve gitme zamanının geldiğine karar verdi. Karısı destekleyiciydi ama endişeliydi. Etrafta dolaşmasına nasıl yardım edebilirdi? İri bir adamdı ve ondan 50 pound daha ağırdı. Ve yine de onun sorununun ne olduğunu bulmaları gerekiyordu. Başka bir hastaneyi deneyemezler mi? Belki, dedi ama önce eve gitmek istedi. Demek onu götürdüğü yer orası. Oraya vardığında, adamın bunu evde tek başına kaldıramayacağını tekrar anlaması sadece bir gün sürdü. Başka bir hastane daha vardı, Brunswick’te birkaç kasaba daha büyük olanı: Mid Coast Hastanesi. Karısı onu oraya götürmekten mutlu oldu. Karısının desteğiyle verandadan arabaya attığı bu birkaç adım, haftalarca atacağı son adımlardı.
Kredi… Ina Jang’ın fotoğrafı
Yanlış Tüpten Aşağı
Yürüyemedi, yaşlı adam nörolog Dr. Roople Unia’ya söyledi. o gün ara. Zar zor ayağa kalktı, devam etti. Ve tek şey bu değildi: Çift görüyordu. Ve korkunç bir öksürüğü vardı. Tabii ki, 74 yaşında bir sürü tıbbi sorunu vardı – diyabet, yüksek tansiyon, bazı kalp hastalıkları, hatta gut. Ama daha önce hiçbir şey onu bu kadar alçaltmamıştı. Şiddetli bir öksürüğe teslim olurken bronzlaşmış yuvarlak yüzü kızardı.
Unia, yutkunmasının da yürüyüşü kadar düzensiz olduğundan şüpheleniyordu. Yemek borusu (yutma borusu) soluk borusunun (solunum borusu) hemen yanındadır. Normalde, boğazın tabanında bulunan yaprak şeklinde bir kanatçık olan epiglot, yemek borusuna yönelik gıdanın yanlış tüpten aşağı gitmesini önlemek için yutarken trakeanın üzerine katlanır. Öksürüğün, vücudunun yiyecekleri, sıvıları ve kendi tükürüğünü ciğerlerinden uzak tutmak için son çabası olduğundan şüpheleniyordu.
Unia, ilk hastane ziyaretinin kayıtlarından bunun bir beyin tümörü veya felç olmadığını biliyordu. B12 vitamini eksikliği olabilir mi? Bu temel besinin kaybı, çok çeşitli nörolojik semptomlara neden olabilir – genellikle yürümede zorluk ve ellerde ve ayaklarda his kaybı, bazen çift görme ve yutma güçlüğü de. Ve yaygın – 60 yaşın üzerindekilerin yüzde 15’ine kadar görülüyor. B1 ve E vitamini eksiklikleri daha az yaygın olmakla birlikte, bu tür nörolojik semptomlara da neden olabilir.
Beyni ve sinirleri etkileyebilecek başka bir şey de otoimmün hastalıklardır. Bu bozukluklar, bağışıklık sistemi bir tür istilacıya karşı hazır hale geldiğinde ve vücudu korumak için üretilen antikorlar bunun yerine ona saldırdığında ortaya çıkar. Bu otoimmün hastalıkların bazıları kanserlerle ilişkilidir. Bu paraneoplastik sendromlar, adlandırıldığı gibi, bağışıklık sisteminin kansere saldırmasının nadir bir sonucudur, ancak vücudun diğer bölümlerinin yanı sıra sinir sisteminde de yıkıcı yaralanmalara neden olabilir.
Olağandışı Bir Varyant
Ancak Unia’nın şüpheliler listesinde en üst sırada Guillain-Barré sendromunun olağandışı bir versiyonu vardı ( GBS) Miller Fisher varyantı olarak bilinir. GBS ayrıca genellikle bir enfeksiyon tarafından tetiklenen bir otoimmün bozukluktur. Enfeksiyonla savaşmak için oluşturulan antikorlar yanlışlıkla hareketi kontrol eden sinirlere saldırır, genellikle bacaklardan başlar ve vücuda tırmanır. GBS’nin Miller Fisher varyantında hastalık, baş ve boyun kaslarının yanı sıra ayak ve bacak kaslarını kontrol eden sinirlere saldırır ve çift görme ve yutma güçlüğüne neden olur.
Unia, GBS’nin bu sürümünü arayan kan testi istedi Ancak sonuçlar haftalar alabilir. Bu arada nörolog, bu kanıt olmadan da onu tedavi etmeye karar verdi. Tedavi, inatçı bağışıklık sisteminin baskılanmasını içerir – önce steroidler ve daha sonra gerekirse, GBS’nin yıkıcı olanlarını bloke eden bir antikor infüzyonu olan intravenöz immünoglobulin (IVIg)
Kanser Araştırmaları
Kart 1 / 6
Sahada ilerleme. Son yıllarda araştırmalardaki gelişmeler kanserin tedavi edilme şeklini değiştirmiştir. İşte bazı son güncellemeler:
Pankreas kanseri. Bilim adamları, diyabet başlangıcının, 2040 yılına kadar ABD’de kansere bağlı ölümlerin ikinci önde gelen nedeni olma yolunda ilerleyen pankreas kanserinin erken uyarı işareti olup olmadığını araştırıyorlar.
Kemoterapi. Kanser tedavisi alanında sessiz bir devrim yaşanıyor: Artan sayıda hasta, özellikle meme ve akciğer kanseri olanlar, diğer seçenekler lehine korkunç tedaviden kurtuluyor.
Prostat kanseri. Hastalığın agresif formlarına sahip erkeklerde uzun süreli tümör hücreleri aramak için radyoaktif moleküllere dayanan deneysel bir tedavi – Amerikan erkekleri arasında kanser ölümünün ikinci önde gelen nedeni.
Lösemi. On yıldan uzun bir süre önce CAR T hücre tedavisi adı verilen yeni bir tedavi aldıktan sonra, kronik lenfositik lösemili iki hasta kan kanserinin ortadan kalktığını gördü. Vakaları, hastalığı olanlara umut veriyor ve bazı yeni gizemler yaratıyor.
Yemek borusu kanseri. Bağışıklık sistemini serbest bırakan bir ilaç olan Nivolumab’ın, büyük bir klinik araştırmaya katılan hastalığı olan hastalarda hayatta kalma sürelerini uzattığı bulundu. Özofagus kanseri dünyada en sık görülen yedinci kanserdir.
Hasta, bakımını hastaneci Dmitry Opolinsky devraldığında, hasta tedavisinin son gününü yeni bitirmişti. Opolinsky ona nasıl hissettiğini sordu. Çok daha iyi, diye haykırdı hasta, ama sonra bir öksürük nöbetine dönüştü. Unia, Opolinsky’yi hastanın daha iyi hissetmeye istekli olduğu konusunda uyarmıştı, ancak muayenesi geldiğinden beri pek değişmemişti. Yine de, IVIg’yi takiben herhangi bir iyileşme için genellikle bir veya iki hafta sürer. Ona zaman vermeleri gerekiyordu.
Opolinsky, hastasının iyileşmeye başlamasını beklerken, gözünü hâlâ damlayan sonuçlardan ayırmadı. B12 vitamini normaldi. Test edildiği diğer vitamin eksiklikleri de öyle. En büyük hayal kırıklığı, nöroimmünoloji laboratuvarının bir düzine paraneoplastik sendromdan herhangi birinin kanıtını aradığı Mayo Clinic’ten geldi. Hepsi olumsuzdu. Bu muhtemelen GBS idi, ancak tedaviden yaklaşık bir hafta sonra hasta daha iyi değildi.
Ertesi gün Opolinsky, tanımadığı bir numarayı aramak için bir metin aldı. İrlanda aksanıyla derinden gelen ses, kendisini Mayo Clinic laboratuvarının yardımcı direktörü Dr. Andrew McKeon olarak tanımladı. “Ah, evet, bu sonuçları dün aldık,” dedi Opolinsky ona. “Hepsi olumsuz.” Aslında, McKeon araya girdi, bu sonuç yanlıştı – daha doğrusu eksikti. Birkaç yıl önce McKeon’un laboratuvarı tarafından tanımlanan yeni keşfedilen bir antikor vardı, henüz o kadar yeniydi ki testlerde kullanılan otomatik sonuç formuna henüz girmemişti. Bu hasta, beyindeki nöronal ara filamentler olarak bilinen bir şeye saldıran bu antikor için çok güçlü bir pozitif sonuç aldı. “Sigara içiyorsa,” diye öngördü McKeon, “o zaman küçük hücreli akciğer kanseri vardır. Değilse, muhtemelen Merkel hücreli cilt kanseridir.”
Hasta hiç sigara içmemişti, bu nedenle Opolinsky bu nadir cilt kanserine sahip olma olasılığına odaklandı. Opolinsky’nin eğitiminden hatırladığı şey, Merkel hücreli karsinomun güneş hasarının neden olduğu agresif bir cilt kanseri türü olduğu ve diğer birçok cilt kanseri türünden çok daha yüksek yayılma hızına sahip olduğuydu. İnternette, genellikle kafasında veya yüzünde bulunan mavimsi kırmızı bir nodülü gösteren görüntülere baktı. Bu tuhaf büyümelerden hiçbirini bulamadı ama metastaz aramak için bir CT taraması istedi. Orada, hastanın sol koltuk altının derinliklerinde, kireç büyüklüğünde, büyümüş bir lenf düğümü vardı. Opolinsky kitleyi hissetmek için hastaya acele etti, ancak orada olduğunu bilmesine rağmen yerini bulamadı. Ancak cerrahlar, Merkel hücreli karsinom için pozitif test edilen bir kitleyi çıkarabilir ve çıkarabilir. Ameliyattan sonra, bir PET taraması kanser olmadığını gösterdi.
Biraz zaman aldı ve bağışıklığı baskılayan bir ilaç, ancak hasta yavaş yavaş iyileşmeye başladı. Geçen yaz böyleydi. Bugünlerde yürüyebiliyor, ancak sadece yürüteçle. Ve hala çok öksürüyor. Ama bahar geldiğinde, verandadan binmesi gerekse bile traktörüne geri döneceğinden umutlu.
Lisa Sanders, MD, dergiye katkıda bulunan bir yazardır. En son kitabı “Teşhis: En Şaşırtıcı Tıbbi Gizemleri Çözmek”. Paylaşacak çözülmüş bir vakanız varsa, ona [email protected] adresinden yazın.