Beykozlu
New member
Hawaii’de, adını bir balıktan alan bir sokakta büyüdüm – ulua, krikoların en büyüğü, küt başlı, bazen yüz pounddan daha ağır olan, resif boyunca parıldayan gümüş bir bruiser. Deniz kayalıklarına demirlemiş uzun direklerle yakalanır ve kancalara dikilmiş yılan balıkları veya ahtapotlarla yemlenir. Derinlerde neon bir bulanıklık olan Mahimahi, bir sonraki caddeydi.
Etrafımız okyanusla çevriliydi, ancak ailem, Cuma günleri Lent sırasındaki sadık Katolikler olarak, Safeway’deki donduruculardan düzenli altın dövülmüş levrek filetoları – anakaraya ait bir balık – deniz ürünlerini sadece baskı altında yedi. Eğitimimi daha sonra yerel sularda, bir restoranda hostes olarak, turistlere menüdeki türleri sabırla anlatan sunuculara kulak misafiri olarak aldım: etli ahi (sarı yüzgeçli ton balığı); kremalı opah (ay balığı); narin, bıyıklı moi (iplik yüzgeçli), bir zamanlar kraliyet için ayrılmıştı; yarışan, zıplayan ve dalan, avcılarına eziyet eden zayıf, uzun gövdeli ono (wahoo); ve ehu’dan opakapaka’ya ve her şeyden önce yakut parlaklığıyla onaga’ya kadar snapperların hiyerarşisi.
Tüm yıl boyunca dört gözle beklediğim onaga, yani annemin 50 yıla yakın komşusu Stella Chang’ın New Yorklu müsrif beni nezaketle davet ettiği, yan taraftaki Noel arifesi yemeğinin en önemli parçası. Masa kalabalık ya da dediğimiz gibi, kapakahi (karıştırılmış) – 10 fincanlık bir tencerede pirinç, lahana dolması, parlak lo mein, ananas haleleri altında büyük bir jambon, biraz eritilmiş tereyağı güveçli kral yengeç bacakları, dilimlenecek pembe kalpli rosto biftek jus ile – ama ödül onaga, bütün balık bir yeşil soğan, kişniş, havuç ve kerevizin altına gömülü, sadece fırfırlı kuyruğunu ve bir inci gözünü gösteriyor.
Et doğrudan kemiklerden kalkar.
Glenn Yamashita – Gerçek akrabalıklarına bakılmaksızın evde dolaşan gençlere Glenn Amca – bu yemeği yaklaşık 25 yıldır yapıyor. Yerel bir spesiyalite, Çin usulü buharda pişirilmiş bir balık, korunmuş bir sebze dolgusundan tuzlu-ekşi ve balığın kendi etinden hafif tatlı olan varyasyonu. Japon eriştelerinin çileleri altına sıkıştırılır ve sonunda sıcak yağ dökülür. Doğru yapılır, çatlar.
Yeni yıl yaklaşırken kırmızı balık rağbet görüyor; onlar şansın rengi. Yerel TV çapaları ahi fiyatlarını son dakika haberi olarak bildiriyor. Restoranlar ve oteller genellikle ilk seçimi alır, bu nedenle Glenn Amca suşi barı olan bir arkadaşı aracılığıyla onagasını bir ay önceden sipariş eder. (2020 pandemi karantinasının beklenmedik bir lütfu, ev aşçılarının aniden adanın en iyi balığına erişebilmesi ve teknelerin iskelede arabadan geçiş spesiyalleri sunmasıydı. ) Hawaii’de işler böyle yürüyor, küçük iyilikler ve hisseler, bir kavanoz ön kapıda guava reçeli bırakılmış, kapı kolunda asılı bir çuval mango.
Glenn Amca’ya tarifini sorduğumda, bilgisayarı olmadığı için elle yazdı ve bir saat boyunca Bayan Chang’in evine, kızı için onu bırakmak için arabayla gitti, o da taradı ve bana e-postayla gönderdi. Bileşenlerden ikisi Hawaii’de kolayca bulunur, ancak başka yerlerde daha fazla arama yapılması gerekebilir: chung choi, kendi uzun yapraklarına sarılmış tuzlu bir şalgam – salamura hardal yeşillikleri, benzer bir ekşilik ve derinlik sağlayan iyi bir ikamedir – ve tarak tozu, yoğun tuzlu suyu balık sosuyla yaklaştırılabilen, toz haline getirilmiş kurutulmuş tarakların bir baharatı.
Onaga muhteşem ama Bayan Chang’ın evinde törene katılmıyoruz. Saygı, her şeye rağmen birlikte olmanın bir yolunu bulmakta, toplantının kendisindedir. Kanepede ve yerde lekeler ararız, kağıt tabakları yeriz ve kendimizi tatil oyunlarının telaşına hazırlarız: Noel şarkılarını emojilerden çözer, Gizli Noel Baba hediyelerini çalarız. Kural şu ki, hiçbir hediye üç defadan fazla çalınamaz. Son hafızamda en çok kavga edilen şey bir torba Hokkaido Nanatsuboshi pirinciydi – o kadar gıptayla bakılan bir pirinç ki, bu hikayeyi bir arkadaşıma anlattığımda, nefesi kesildi ve bana onun da olduğunu göstermek için dolabına uzandı – yani bu yıl , başka bir çanta getirerek çatışmayı yeniden canlandıracağımızı düşündük. Ama çok fazla hediye olduğu ortaya çıktı ve kimse pirincimizi seçmedi.
Onu eve kaçırmak cazip geldi. Bunun yerine gecenin sonunda masanın üzerine bıraktık. mahalo ve gelecek yıl tekrar burada olmayı umuyoruz.
Tarif:Glenn Amca’nın Onaga (Somen ile Buğulanmış Kırmızı Snapper)
<saat/>
Ligaya Mishan, T dergisi için geniş bir yazar ve The New York Times Magazine için yeni bir Eat köşe yazarıdır. Angela Dimayuga ile birlikte yazdığı “Filipinx: Diasporadan Miras Tarifleri” Kasım ayında yayınlandı.
Etrafımız okyanusla çevriliydi, ancak ailem, Cuma günleri Lent sırasındaki sadık Katolikler olarak, Safeway’deki donduruculardan düzenli altın dövülmüş levrek filetoları – anakaraya ait bir balık – deniz ürünlerini sadece baskı altında yedi. Eğitimimi daha sonra yerel sularda, bir restoranda hostes olarak, turistlere menüdeki türleri sabırla anlatan sunuculara kulak misafiri olarak aldım: etli ahi (sarı yüzgeçli ton balığı); kremalı opah (ay balığı); narin, bıyıklı moi (iplik yüzgeçli), bir zamanlar kraliyet için ayrılmıştı; yarışan, zıplayan ve dalan, avcılarına eziyet eden zayıf, uzun gövdeli ono (wahoo); ve ehu’dan opakapaka’ya ve her şeyden önce yakut parlaklığıyla onaga’ya kadar snapperların hiyerarşisi.
Tüm yıl boyunca dört gözle beklediğim onaga, yani annemin 50 yıla yakın komşusu Stella Chang’ın New Yorklu müsrif beni nezaketle davet ettiği, yan taraftaki Noel arifesi yemeğinin en önemli parçası. Masa kalabalık ya da dediğimiz gibi, kapakahi (karıştırılmış) – 10 fincanlık bir tencerede pirinç, lahana dolması, parlak lo mein, ananas haleleri altında büyük bir jambon, biraz eritilmiş tereyağı güveçli kral yengeç bacakları, dilimlenecek pembe kalpli rosto biftek jus ile – ama ödül onaga, bütün balık bir yeşil soğan, kişniş, havuç ve kerevizin altına gömülü, sadece fırfırlı kuyruğunu ve bir inci gözünü gösteriyor.
Et doğrudan kemiklerden kalkar.
Glenn Yamashita – Gerçek akrabalıklarına bakılmaksızın evde dolaşan gençlere Glenn Amca – bu yemeği yaklaşık 25 yıldır yapıyor. Yerel bir spesiyalite, Çin usulü buharda pişirilmiş bir balık, korunmuş bir sebze dolgusundan tuzlu-ekşi ve balığın kendi etinden hafif tatlı olan varyasyonu. Japon eriştelerinin çileleri altına sıkıştırılır ve sonunda sıcak yağ dökülür. Doğru yapılır, çatlar.
Yeni yıl yaklaşırken kırmızı balık rağbet görüyor; onlar şansın rengi. Yerel TV çapaları ahi fiyatlarını son dakika haberi olarak bildiriyor. Restoranlar ve oteller genellikle ilk seçimi alır, bu nedenle Glenn Amca suşi barı olan bir arkadaşı aracılığıyla onagasını bir ay önceden sipariş eder. (2020 pandemi karantinasının beklenmedik bir lütfu, ev aşçılarının aniden adanın en iyi balığına erişebilmesi ve teknelerin iskelede arabadan geçiş spesiyalleri sunmasıydı. ) Hawaii’de işler böyle yürüyor, küçük iyilikler ve hisseler, bir kavanoz ön kapıda guava reçeli bırakılmış, kapı kolunda asılı bir çuval mango.
Glenn Amca’ya tarifini sorduğumda, bilgisayarı olmadığı için elle yazdı ve bir saat boyunca Bayan Chang’in evine, kızı için onu bırakmak için arabayla gitti, o da taradı ve bana e-postayla gönderdi. Bileşenlerden ikisi Hawaii’de kolayca bulunur, ancak başka yerlerde daha fazla arama yapılması gerekebilir: chung choi, kendi uzun yapraklarına sarılmış tuzlu bir şalgam – salamura hardal yeşillikleri, benzer bir ekşilik ve derinlik sağlayan iyi bir ikamedir – ve tarak tozu, yoğun tuzlu suyu balık sosuyla yaklaştırılabilen, toz haline getirilmiş kurutulmuş tarakların bir baharatı.
Onaga muhteşem ama Bayan Chang’ın evinde törene katılmıyoruz. Saygı, her şeye rağmen birlikte olmanın bir yolunu bulmakta, toplantının kendisindedir. Kanepede ve yerde lekeler ararız, kağıt tabakları yeriz ve kendimizi tatil oyunlarının telaşına hazırlarız: Noel şarkılarını emojilerden çözer, Gizli Noel Baba hediyelerini çalarız. Kural şu ki, hiçbir hediye üç defadan fazla çalınamaz. Son hafızamda en çok kavga edilen şey bir torba Hokkaido Nanatsuboshi pirinciydi – o kadar gıptayla bakılan bir pirinç ki, bu hikayeyi bir arkadaşıma anlattığımda, nefesi kesildi ve bana onun da olduğunu göstermek için dolabına uzandı – yani bu yıl , başka bir çanta getirerek çatışmayı yeniden canlandıracağımızı düşündük. Ama çok fazla hediye olduğu ortaya çıktı ve kimse pirincimizi seçmedi.
Onu eve kaçırmak cazip geldi. Bunun yerine gecenin sonunda masanın üzerine bıraktık. mahalo ve gelecek yıl tekrar burada olmayı umuyoruz.
Tarif:Glenn Amca’nın Onaga (Somen ile Buğulanmış Kırmızı Snapper)
<saat/>
Ligaya Mishan, T dergisi için geniş bir yazar ve The New York Times Magazine için yeni bir Eat köşe yazarıdır. Angela Dimayuga ile birlikte yazdığı “Filipinx: Diasporadan Miras Tarifleri” Kasım ayında yayınlandı.