bir fazlaca açıdan en başarılı sinematik cihan pozisyonunda bulunan Marvel Sinematik Cihanı (MCU) genişlemesine devam ediyor. Bu cihanın en kıymetli karakterleri içinde yer alan Thor, 4. solo sineması olan Love and Thunder ile karşımıza çıktı. Thor: Ragnarok’un da direktörlüğünü yapan Taika Waititi imzalı bu sinemada Chris Hemsworth, Natalie Portman, Tessa Thompson bir sefer daha karşımıza çıktı.
MCU içerisinde yer alan başka üretimleri, yasal sınırlamalar niçiniyle platformda sunulamayan Dr. Strange and The Multiverse of Madness haricinde, Disney+ üzerinden izlemek mümkün. bu biçimdece sinemada gördüğünüz nüanslara da daha fazlaca hakim olabiliyorsunuz.
Daha evvelki 3 Thor sineması ve başka tüm Marvel sinemalarını izlemek için Disney+’a üye olabilirsiniz. Aylık 34,99, yıllık 349 TL’lik avantajlı fiyatı kaçırmayın.
Öncelikle sinemadan ne beklemeliyiz?
MCU’nun birinci 2 fazında en zayıf solo sinemalar Thor’un solo sinemalarıydı. Karakterin tartısını bir türlü hissettiremeyen Marvel, üçüncü Thor sineması ile birlikte şeytanın bacağını kırmış ve büyük bir ivme yakalamayı başarmıştı. Thor: Love and Thunder da tutan formülün üzerinden devam ediyor.
Aslında Ragnarok ile beraber birinci Thor filmlerinin çizgisinden ayrılmış ve yeni bir Thor ile karşılaşmıştık. O sinemada favori Asgardlımızın hayatında gereksiz olan ne var ise öyküden çıkarılıp atılmıştı. bu biçimdece büsbütün tabula rasa diyemesek de çok sade bir konsept elimizde kalmıştı. Bu sinema ile birlikte bir daha inşa edilen Thor kıssasına birtakım eski ve birtakım yeni ögeler ekleniyor.
“Çizgi romanlar üzere olmamış” mı?
Öncelikle sinema, Jason Aaron’un The Mighty Thor serisini ve Gorr the Godbutcher‘ın öyküsünü tek seferde anlatmayı amaçlıyor. Her iki çizgi roman serisi de öncesiyle daha sonrasıyla pek kapsamlı kıssalar barındırdığı için sinemanın mühleti biraz kısa kalıyor, kimi şeyler de sinematik kozmosa uyarlanırken değişikliğe uğruyor. aslına bakarsanız çizgi roman ile sinema epey farklı mecralar olduğu için bu durum olağan.
Öte yandan sinemadaki birtakım sahneler direkt çizgi romanlardan fırlamış. Çok ufak tefek değişiklikler haricinde birebir aynı olan sahneler bulunuyor. Bu açıdan baktığımızda aslında hoş bir hürmet duruşu gördüğümüzü de söyleyebiliriz.
Thor: Love and Thunder, bu sineması kim yaptı?
Thor: Love and Thunder gayet eğlenceli, heyecanlı ve aksiyonu bol bir sinema, yani katiyetle sinemaya berbat diyemeyiz. Ne var ki sinemanın başı oldukcaça karışık, öykünün direktörün mi, senaristin mi yoksa stüdyonun mu elinden çıktığı muhakkak değil. Bu da sinemanın temposunda vakit zaman aksaklıklara niye oluyor.
Bir öbür sorun ise sinemadaki kimi şakaların epey yersiz gelmesi oluyor. Güldürü bir tepki olabilir, bir savunma sistemi ya da bir cümbüş aracı olabilir. Bunu karakterler doğal bir biçimde aktardığında sorun olmasa da yer yer latife yapmak için sinema kendisini fazla zorluyor. birebir vakitte güldürü istikrarlı de dağılmıyor, sinemanın kimi kısımları absürt güldürüye göz kırparken birtakım kısımlarında tek bir latife emaresi bile yok.
Peki sinemanın yeterli yanları neler?
normal olarak sinemanın bir hayli düzgün yanı da var. birinci vakit içinderda sinema pek eğlenceli ve aksiyon dolu. Bu noktada ne kadar eğleneceğinizi ise çizgi roman sinemaları sevginizden epeyce 80’lerin sonu 90’ların başı sevginiz belirliyor. Bilhassa o periyodu seviyorsanız bu sinemadan hayli keyif alacaksınız demektir.
Her ne kadar Waititi abi kendisine ve keçilere yer açmak için mühletinden kısmış olsa da seriye inanılmaz yakışan Valkyrie, CGI kaslarıyla dövüşen Mighty Thor ve bildiğimiz düz Thor içindeki ahenk çok yüksek düzeyde.
Film boyunca Dio ve Guns N’ Roses göndermeleri görüyoruz. Müzikler ve görsellik aslına bakarsanız enfes, o açıdan kimsenin bir çekincesi bulunmasına gerek yok. Bir de sinemanın kendi kendini hayli da ciddiye almadığını, yer yer kendisinin parodisini yaptığını fark edince sinemaya bakışınız da ona bakılırsa şekilleniyor.
Bilet almaya bedel mi?
Sinemaya gittiyseniz ve vizyondaki sinemalardan birini seçecekseniz mutlaka bedel. Yok bu sineması görmek için özel olarak sinemaya gidecekseniz bilet parasına değip değmeyeceğini şu küçük testle anlayabiliriz:
Soru: Aşağıdaki kümelerden hangisine daha yakınsınız?
A) Şöyle rock, metal, 80’ler 90’lar, Iron Maiden falan seviyorum
B) Önümüzdeki dört yıl içerisinde bir üst eğitim düzebir daha geçmek için imtihana girmem gerekiyor
C) MCU’yu severim, o denli harika kahraman falan hem aksiyon olsun hem latifeler komiklikler
D) Marvel sinemalarında ömrün manasını arıyorum, ayrıyeten benim sevdiğim karakterler vilayetle de benim sevdiğim üzere resmedilsin istiyorum.
Eğer yanıtınız A ise kesin gidin, B ise büyük ihtimalle sinemada epeyce eğleneceksiniz, C ise sinema biletine verdiğiniz paraya bedel fakat patlamış mısır içecek işine girerseniz değmez, D ise izlemeseniz daha uygun.
MCU içerisinde yer alan başka üretimleri, yasal sınırlamalar niçiniyle platformda sunulamayan Dr. Strange and The Multiverse of Madness haricinde, Disney+ üzerinden izlemek mümkün. bu biçimdece sinemada gördüğünüz nüanslara da daha fazlaca hakim olabiliyorsunuz.
Daha evvelki 3 Thor sineması ve başka tüm Marvel sinemalarını izlemek için Disney+’a üye olabilirsiniz. Aylık 34,99, yıllık 349 TL’lik avantajlı fiyatı kaçırmayın.
Öncelikle sinemadan ne beklemeliyiz?
MCU’nun birinci 2 fazında en zayıf solo sinemalar Thor’un solo sinemalarıydı. Karakterin tartısını bir türlü hissettiremeyen Marvel, üçüncü Thor sineması ile birlikte şeytanın bacağını kırmış ve büyük bir ivme yakalamayı başarmıştı. Thor: Love and Thunder da tutan formülün üzerinden devam ediyor.
Aslında Ragnarok ile beraber birinci Thor filmlerinin çizgisinden ayrılmış ve yeni bir Thor ile karşılaşmıştık. O sinemada favori Asgardlımızın hayatında gereksiz olan ne var ise öyküden çıkarılıp atılmıştı. bu biçimdece büsbütün tabula rasa diyemesek de çok sade bir konsept elimizde kalmıştı. Bu sinema ile birlikte bir daha inşa edilen Thor kıssasına birtakım eski ve birtakım yeni ögeler ekleniyor.
“Çizgi romanlar üzere olmamış” mı?
Öncelikle sinema, Jason Aaron’un The Mighty Thor serisini ve Gorr the Godbutcher‘ın öyküsünü tek seferde anlatmayı amaçlıyor. Her iki çizgi roman serisi de öncesiyle daha sonrasıyla pek kapsamlı kıssalar barındırdığı için sinemanın mühleti biraz kısa kalıyor, kimi şeyler de sinematik kozmosa uyarlanırken değişikliğe uğruyor. aslına bakarsanız çizgi roman ile sinema epey farklı mecralar olduğu için bu durum olağan.
Öte yandan sinemadaki birtakım sahneler direkt çizgi romanlardan fırlamış. Çok ufak tefek değişiklikler haricinde birebir aynı olan sahneler bulunuyor. Bu açıdan baktığımızda aslında hoş bir hürmet duruşu gördüğümüzü de söyleyebiliriz.
Thor: Love and Thunder, bu sineması kim yaptı?
Thor: Love and Thunder gayet eğlenceli, heyecanlı ve aksiyonu bol bir sinema, yani katiyetle sinemaya berbat diyemeyiz. Ne var ki sinemanın başı oldukcaça karışık, öykünün direktörün mi, senaristin mi yoksa stüdyonun mu elinden çıktığı muhakkak değil. Bu da sinemanın temposunda vakit zaman aksaklıklara niye oluyor.
Bir öbür sorun ise sinemadaki kimi şakaların epey yersiz gelmesi oluyor. Güldürü bir tepki olabilir, bir savunma sistemi ya da bir cümbüş aracı olabilir. Bunu karakterler doğal bir biçimde aktardığında sorun olmasa da yer yer latife yapmak için sinema kendisini fazla zorluyor. birebir vakitte güldürü istikrarlı de dağılmıyor, sinemanın kimi kısımları absürt güldürüye göz kırparken birtakım kısımlarında tek bir latife emaresi bile yok.
Peki sinemanın yeterli yanları neler?
normal olarak sinemanın bir hayli düzgün yanı da var. birinci vakit içinderda sinema pek eğlenceli ve aksiyon dolu. Bu noktada ne kadar eğleneceğinizi ise çizgi roman sinemaları sevginizden epeyce 80’lerin sonu 90’ların başı sevginiz belirliyor. Bilhassa o periyodu seviyorsanız bu sinemadan hayli keyif alacaksınız demektir.
Her ne kadar Waititi abi kendisine ve keçilere yer açmak için mühletinden kısmış olsa da seriye inanılmaz yakışan Valkyrie, CGI kaslarıyla dövüşen Mighty Thor ve bildiğimiz düz Thor içindeki ahenk çok yüksek düzeyde.
Film boyunca Dio ve Guns N’ Roses göndermeleri görüyoruz. Müzikler ve görsellik aslına bakarsanız enfes, o açıdan kimsenin bir çekincesi bulunmasına gerek yok. Bir de sinemanın kendi kendini hayli da ciddiye almadığını, yer yer kendisinin parodisini yaptığını fark edince sinemaya bakışınız da ona bakılırsa şekilleniyor.
Bilet almaya bedel mi?
Sinemaya gittiyseniz ve vizyondaki sinemalardan birini seçecekseniz mutlaka bedel. Yok bu sineması görmek için özel olarak sinemaya gidecekseniz bilet parasına değip değmeyeceğini şu küçük testle anlayabiliriz:
Soru: Aşağıdaki kümelerden hangisine daha yakınsınız?
A) Şöyle rock, metal, 80’ler 90’lar, Iron Maiden falan seviyorum
B) Önümüzdeki dört yıl içerisinde bir üst eğitim düzebir daha geçmek için imtihana girmem gerekiyor
C) MCU’yu severim, o denli harika kahraman falan hem aksiyon olsun hem latifeler komiklikler
D) Marvel sinemalarında ömrün manasını arıyorum, ayrıyeten benim sevdiğim karakterler vilayetle de benim sevdiğim üzere resmedilsin istiyorum.
Eğer yanıtınız A ise kesin gidin, B ise büyük ihtimalle sinemada epeyce eğleneceksiniz, C ise sinema biletine verdiğiniz paraya bedel fakat patlamış mısır içecek işine girerseniz değmez, D ise izlemeseniz daha uygun.