Sinema bölümünün yanı sıra insanların günlük olarak daha da kolay ulaşabileceği televizyondaki imaller da giderek arttı. Bu esnada sinemaların ve televizyon üretimlerinin kalitesi ise değişen teknolojinin gelişmesiyle birlikte farklı boyuta ulaştı. üç boyutlu manzara teknolojisi, yeşil ekran teknolojisi, IMAX üzere teknolojilerle sinema imal süreci pek gelişti. Direktörler, sinema ve dizi çekimlerinde yeni teknikler oluşturdu.
Dizi sinema imallerinde, ‘yönetmen bunu nasıl çekmiş?’ dediğimiz sahnelerle karşılaşabiliyoruz. Buna en yeterli örnek de ayna sahneleri olabilir. Sahneye derinlik katmak yahut baş karıştırıcı sahneler yaratmak ismine ayna tekniği çoğunlukla kullanılabiliyor. Bilhassa, aynanın tam karşısından dik açıyla çekilen sahneler için kamerayı nasıl saklayabildiklerine dair geliştirilen teknikler var.
Aynaların kullanıldığı sahneler nasıl çekilir?
Aynalar, sinema üretim sürecinde imgeye dair birfazlaca sıkıntıya yol açabilir. Dizi sinema imal takımları, rastgele bir sahnede kamera ardı takımının görünmesinden kaçınmak zorundadır ve bu çekim basamaklarını zahmetli hale getirebilir. Ayna kullanması, bu zahmete karşın büyüleyici sahneler, karmaşık aydınlatmalar ve derinlikli kompozisyonlar oluşturmak konusunda ise pek işe yarayabilir.
Aynalar, bununla birlikte ışığı da yansıtan ögeler olduğu için sinemaya hayat katar. Birçok vakit, seyirciyi, güya nitekim sinemanın ortasındaymış üzere hissettirdiği için gerçekçi manzaralar oluşturmasına yardımcı olabilir. Ayna çekiminin tekniklerine geçmedilk evvel günümüz sinemalarında aynayla çekilebilecek sahnelerin çeşitli tipleri de vardır.
Bu çekim cinsinde kamera, aynadaki bir yansımayı sinemaya alır. Yansıma çekimi yoluyla sahneye derinlik katılabilir ötürüsıyla sıkışık alanlarda kullanması mantıklı bir çekim yoludur. beraberinde tesirli bir öykü anlatma aracı olarak kullanılabilir. Bu teknikle çekilmiş bir sahneyi izleyen seyirci, sahnedeki kişiyi izlerken güya gerisinden bakıyormuş üzere bir izlenime kapılabilir.
Bakış açısı çekimi
Bakış açısı çekiminde, aynaya bakan bir karakterin bakış açısından sinema sahnesi ele alınır. Kamera ekseriyetle ardında oyuncunun yer alacağı biçimde direkt aynanın önüne yerleştirilir. Bu çekim tekniğinde seyirci aslında, oyuncunun yansımasını seyreder.
Çift yansıma çekimi
Çift yansıma çekimi kullanılan bir sahnede kamera, her iki tarafında da ayna bulunan bir alanın içine yerleştirilmiştir.
Ufuk aynası çekimi
Ufuk aynası çekiminde kamera, güya karşı tarafa dalıyor izlenimi bırakmak için aynayı içeri itiyormuş üzere hissedilebilir. sonrasındasındasında ise ayna güya yalnızca bir duvarmış üzere manzaranın başka tarafına geçersiniz.
Çoklu çekim
Çoklu çekim yapılan bir sahnede, birebir karakterin yansımalarının önünde farklı çekimlerini kullanarak geliştirilen bir teknik kullanılır.
Çerçeveli çekim
Çerçeveli çekim tekniğinde, aynalar, fotoğraf çerçevesi olarak kullanılır. Yansıma yoluyla sahneleri nazaranbilirsiniz. Kaliteli sahne kompozisyonları oluşturmak ve tek karede reaksiyon çekimleri kullanmak için ülkü bir yol olabilir.
Kendi kendine yüzleşme çekimi
Kendi kendine yüzleşme çekim tekniğinde, sahnedeki iki karakterin birbirine bakarak yüz yüze durması ülküdür. Sahnedeki karakterler birbirleriyle konuşurken gerilerinde duran aynadaki yansımalara bakması kararı bu teknik ortaya çıkar.
Ayna sahnesi çekmenin adımları nelerdir?
Kamerayı göstermeden çekim yapmak, sanıldığı kadar sıradan değil. Bilhassa kamera tarafınca hareket içeren bir çekim olduğunda yahut karakterler sahnede hareket ettiğinde işler daha da zorlaşabiliyor. Günümüzde ise süratle gelişen teknolojinin bir çok gelişmesinden dolayı, yüksek teknoloji içeren sinema üretim ekipmanlarının ve görsel efekt sistemlerinin daha ulaşılabilir hale gelmesiyle dizi sinema imalcileri, ayna sahneleri çekmeye daha istekli hale gelebiliyor. Çektikleri dizinin yahut sinemanın daha dikkat cazip sahneler barındırmasını isteyen direktörlerin ise ayna sahnesi çekimlerinde izlemesi gereken kimi adımlar var.
Bir ayna sahnesinin çekiminde kullanılan teknikler, yapımcının ve direktörün, sahneye dair isteklerine nazaran değişecektir. Ayna sahnelerinde ise kamerayı görünmez yapacak, direktörler tarafınca çoğunlukla kullanılan birtakım teknikler var.
Birtakım sahnelerde, direktör, bir ayna yanılsaması yaratmak için kimi vakit ayna varmış üzere davranabilir. Bilhassa kaygı ve tansiyon sinemalarında, çok kullanılan ayna yanılsamasını yaratmak için yaygın olarak kullanılan iki formül vardır.
Birinci prosedürde iki taraflı suram sağlanabilir. Yani bir sahnenin tam karşısına tıpkı biçimde öbür bir sahne kurularak güya aynadan yansıyormuşcasına bir izlenim yaratılabilir. Alışılmış bu prosedür biraz daha uğraştırıcı olduğundan dolayı epey tercih edilmemektedir.
Başka metot ise, büsbütün görsel efektlerin nimetlerinden yararlanarak gerçek olmayan lakin gerçek üzere görünen bir ayna yaratmak. VFX ismi verilen ve yeşil ekran kullanılarak yapılan bu teknikte, yapılan çekimler post yapım yardımıyla tek bir imaj haline getirilir ve aslında var olmayan bir ayna ortaya çıkar.
Ayna sahnesi olan birtakım sinemalar:
Contact (1997)
Inception (2010)
Black Swan (2010)
Taxi Driver (1976)
La Haine (1995)
Terminator 2: Judgement Day (1991)
Dizi sinema imallerinde, ‘yönetmen bunu nasıl çekmiş?’ dediğimiz sahnelerle karşılaşabiliyoruz. Buna en yeterli örnek de ayna sahneleri olabilir. Sahneye derinlik katmak yahut baş karıştırıcı sahneler yaratmak ismine ayna tekniği çoğunlukla kullanılabiliyor. Bilhassa, aynanın tam karşısından dik açıyla çekilen sahneler için kamerayı nasıl saklayabildiklerine dair geliştirilen teknikler var.
Aynaların kullanıldığı sahneler nasıl çekilir?
Aynalar, sinema üretim sürecinde imgeye dair birfazlaca sıkıntıya yol açabilir. Dizi sinema imal takımları, rastgele bir sahnede kamera ardı takımının görünmesinden kaçınmak zorundadır ve bu çekim basamaklarını zahmetli hale getirebilir. Ayna kullanması, bu zahmete karşın büyüleyici sahneler, karmaşık aydınlatmalar ve derinlikli kompozisyonlar oluşturmak konusunda ise pek işe yarayabilir.
Aynalar, bununla birlikte ışığı da yansıtan ögeler olduğu için sinemaya hayat katar. Birçok vakit, seyirciyi, güya nitekim sinemanın ortasındaymış üzere hissettirdiği için gerçekçi manzaralar oluşturmasına yardımcı olabilir. Ayna çekiminin tekniklerine geçmedilk evvel günümüz sinemalarında aynayla çekilebilecek sahnelerin çeşitli tipleri de vardır.
- Yansıma çekimi
- Bakış açısı çekimi
- Çift yansıma çekimi
- Ufuk aynası çekimi
- Çoklu çekim
- Çerçeveli çekim
- Kendi kendine yüzleşme çekimi
Bu çekim cinsinde kamera, aynadaki bir yansımayı sinemaya alır. Yansıma çekimi yoluyla sahneye derinlik katılabilir ötürüsıyla sıkışık alanlarda kullanması mantıklı bir çekim yoludur. beraberinde tesirli bir öykü anlatma aracı olarak kullanılabilir. Bu teknikle çekilmiş bir sahneyi izleyen seyirci, sahnedeki kişiyi izlerken güya gerisinden bakıyormuş üzere bir izlenime kapılabilir.
Bakış açısı çekimi
Bakış açısı çekiminde, aynaya bakan bir karakterin bakış açısından sinema sahnesi ele alınır. Kamera ekseriyetle ardında oyuncunun yer alacağı biçimde direkt aynanın önüne yerleştirilir. Bu çekim tekniğinde seyirci aslında, oyuncunun yansımasını seyreder.
Çift yansıma çekimi
Çift yansıma çekimi kullanılan bir sahnede kamera, her iki tarafında da ayna bulunan bir alanın içine yerleştirilmiştir.
Ufuk aynası çekimi
Ufuk aynası çekiminde kamera, güya karşı tarafa dalıyor izlenimi bırakmak için aynayı içeri itiyormuş üzere hissedilebilir. sonrasındasındasında ise ayna güya yalnızca bir duvarmış üzere manzaranın başka tarafına geçersiniz.
Çoklu çekim
Çoklu çekim yapılan bir sahnede, birebir karakterin yansımalarının önünde farklı çekimlerini kullanarak geliştirilen bir teknik kullanılır.
Çerçeveli çekim
Çerçeveli çekim tekniğinde, aynalar, fotoğraf çerçevesi olarak kullanılır. Yansıma yoluyla sahneleri nazaranbilirsiniz. Kaliteli sahne kompozisyonları oluşturmak ve tek karede reaksiyon çekimleri kullanmak için ülkü bir yol olabilir.
Kendi kendine yüzleşme çekimi
Kendi kendine yüzleşme çekim tekniğinde, sahnedeki iki karakterin birbirine bakarak yüz yüze durması ülküdür. Sahnedeki karakterler birbirleriyle konuşurken gerilerinde duran aynadaki yansımalara bakması kararı bu teknik ortaya çıkar.
Ayna sahnesi çekmenin adımları nelerdir?
Kamerayı göstermeden çekim yapmak, sanıldığı kadar sıradan değil. Bilhassa kamera tarafınca hareket içeren bir çekim olduğunda yahut karakterler sahnede hareket ettiğinde işler daha da zorlaşabiliyor. Günümüzde ise süratle gelişen teknolojinin bir çok gelişmesinden dolayı, yüksek teknoloji içeren sinema üretim ekipmanlarının ve görsel efekt sistemlerinin daha ulaşılabilir hale gelmesiyle dizi sinema imalcileri, ayna sahneleri çekmeye daha istekli hale gelebiliyor. Çektikleri dizinin yahut sinemanın daha dikkat cazip sahneler barındırmasını isteyen direktörlerin ise ayna sahnesi çekimlerinde izlemesi gereken kimi adımlar var.
- birinci vakit içinderda çekim açısına karar verilmeli. Direkt ayna karşısında yahut yandan çekim tercih edilebilir. olağan olarak, kamerayı yansımadan görülemeyecek bir açıda tutmak işi çok kolaylaştırır.
- Kamera hareketlerine karar vermelisiniz. Kameranın hareketli olması halinde oyuncunun imgeyi ortaladığından ve görünür olduğundan emin olmalısınız. daha sonrasında ise kamera çekimin biteceği açı kararlaştırılmalıdır.
- Açıya ve harekete karar verdikten daha sonra ise biraz daha estetik bahisler ehemmiyet kazanıyor. Aynadan sahne çekerken, oyuncunun imajının aynada net olduğundan emin olunmalı ve gerekirse aydınlatma kullanılmalıdır.
- Kameraman, ışık grubu, boom mikrofon üzere kamera ardı takımı ve ekipmanları, sahnede görünmediğinden emin olunmalıdır.
Bir ayna sahnesinin çekiminde kullanılan teknikler, yapımcının ve direktörün, sahneye dair isteklerine nazaran değişecektir. Ayna sahnelerinde ise kamerayı görünmez yapacak, direktörler tarafınca çoğunlukla kullanılan birtakım teknikler var.
- Bu tekniklerden en kolay ve yaygın olanlardan biri, kamerayı yansıma açısından gizlemek olabilir. Lakin gerçekçi bir sahne çekimi yapmak isteyen direktörler, bu tekniği hayli kullanmak istemeyebilirler.
- Kameranın yepyeni pozisyonundan kaydırılarak, yansımanın olduğu kısmın çerçevesinin haricinden kamera tutulur. Bu tekniğin ismine ise offset ismi verilir.
- Bir oyuncunun sırtı izleyiciye dönük olduğunda yahut bir sahnede birden çok oyuncu olduğunda kamuflaj tekniği kullanılabilir. Bu teknikte kamera oyuncunun ardına yerleştirilir lakin kamera hareket edemez.
- Görsel efekt teriminin en temel kavramlarından biri olan rotoskopi ile kamera gizlenebilir. Rotoskop tekniği, bilhassa animasyonlar kare kare alınan sahne imgelerinin hareket yaratmak ismine birleştirilmesiyle yapılan bir tekniktir.
Birtakım sahnelerde, direktör, bir ayna yanılsaması yaratmak için kimi vakit ayna varmış üzere davranabilir. Bilhassa kaygı ve tansiyon sinemalarında, çok kullanılan ayna yanılsamasını yaratmak için yaygın olarak kullanılan iki formül vardır.
Birinci prosedürde iki taraflı suram sağlanabilir. Yani bir sahnenin tam karşısına tıpkı biçimde öbür bir sahne kurularak güya aynadan yansıyormuşcasına bir izlenim yaratılabilir. Alışılmış bu prosedür biraz daha uğraştırıcı olduğundan dolayı epey tercih edilmemektedir.
Başka metot ise, büsbütün görsel efektlerin nimetlerinden yararlanarak gerçek olmayan lakin gerçek üzere görünen bir ayna yaratmak. VFX ismi verilen ve yeşil ekran kullanılarak yapılan bu teknikte, yapılan çekimler post yapım yardımıyla tek bir imaj haline getirilir ve aslında var olmayan bir ayna ortaya çıkar.
Ayna sahnesi olan birtakım sinemalar:
Contact (1997)
Inception (2010)
Black Swan (2010)
Taxi Driver (1976)
La Haine (1995)
Terminator 2: Judgement Day (1991)