Beykozlu
New member
Bu şiir, anneler ve çocukları arasındaki tüm mesafeleri, ülkeler ve kültürler arasındaki yıpranmış dikişleri araştırıyor. Aynı zamanda bir aşk ve anlayış şiiridir, sanki aşk bir queer, trans Vietnamlı Amerikalı şair olarak konuşmacının özgürlüğüne giden bir yolmuş gibi. Konuşmacının nesiller arası travmasına girmenin bir yolu olarak görüntülerle dolup taşıyor. Konuşmacının ağzı bir “nar/yarık açık” ama aynı zamanda “gevşek iğneli bir el bombası”. Büyükanne yalnızca imgeleme yoluyla tanımlanır – o, “ölümsüz bir bodhisattva/bin eli olan, bir yumruğunu tembul kökü çiğneyen, dişlerin şafak kadar kara.” Burada imge, hem hayatta kalmanın hem de kaçışın dilidir. Victoria Chang tarafından seçildi
Kredi… R. O. Blechman’ın çizimi
ruj ağıt
Paul Tran tarafından
Pasifik’e bakan sahile iniyorum. yağmur selleri
kumu bükün. Diğer tarafta, büyükannem uyuyor
yatağında sessizce. En beyaz ipekten.
Annem, telefon çalmadan önce annesinin öldüğünü biliyordu.
Sài Gòn’dan ayrılan son Amerikan helikopterini anons eden çanlar gibi.
Ok, yayına geri döndü. Uzun mesafeli füze.
Elinden gelse eve uçmak için gökyüzüne sıçrardı. Onun yerine çalışıyor
mesai. Saçlarını sıcak rulolarla kıvırır. yanaklarını kızarır
Raise the Red Lantern’daki Gong Li gibi. Ben onun yedeğiyim. gizleme
onun kederiyle benimki arasındaki kapıda, onun temelini uyguluyorum
yüzüme. Dudaklarımı büzerek gizlediği kısımlarımı saklıyorum
Sanki benim sevilmek istediğim gibi beni seven bir adamı öpermişim gibi.
Büyüleyici isimlerini yüksek sesle söylüyorum. Bükülmüş Gül. Paris’te Fuşya. saygısızlık.
En az onaylayacağı ruju seçiyorum. ağzım bir nar
açık bölün. Gevşek bir pimi olan bir el bombası. Mutfakta,
Belime beyaz bir çarşaf sarıyorum ve dans ediyorum
saatlerce, kömürleşmiş bir tavadaki yansımam karşısında büyülendim.
Gülüşüne gülüyorum, büyükannemin güldüğü gibi
bana Chú Ðai Bi’ye dua etmeyi öğrettiğinde, saçını ördüğümde
dayanılmaz sıcakta, gümüş telleri ören minik parmaklarım
bir balık kuyruğuna, Fransız bükümüne. Her düğüm, adını asla koymadığı bir gelecek, gömdü
oğullarının ve kızlarının imajını kilitlediği toprağında
kilitlendi. Üzgünüm, annemin annesi, ölümsüz bodhisattva
bin elle, bir yumruğu tembul kökü çiğneyerek, dişlerin şafak gibi kara.
Ailemizdeki hiçbir çocuk, annesinin sevebileceği bir çocuk olarak kalmaz.
Victoria Çang yeni şiir kitabı “Ağaçlar Her Şeye Tanıklık” (Copper Canyon Press, 2022) olan bir şairdir. Beşinci şiir kitabı “Obit” (2020), New York Times’ın Önemli Kitabı ve Okunması Gereken Bir Zaman olarak seçildi. Los Angeles’ta yaşıyor ve Antakya Üniversitesi’nin MFA programında ders veriyor. Paul Tran bu şiirin alındığı ilk koleksiyonu “Diz Çöken Tüm Çiçekler” (Penguin Books, 2022) olan bir şair ve editördür. Wisconsin-Madison Üniversitesi’nde İngilizce ve Asya kökenli Amerikan çalışmaları alanında yardımcı doçenttirler.
Kredi… R. O. Blechman’ın çizimi
ruj ağıt
Paul Tran tarafından
Pasifik’e bakan sahile iniyorum. yağmur selleri
kumu bükün. Diğer tarafta, büyükannem uyuyor
yatağında sessizce. En beyaz ipekten.
Annem, telefon çalmadan önce annesinin öldüğünü biliyordu.
Sài Gòn’dan ayrılan son Amerikan helikopterini anons eden çanlar gibi.
Ok, yayına geri döndü. Uzun mesafeli füze.
Elinden gelse eve uçmak için gökyüzüne sıçrardı. Onun yerine çalışıyor
mesai. Saçlarını sıcak rulolarla kıvırır. yanaklarını kızarır
Raise the Red Lantern’daki Gong Li gibi. Ben onun yedeğiyim. gizleme
onun kederiyle benimki arasındaki kapıda, onun temelini uyguluyorum
yüzüme. Dudaklarımı büzerek gizlediği kısımlarımı saklıyorum
Sanki benim sevilmek istediğim gibi beni seven bir adamı öpermişim gibi.
Büyüleyici isimlerini yüksek sesle söylüyorum. Bükülmüş Gül. Paris’te Fuşya. saygısızlık.
En az onaylayacağı ruju seçiyorum. ağzım bir nar
açık bölün. Gevşek bir pimi olan bir el bombası. Mutfakta,
Belime beyaz bir çarşaf sarıyorum ve dans ediyorum
saatlerce, kömürleşmiş bir tavadaki yansımam karşısında büyülendim.
Gülüşüne gülüyorum, büyükannemin güldüğü gibi
bana Chú Ðai Bi’ye dua etmeyi öğrettiğinde, saçını ördüğümde
dayanılmaz sıcakta, gümüş telleri ören minik parmaklarım
bir balık kuyruğuna, Fransız bükümüne. Her düğüm, adını asla koymadığı bir gelecek, gömdü
oğullarının ve kızlarının imajını kilitlediği toprağında
kilitlendi. Üzgünüm, annemin annesi, ölümsüz bodhisattva
bin elle, bir yumruğu tembul kökü çiğneyerek, dişlerin şafak gibi kara.
Ailemizdeki hiçbir çocuk, annesinin sevebileceği bir çocuk olarak kalmaz.
Victoria Çang yeni şiir kitabı “Ağaçlar Her Şeye Tanıklık” (Copper Canyon Press, 2022) olan bir şairdir. Beşinci şiir kitabı “Obit” (2020), New York Times’ın Önemli Kitabı ve Okunması Gereken Bir Zaman olarak seçildi. Los Angeles’ta yaşıyor ve Antakya Üniversitesi’nin MFA programında ders veriyor. Paul Tran bu şiirin alındığı ilk koleksiyonu “Diz Çöken Tüm Çiçekler” (Penguin Books, 2022) olan bir şair ve editördür. Wisconsin-Madison Üniversitesi’nde İngilizce ve Asya kökenli Amerikan çalışmaları alanında yardımcı doçenttirler.