Beykozlu
New member
Üç çocuğumdan küçük ikisi şu anda üniversitelerde okuyor. İkisinin de işi var ve kampüsteki yaşam masraflarını karşılıyorlar. Üçü de 5 yaşın altındayken babalarını fiziksel olarak taciz ettiği için terk ettim. (Babaları, nafakasını vermeyi reddettiği için maaş çeklerine haciz koydurdu, ancak parasını sakladığı için, haciz genellikle yılda sadece 600 ila 2.000 dolar kazanıyor.) Çocuklar 8 ile 10 yaşları arasındayken yeniden evlendim. Üvey babaları nazik bir adam ve benim kazandığımın iki katından fazla para kazanıyor.
İşte sorgu: Çocuklarımdan birinin gittiği Ivy League üniversitesinde, ebeveynler 100.000 doların altında kazanıyorsa eğitim tamamen ücretsiz. 60.000 dolar kazanıyorum. Ancak üniversite, üvey babanın gelirinin yıllık gelire dahil edilmesi konusunda ısrar ediyor ve kocam 150.000 dolar kazanıyor. Ancak okul ücretini veya ilgili masrafları (yılda 80.000 $’a varan) ödemeyi reddediyor; Benim sorumluluğumda olduğunu söylüyor. Bu yüzden şimdi okul ücretini tıslamaya çalışmak için günde 12 ila 15 saat çalışıyorum. Çocuklar biraz burs parası alıyor ama ne kadar çileden çıktığımı tahmin edebilirsiniz. Bu boşanma sebebi mi?Ad Gizli
belirtmek için Açıkçası, mali zorluklarınıza kocanızın tepkisi sevgi dolu bir eş ya da aslında nazik bir insan gibi görünmüyor. Ne de olsa evlilik, hayatın sevinçleri kadar zorluklarının da paylaşılmasını içerir. Ama bu konuda salak olduğu için mi yoksa bunun sizi mali açıdan daha iyi durumda bırakacağını düşündüğünüz için mi boşanmayı düşünüyorsunuz? Mali rehberlik için, ne kadar nafaka bekleyebileceğinizi (ve tabii ki, gerçekten boşanmayı sağlamanın bedelini) bir avukata danışmalısınız. Ayrı bir ev kurmak başlı başına pahalı bir iştir. Ve bu, çocuklarınız da dahil olmak üzere boşanmanın psikolojik yansımaları hakkında hiçbir şey söylemez.
Bu mektubun sizin düşünceli yargınızı ifade ettiğini varsayarsak (hayal kırıklığı yaratan bir konuşmadan sonraki bir anlık öfke değil), vermeniz gereken kararın merkezi olarak parayla ilgili olmadığını söyleyebilirim. İlişkinin kurtarılmaya değer olduğunu düşünüyorsanız, en azından kocanızdan çift danışmanlığı almasını istemelisiniz; üvey çocuklarına ebeveynlik yapmayı neden reddettiğini ve cimri davranışlarının duygusal sonuçlarını takdir edip etmediğini keşfetmeye değer olabilir. Evlilikte reddedilen bir yük, ikiye katlanan bir yüktür.
Dört üniteli bir binada konforlu bir apartman dairesinde yaşıyorum. Ev sahibim harika, kira çok makul ve mahalleyi seviyorum. Umarım uzun yıllar kiracı olarak kalırım. Ne yazık ki, (duvarı paylaştığım) diğer kiracılardan biri aşırı derecede değişken olabilir. Evde sinirlenince bağırıyor ve karısına sözlü tacizde bulunuyor. Bu bağırma ve sözlü tacize genellikle eşinin evlerine zarar vermesi eşlik ettiğinden, karısının güvenliği konusunda birçok kez endişelendim. Duvarlara vurduğunu ve yere bir şeyler fırlattığını duydum; Yıllar boyunca birkaç mobilya parçasını kırdığına inanıyorum. En son bölümünden sonra, o gün daha sonra kırık bir sandalyeyi çöp kutusuna taşımasını izledim.
Bunu ev sahibimin dikkatine sunmakta tereddüt etmemin nedeni, söz konusu kiracının ev sahibimin erkek kardeşi olmasıdır. Ev sahibimin kardeşinin davranışına göz yumacağını sanmıyorum ama bu sorunu çözmek için bir şey yapar mı bilmiyorum. Ben de bu konuyu açarak aile işlerine karışmış olurum. Ayrıca bunu ev sahibime bildirmenin veya kardeşinin bir sonraki büyük patlaması sırasında polisi aramanın bana karşı bir tür misillemeye yol açabileceğinden endişeleniyorum. Ama aynı zamanda huzur içinde yaşamak istiyorum ve bu patlamalar beni oldukça endişelendiriyor ve rahatsız ediyor. Ek olarak, bir gün karısını veya başka birini kızdırıp incitirse, birinin davranışını bilmesi gerektiğini hissediyorum. Ne yapmalıyım?Ad Gizli
Kulağa şöyle geliyor komşunuzun karısının güvenliği için bir tehdit oluşturduğundan endişelenmek için bir nedeniniz varsa. O halde burada söz konusu olan, kendi rahatınızdan çok daha fazlasıdır. Doğrudan komşunuzdan daha düşünceli olmasını istemek, ihtiyacı karşılaması pek olası görünmüyor. Bir şiddet olayı sırasında onlara haber verirseniz, polis müdahale ederdi. Bu, elbette size tehlikeli bir şekilde kızacağı anlamına gelebilir. Polisin aile içi şiddet olaylarına karışması üzerine yapılan araştırmalar farklı sonuçlara varmıştır: Bazıları yeniden mağduriyeti önlemede bir etki bulmazken, bazı araştırmacılar bunun partnere yönelik riskleri artırabileceğini söylemektedir, ancak kanıtların üstünlüğü, bunun olmayacağı görüşünü desteklemektedir. işleri daha da kötüleştirebilir ve daha iyi hale getirebilir.
Yine de, bu adamın şiddet uyguladığını duyduğunuzda polisi aramazsanız, polisin herhangi bir şey yapması pek olası değildir. Öte yandan ev sahibiniz, istediği zaman müdahale edebilir – örneğin, erkek kardeşini aileyi utandırmayı bırakmaya teşvik edebilir ve belki de onu öfke kontrolü dersleri almaya ikna edebilir. (Araştırmalar, bunların aslında birçok katılımcı için işe yaradığını gösteriyor.) Binada dört daire olduğundan bahsediyorsunuz. Ev sahibinden kardeşinin binanın huzurunu bozmasını engellemek için bir şeyler yapmasını istemek için birleşik bir yaklaşım, baldızının tehlikede olabileceğini de fark etmesini sağlayacaktır.
Küçük kız kardeşim, ailemizin tatili geçirmeyi planladığı evde okyanus manzaralı bir odada kalmayı talep ettiğim geçen Noel’den beri benimle konuşmadı. Anne sütünü sağmak ve 3 aylık bebeğimi beslemek için odanın oturma alanına ihtiyacım vardı. Kız kardeşim okyanus manzaralı odayı tercih etti ve hatta ailenin geri kalanı ona gitmesi ve bana özel olarak pompalamam için yer bırakması için baskı yapmadan önce, onun ve eşinin eşyalarını birkaç günlüğüne odaya taşıdı. Bize bağırarak ve bebek kızım da dahil olmak üzere aileye tatil için soğuk davranarak bizi cezalandırdı. Ondan sonra ablamın mayıs ayında düğünü vardı ama karşılama resepsiyonlarının başlamasına dokuz gün kala o ve damat Covid’e yakalandı. Kocam ve benim neden katılmayı reddettiğimizi anlamadı ve diğer konuklara Covid olduğunu söylemeyi reddetti. (Diğerleri olaydan sonra hastalandı.) Bana ve ilk doğum gününü görmezden geldiği kızıma soğuk davranmaya devam etti.
Birdenbire, kendisinden ve kocasının kızımız için bir yatırım hesabına para yatırmak istediklerine dair bir metin mesajı aldım. Biz süresiz değiliz bunu kabul etmek akıllıca görünüyor. Kızımız, bu fonlar olmasa bile, mali açıdan çok iyi bir devayı alacak. Duygusal olarak tacizde bulunan ve kızımı onlarla potansiyel olarak zararlı bir ilişkiye bağlayan bir çiftten para kabul etmek istemiyorum. Yine de, 1 yaşındaki çocuğum adına fonları reddetmenin tam olarak benim verme kararım olup olmadığını merak ediyorum. Reddetmeli miyim?Ad Gizli
Kız kardeşinin davranışı , tarif ettiğin gibi, huysuz ve yanlış. Ama duygusal istismar dediğiniz şey oldukça sıradan bir aile kavgası gibi karşınıza çıkıyor. Küçük kız kardeşin ısrar edebilir – kim bilir? – o okyanus kıyısındaki odada memeleri olduğunu ve ona göre diğer yatak odasının süt sağıp emzirmen için bolca yeri olduğunu. Belki kendisinin ve kocasının 4. Günde Covid testinin negatif çıktığını ve doktorlarının onlara her şeyi temize çıkardığını bildirir. (Araştırmalar, insanların en çok Covid semptomlarının başlamasından hemen önce ve hemen sonra bulaştırıcı olduğunu gösteriyor.) Bunun gibi iddialar, sizin açıklamanızla çelişmiyor veya kız kardeşinizi haklı çıkarmıyor. Mesele şu ki, kavga eden kardeşlerin tipik olarak anlatacak farklı hikayeleri var.
Taraflardan hiçbiri hatalı olduğunu kabul etmese bile, bunun gibi ailevi anlaşmazlıklar kalıcı ayrılıklara yol açmak zorunda değildir. Ve bu kısa mesajı yorumlamanın doğal yolu, bir yıl boyunca senden uzak durduktan sonra, yeniden bir ilişki kurmaya çalıştığıdır. Teklifi teşekkür ederek kabul ederseniz, bu dondurmacı buz çözebilir. Asıl mesele kızınız için para kabul edip etmemek değil; küçük kız kardeşinle bir ilişkinin olma olasılığını açık tutmak isteyip istemediğinle ilgili – ve bu nedenle kızınızın da böyle bir ilişkisi olması. Bir ebeveyn olarak göreviniz çocuğunuzun çıkarları doğrultusunda hareket etmektir; bir kişi olarak, kendinize dikkat etmek isteyeceksiniz. Kızınızı teyzesinden uzaklaştırmak her iki hedefi de ilerletemez.
Kwame Anthony Appiah NYU’da felsefe öğretiyor Kitapları arasında “Kozmopolitanizm”, “Onur Yasası” ve “Bağlayan Yalanlar: Kimliği Yeniden Düşünmek” yer alıyor. Bir sorgu göndermek için: [email protected] adresine bir e-posta gönderin. Ethicist’i doğrudan gelen kutunuzda ister misiniz? nytimes.com/ethicist adresinden yeni bültenimize abone olun.
İşte sorgu: Çocuklarımdan birinin gittiği Ivy League üniversitesinde, ebeveynler 100.000 doların altında kazanıyorsa eğitim tamamen ücretsiz. 60.000 dolar kazanıyorum. Ancak üniversite, üvey babanın gelirinin yıllık gelire dahil edilmesi konusunda ısrar ediyor ve kocam 150.000 dolar kazanıyor. Ancak okul ücretini veya ilgili masrafları (yılda 80.000 $’a varan) ödemeyi reddediyor; Benim sorumluluğumda olduğunu söylüyor. Bu yüzden şimdi okul ücretini tıslamaya çalışmak için günde 12 ila 15 saat çalışıyorum. Çocuklar biraz burs parası alıyor ama ne kadar çileden çıktığımı tahmin edebilirsiniz. Bu boşanma sebebi mi?Ad Gizli
belirtmek için Açıkçası, mali zorluklarınıza kocanızın tepkisi sevgi dolu bir eş ya da aslında nazik bir insan gibi görünmüyor. Ne de olsa evlilik, hayatın sevinçleri kadar zorluklarının da paylaşılmasını içerir. Ama bu konuda salak olduğu için mi yoksa bunun sizi mali açıdan daha iyi durumda bırakacağını düşündüğünüz için mi boşanmayı düşünüyorsunuz? Mali rehberlik için, ne kadar nafaka bekleyebileceğinizi (ve tabii ki, gerçekten boşanmayı sağlamanın bedelini) bir avukata danışmalısınız. Ayrı bir ev kurmak başlı başına pahalı bir iştir. Ve bu, çocuklarınız da dahil olmak üzere boşanmanın psikolojik yansımaları hakkında hiçbir şey söylemez.
Bu mektubun sizin düşünceli yargınızı ifade ettiğini varsayarsak (hayal kırıklığı yaratan bir konuşmadan sonraki bir anlık öfke değil), vermeniz gereken kararın merkezi olarak parayla ilgili olmadığını söyleyebilirim. İlişkinin kurtarılmaya değer olduğunu düşünüyorsanız, en azından kocanızdan çift danışmanlığı almasını istemelisiniz; üvey çocuklarına ebeveynlik yapmayı neden reddettiğini ve cimri davranışlarının duygusal sonuçlarını takdir edip etmediğini keşfetmeye değer olabilir. Evlilikte reddedilen bir yük, ikiye katlanan bir yüktür.
Dört üniteli bir binada konforlu bir apartman dairesinde yaşıyorum. Ev sahibim harika, kira çok makul ve mahalleyi seviyorum. Umarım uzun yıllar kiracı olarak kalırım. Ne yazık ki, (duvarı paylaştığım) diğer kiracılardan biri aşırı derecede değişken olabilir. Evde sinirlenince bağırıyor ve karısına sözlü tacizde bulunuyor. Bu bağırma ve sözlü tacize genellikle eşinin evlerine zarar vermesi eşlik ettiğinden, karısının güvenliği konusunda birçok kez endişelendim. Duvarlara vurduğunu ve yere bir şeyler fırlattığını duydum; Yıllar boyunca birkaç mobilya parçasını kırdığına inanıyorum. En son bölümünden sonra, o gün daha sonra kırık bir sandalyeyi çöp kutusuna taşımasını izledim.
Bunu ev sahibimin dikkatine sunmakta tereddüt etmemin nedeni, söz konusu kiracının ev sahibimin erkek kardeşi olmasıdır. Ev sahibimin kardeşinin davranışına göz yumacağını sanmıyorum ama bu sorunu çözmek için bir şey yapar mı bilmiyorum. Ben de bu konuyu açarak aile işlerine karışmış olurum. Ayrıca bunu ev sahibime bildirmenin veya kardeşinin bir sonraki büyük patlaması sırasında polisi aramanın bana karşı bir tür misillemeye yol açabileceğinden endişeleniyorum. Ama aynı zamanda huzur içinde yaşamak istiyorum ve bu patlamalar beni oldukça endişelendiriyor ve rahatsız ediyor. Ek olarak, bir gün karısını veya başka birini kızdırıp incitirse, birinin davranışını bilmesi gerektiğini hissediyorum. Ne yapmalıyım?Ad Gizli
Kulağa şöyle geliyor komşunuzun karısının güvenliği için bir tehdit oluşturduğundan endişelenmek için bir nedeniniz varsa. O halde burada söz konusu olan, kendi rahatınızdan çok daha fazlasıdır. Doğrudan komşunuzdan daha düşünceli olmasını istemek, ihtiyacı karşılaması pek olası görünmüyor. Bir şiddet olayı sırasında onlara haber verirseniz, polis müdahale ederdi. Bu, elbette size tehlikeli bir şekilde kızacağı anlamına gelebilir. Polisin aile içi şiddet olaylarına karışması üzerine yapılan araştırmalar farklı sonuçlara varmıştır: Bazıları yeniden mağduriyeti önlemede bir etki bulmazken, bazı araştırmacılar bunun partnere yönelik riskleri artırabileceğini söylemektedir, ancak kanıtların üstünlüğü, bunun olmayacağı görüşünü desteklemektedir. işleri daha da kötüleştirebilir ve daha iyi hale getirebilir.
Yine de, bu adamın şiddet uyguladığını duyduğunuzda polisi aramazsanız, polisin herhangi bir şey yapması pek olası değildir. Öte yandan ev sahibiniz, istediği zaman müdahale edebilir – örneğin, erkek kardeşini aileyi utandırmayı bırakmaya teşvik edebilir ve belki de onu öfke kontrolü dersleri almaya ikna edebilir. (Araştırmalar, bunların aslında birçok katılımcı için işe yaradığını gösteriyor.) Binada dört daire olduğundan bahsediyorsunuz. Ev sahibinden kardeşinin binanın huzurunu bozmasını engellemek için bir şeyler yapmasını istemek için birleşik bir yaklaşım, baldızının tehlikede olabileceğini de fark etmesini sağlayacaktır.
Küçük kız kardeşim, ailemizin tatili geçirmeyi planladığı evde okyanus manzaralı bir odada kalmayı talep ettiğim geçen Noel’den beri benimle konuşmadı. Anne sütünü sağmak ve 3 aylık bebeğimi beslemek için odanın oturma alanına ihtiyacım vardı. Kız kardeşim okyanus manzaralı odayı tercih etti ve hatta ailenin geri kalanı ona gitmesi ve bana özel olarak pompalamam için yer bırakması için baskı yapmadan önce, onun ve eşinin eşyalarını birkaç günlüğüne odaya taşıdı. Bize bağırarak ve bebek kızım da dahil olmak üzere aileye tatil için soğuk davranarak bizi cezalandırdı. Ondan sonra ablamın mayıs ayında düğünü vardı ama karşılama resepsiyonlarının başlamasına dokuz gün kala o ve damat Covid’e yakalandı. Kocam ve benim neden katılmayı reddettiğimizi anlamadı ve diğer konuklara Covid olduğunu söylemeyi reddetti. (Diğerleri olaydan sonra hastalandı.) Bana ve ilk doğum gününü görmezden geldiği kızıma soğuk davranmaya devam etti.
Birdenbire, kendisinden ve kocasının kızımız için bir yatırım hesabına para yatırmak istediklerine dair bir metin mesajı aldım. Biz süresiz değiliz bunu kabul etmek akıllıca görünüyor. Kızımız, bu fonlar olmasa bile, mali açıdan çok iyi bir devayı alacak. Duygusal olarak tacizde bulunan ve kızımı onlarla potansiyel olarak zararlı bir ilişkiye bağlayan bir çiftten para kabul etmek istemiyorum. Yine de, 1 yaşındaki çocuğum adına fonları reddetmenin tam olarak benim verme kararım olup olmadığını merak ediyorum. Reddetmeli miyim?Ad Gizli
Kız kardeşinin davranışı , tarif ettiğin gibi, huysuz ve yanlış. Ama duygusal istismar dediğiniz şey oldukça sıradan bir aile kavgası gibi karşınıza çıkıyor. Küçük kız kardeşin ısrar edebilir – kim bilir? – o okyanus kıyısındaki odada memeleri olduğunu ve ona göre diğer yatak odasının süt sağıp emzirmen için bolca yeri olduğunu. Belki kendisinin ve kocasının 4. Günde Covid testinin negatif çıktığını ve doktorlarının onlara her şeyi temize çıkardığını bildirir. (Araştırmalar, insanların en çok Covid semptomlarının başlamasından hemen önce ve hemen sonra bulaştırıcı olduğunu gösteriyor.) Bunun gibi iddialar, sizin açıklamanızla çelişmiyor veya kız kardeşinizi haklı çıkarmıyor. Mesele şu ki, kavga eden kardeşlerin tipik olarak anlatacak farklı hikayeleri var.
Taraflardan hiçbiri hatalı olduğunu kabul etmese bile, bunun gibi ailevi anlaşmazlıklar kalıcı ayrılıklara yol açmak zorunda değildir. Ve bu kısa mesajı yorumlamanın doğal yolu, bir yıl boyunca senden uzak durduktan sonra, yeniden bir ilişki kurmaya çalıştığıdır. Teklifi teşekkür ederek kabul ederseniz, bu dondurmacı buz çözebilir. Asıl mesele kızınız için para kabul edip etmemek değil; küçük kız kardeşinle bir ilişkinin olma olasılığını açık tutmak isteyip istemediğinle ilgili – ve bu nedenle kızınızın da böyle bir ilişkisi olması. Bir ebeveyn olarak göreviniz çocuğunuzun çıkarları doğrultusunda hareket etmektir; bir kişi olarak, kendinize dikkat etmek isteyeceksiniz. Kızınızı teyzesinden uzaklaştırmak her iki hedefi de ilerletemez.
Kwame Anthony Appiah NYU’da felsefe öğretiyor Kitapları arasında “Kozmopolitanizm”, “Onur Yasası” ve “Bağlayan Yalanlar: Kimliği Yeniden Düşünmek” yer alıyor. Bir sorgu göndermek için: [email protected] adresine bir e-posta gönderin. Ethicist’i doğrudan gelen kutunuzda ister misiniz? nytimes.com/ethicist adresinden yeni bültenimize abone olun.