Beykozlu
New member
Alec Wetherington, 2020’nin sonlarında oraya taşındığında Portland, Ore.’de kimseyi tanımıyordu. Arkadaşları Seattle’da, annesi Idaho’daydı ve yalnızdı, bu yüzden harcamaya başladı. Reddit’te daha fazla zaman. r/lostgeneration, r/milennials ve r/exChristian gibi subreddit sayfalarında kafa dengi insanlar buldu. Belli bir miktar drama ve trolleme vardı, ancak genel olarak afişler entelektüel, düşünceli, genç, biraz radikaldi – Wetherington’a çok benziyordu. Reddit onun için biraz yankı odası ve biraz da arkadaşlarla grup sohbeti gibiydi. Çevrimiçi zaman, sosyalleşmek için harcanan zamandı. Garip bir şehirdeki biri için şaşırtıcı derecede canlandırıcı bir şirketti.
Reddit arkadaşlarıyla (ve çevrimdışı arkadaşlarıyla da) paylaştığı benzerlikler arasında: borçluluk. 2006 yılında, Wetherington öğrenci kredileri için 30.000 dolardan fazla para aldı ve sonraki yıllarda ödeme yapacak kadar kazanamadığı için müsamaha talep etti. Kredi şirketleri her zaman bunu ona uzatmak için hızlı davrandılar – “şeker gibi” diyor. Ancak bu ödemeleri ertelemenin borçlu olduğu para üzerindeki etkisini anlamıyordu, bu da faizi aktifleştirmek ve borcunu artırmaktı. Orijinal kredilerini aldıktan yaklaşık on yıl sonra, yaklaşık 17.000 $’ı geri ödedi, ancak orijinal kredilerden daha fazla borcu vardı. Derecesine pişman oldu. İngilizce majör ve teoloji yandalları, arkadaşlarıyla yaptığı konuşmalar dışında kullanılmadı. Ve Reddit’te.
Wetherington, sloganı “Sadece zenginler için değil, herkes için işsizlik” olan r/antiwork adlı bir alt dizinden gönderiler görmeye başladığında 2021 baharıydı. Birkaç yüz bin üyesi vardı ve topluluktan hikayeler tüm sosyal medyada ortaya çıkıyordu. (Reddit’te alt dizinlere “topluluk” denir; katılımcıları “üyeler” olarak bilinir.) İnsanlar patronların kötü muamelesi, işten ayrılma hakkında yazılar yazdı.
Bir patron olan Chris, Antiwork’te yayınlanan bir kısa mesaj alışverişinin ekran görüntüsünde “Neredesiniz” diye soruyor.
“?” işçi cevap verir.
“Mark’a bu gece gece vardiyasında çalışabileceğini söylemiştin.”
“Hayır yapmadım. Mark’a pazartesi çalışamayacağımı söyledim.”
“Sabah çalışamayacağını ama normal saatlerde çalışabileceğini söyledin.”
“Bildiğiniz gibi dün babamın vefat ettiğini öğrendim. Devam edeceğim ve en azından bir hafta izin aldığım gün onun yasını tutacağım. Bunun size vereceği rahatsızlıktan dolayı çok üzgünüm.”
“Amcam birkaç gün önce öldü. büyükannemi kaybettim. Mağdur olmayı bırak.”
“Çeki bana postalayın. Bıraktım. Ve [küfür] kendin git.”
Bu konuşma, “Şimdi patron kim?” başlıklı bir gönderide yer aldı. 2021 sonbaharında. 176.000 oy aldı. Bu noktada, grubun yaklaşık 500.000 üyesi vardı.
Wetherington, Antiwork zihniyetini tamamen ikna edici bulmadı. Bir video prodüksiyon şirketinde, Panera’da, Noodles & Company’de, okul kafeteryalarında, liseye kadar uzanan uzun bir yarı ve tam zamanlı iş serisinin sonuncusu olan bir transkripsiyon şirketinde kıdemli hesap yöneticisi olarak çalışıyordu. . İşi tamamen durdurmanın -bu her ne anlama gelirse gelsin- nasıl mümkün ya da arzu edilir olduğunu görmedi. Faturaları vardı. Transkripsiyon işi sıkıcıydı, ancak maaş iyiydi ve yükselmeye devam edecek gibi görünüyordu. 2019’da, işe alındıktan beş yıl sonra, Wetherington saatte 22 dolardan fazla kazanıyordu. 2020’de zam alamadı, ancak pandemi vurduğunda tam zamanlı olarak evden yapabileceği bir işi olduğu için kendini şanslı hissetti.
Antiwork büyüdükçe, Wetherington topluluğun sadece kötü patronlardan şikayet etmediğini gördü. En azından ücret ve çalışma koşullarının iyileştirilmesine ilişkin tartışmalara bu kadar enerji ayrılmış görünüyordu. Antiwork üzerinde protesto planları yapılacaktı; sonra, üç gün sonra YouTube’da yer aldıkları görüldü. İşten ayrılan çalışanların yüzdesi 2020 yazında keskin bir şekilde arttı, ancak sonbaharda bırakma oranı yirmi yılda olduğundan daha yüksekti. 2021’de yükselmeye devam etti ve geçen yaz sonunda yüzde 3’e ulaştı. Mays Business School’da profesör olan Anthony Klotz, Mayıs 2021’de bu eğilim için bir terim geliştirdi: Büyük İstifa. Wetherington, işlerinden ayrılan arkadaşları arasında bunun olduğunu görebiliyordu. Antiwork’te, bir güç ortaya çıkıyor gibi görünüyordu -çoğunlukla düşük ücretli ve mavi yakalı işçilerden oluşan, çalışma koşullarından bıkmış bir insan topluluğu. Eylül ayına kadar, Wetherington katılmıştı.
İşin Geleceği
Derginin çalışma yöntemlerine ve onunla birlikte yaşamlarımıza ilişkin yıllık keşfine dalın, değişiyor.
O zamanlar Antiwork topluluğundaki en popüler gönderi, insanları McDonald’s grevini daha da büyük bir genel greve dönüştürmeye teşvik etti – şirketi çalışanlarına saatte 25 dolar ödemeye zorlamak için. Anonim kalmak isteyen postere, gönderisinin popülaritesine cevaben ne olacağını umduğunu sorduğumda, hisse fiyatı 2021’in başlarında neredeyse tamamen r/wallstreetbets adlı bir Reddit topluluğu sayesinde yükselen GameStop’u gündeme getirdi. Aynı gücü işçi haklarına da getirmek istediğini söyledi. Gönderisinden kısa bir süre sonra, Antiwork’te çekiç sallayan bir işçinin resminin üzerinde “McDonald’s İstihdam Boykotu” sloganlı bir işaret oluşturdu ve paylaştı. İnsanlar bunu basmaya ve fast food bayilerinde bantlamaya başladı. Bu noktada, grubun 1,2 milyondan fazla üyesi vardı.
Ford, alt dizin sayfasının en üstünde, üyelerin hikayeleri ve memleri paylaştığı, havalandırdığı ve planladığı eylem planladığı genel bir tartışma başlığını düzenli olarak tutturdu. Yorumlar genellikle itirafçı bir ton aldı. Bir kullanıcı sonbaharda bir tartışma başlığında “İşsizliğim bir ay içinde bitecek” dedi. “Yaşamak için kendimi satmak zorunda kalmamak harika ama tekrar çalışmak zorunda olma düşüncesi beni endişelendiriyor.” Bir başkası şöyle yazdı: “Paniklemeye başlıyorum. Biri yardım edebilir mi? Artık kendimi çalıştıramıyorum. Buna karşı zihinsel bir engelim var. Eğer işimi kaybedersem, tüm hayatım alt üst olur. Ama kendimi giriş yapmaya ve yapmaya ikna edemiyorum.” Buna birisi cevap verdi: “İdh, ama senin yerinde olsaydım, mümkün olduğunca para biriktirir ve yapılacak daha kolay bir şey aramaya başlardım.”
Antiwork’e daha fazla zaman harcadıkça, gruptaki işçilerin işlerinden dürtüsel olarak ayrılmadıkları ve çeşitli karmaşık kişisel kararlar arasında gezindikleri ortaya çıktı. 25 yaşındaki bir makinistin donanmada intikam almaktan korktuğu için isminin açıklanmasını istemeyen bir arkadaşı olan T., Antiwork’ün kendisi gibi üstlerinin tacizine maruz kalan diğer kişilerle bir tür arkadaşlık kurmasına rağmen, onun hakkında endişelendiğini söyledi. Bu yılın ortasında altı yıllık sözleşmesi bittiğinde ordudan ayrılıyor. Antiwork bazen bırakmayı gerçekten olduğundan daha basit hale getiriyor, dedi. “Daha genç olurdum, ama daha yeni bir çocuğum oldu” dedi ve “benim için dinamik değişti.”
Aralık ayında, Antiwork 1,4 milyondan fazla üyeye sahipti ve günlük ortalama 1.500 gönderi ve 30.000 yorumla sürekli olarak Reddit’teki en yoğun beş sayfa arasındaydı. Ford bir öğrenci, yarı zamanlı köpek gezdiricisi ve anarşist ama aynı zamanda komünistler, liberterler, mekanikçiler, kasiyerler, öğretmenler ve devlet çalışanları da var. Topluluktaki düzinelerce insanla konuşurken, alacalı yüzeyinin altında, istifa destanlarının ve örgütlenme çabalarının ötesinde genel bir dayanışma gibi görünen bir şey buldum. Ancak bu topluluğun analog dünyada bir değişim yaratıp yaratmadığını söylemek daha zor: Antiwork, internet ile çevrimdışı yaşam arasındaki zaten belirsiz olan çizgiyi aşıyor.
2021’in sonunda, Wetherington, Büyük İstifa’nın bir sonraki aşamasında önemli bir rol oynayacağına inanarak daha sık Antiwork üzerindeydi. Ancak grev başlatma çabalarının boşa çıktığını fark etmekten kendini alamadı. McDonald’s grevini başlatmaya çalışan kullanıcı, ilk gönderisinin viral hale gelmesinden birkaç hafta sonra bu konuda sessiz kaldı; tabelasının resimleri internette görünmeyi bıraktı. Kendi işinde daha fazla bir şey yapamayacak kadar dalgındı, dedi bana.
Antiwork’ün kalıcı etkisinin büyük ölçüde bireysel üyelerin ruhları üzerinde düştüğü görülüyor. “Hayatta kalmak için tam zamanlı çalışmak zorunda olmasaydınız ne yapardınız?” popüler bir gönderi soruldu. Ardından gelen yanıtlar – 4.000’den fazla kişi vardı – resim yapmak, bahçe yetiştirmek ve kafelerde oturmak gibi şeyleri içeriyordu. Bazı insanlar iş günlerini zaten azalttıklarını söyledi. Biri, “Bu fazladan saatler, zihinsel sağlığımda ve kişisel hayatıma adadığım zamanımda büyük bir fark yarattı” dedi. Bir başkası duyguyu tekrarladı: “Ben de böyle yaptım ve buna tamamen değdi! Hayat çoğu için tükenmek için çok kısa.” Başka bir kişi cevap verdi: “Yarı kamyonumu ‘ücretsiz’ bir krep dükkanına dönüştürürdüm. Arabayı oraya buraya sürer, bir park yerinde durur, bir öğleden sonra için krep yapar ve sonra evden çıkıp giderdim.” Buna birisi “Evlen benimle” diye cevap verdi.
Konuştuğum üyeler için bir topluluğun parçası olmak güzeldi. Colorado’da, 2020’de şu anki işine başladıktan sonra ilk kez Antiwork’e göz atmaya başlayan 26 yaşındaki bir laboratuvar yöneticisi olan Troy Simoes, terapistinin bağlantı kurmaya çalışmasını önermesinden sonra kendini alt dizin üzerinde daha fazla zaman geçirdiğini bulduğunu söyledi. “İnsanların boş yere nefret ettikleri işlerde çalışmayı bir nebze de olsa bitirmiş olmaları gerçeğini, ben sadece bunu makul buldum” dedi.
Wetherington’ın işten art arda artan memnuniyetsizliği, art arda ikinci yıl zam almadığında zirveye ulaştı. Öğrendiği gün, çevrimiçi iş ilanlarına göz atmaya başladı. Şimdiye kadar, Antiwork ahlakını tamamen benimsemişti. Yarı iletken makineleri üreten bir fabrikada iş bulması bir haftadan az sürdü. Gece vardiyasındaki giriş seviyesi pozisyonu, transkripsiyon şirketinde kazandığından yılda 6.900 dolar daha fazla ödeme sözü verdi.
Kredi… George Wylesol tarafından yapılan çizim
Ocak ayının başlarında, iki haftalık bildirimini teslim ettikten bir gün sonra, Wetherington bana kendini kötü hissettiğini söyledi. iş arkadaşlarından ayrılma konusunda; hepsinin iyi insanlar olduğunu düşünüyor. Antiwork ona ilham vermesine yardımcı olsa da, onu sert bir istifa mektubu göndermeye yönlendirmedi. Onu yedi yıl önce işe alan amiri, ayrıldığını söylediği ilk kişiydi. İkisi arkadaş olmuştu ve telefonda konuştuklarında süpervizörün anlayışlı olduğunu ve hatta biraz etkilendiğini söylüyor.
Bir hafta sonra, Fox News’da Jesse Watters, Doreen Ford ile röportaj yaptı. Ford, dairesinden gelen grenli bir video akışında göründü, monitöründen gelen ışık gözlüklerinden yansıyarak gözlerini kararttı. Üç dakikalık görüşme boyunca sandalyesinde bir ileri bir geri döndü. Watters, ekranın kendi tarafında sakin ve sakindi.
Watters: “30 yaşındasın, tamam. Köpek gezdirmek dışında yapmak istediğin bir şey var mı? Köpek gezdirmekten başka bir şey yapmak istiyor musun, yoksa bu senin zirven mi?”
Ford: “Köpeklerle çalışmayı seviyorum. Hayatımın geri kalanında bunu yapmak zorunda olsaydım, çok şikayet etmezdim. Köpekler harika hayvanlardır. Ama öğretmeyi çok isterim, insanlarla ve bunun gibi şeylerle çalışmayı çok isterim. …”
Watters: “Öğretin. Ne öğretirsin Doreen?”
Ford: “Felsefe, çoğunlukla.”
Watters: “Felsefe. …”
Ford: “Eleştirel düşünme, akıl, bunun gibi şeyler.”
Watters: “Peki, dersini almayı çok isterim Doreen. Sürekli not alıyor olurdum.”
Takip eden saatlerde, Antiwork alt dizisi patladı. Röportaj evrensel olarak bir felaket olarak kabul edildi. Topluluk, Ford’un neden hareketi temsil etme yetkisine sahip olduğunu hissettiğini sorguladı. Özellikle popüler bir yorum: “Bir kişi, potansiyel olarak eklemek isterim ki, 1,7 milyon insan için antiwork’ün ve kaydettiği ilerlemenin hepsini mahvetti.”
Röportajın yayınlanmasından sonraki 24 saat içinde, tüm alt dizin gizli hale getirildi ve moderatörler dışında hiç kimse buna erişemedi. Teoriler, moderatörleri kontrol eden ve topluluğu kendi aleyhine çevirmeye çalışan bazı dış şirket beyni hakkında ortalıkta dolaşmaya başladı.
Takip eden günlerde Ford bana, harekete biraz ilgi çekmek için röportajı yapmayı kabul ettiğini söyledi. “İyi niyetim vardı, ama evet, bu sadece bu kadar işe yarıyor” dedi. İnsanlar onu internette taciz etmeye, görsel tehditler göndermeye ve görünüşüne hakaret etmeye devam etti. Sanki dünya başına yıkılmış gibi hissediyordu.
Antiwork genel erişime kapatıldıktan sonra r/WorkReform adlı farklı bir sayfa çıktı. Sloganı “Gıda, Sağlık ve Konut: TÜM ÜCRETLER İÇİN” idi ve kısa sürede sitede en hızlı büyüyen alt dizin haline geldi. 12 saat içinde 150.000 üyeye ulaştı; 12 saat sonra 400.000’den fazla üyesi vardı. En çok okunan gönderilerden biri şöyleydi: “İş karşıtı niyetiniz veya bu konudaki görüşleriniz ne olursa olsun, bunu ciddiye almalıyız. Medyanın karşısına geçip iş karşıtı sözler sarfetmek, bilmeyenler OLACAKTIR, onu gerçek değerinden alıp reddederler. …Tek istediğim, iş söz konusu olduğunda içinde yaşadığımız [patlayıcı] dünyanın gerçekliğini özetleyen halka açık ve parlak bir ışık.”
Ardından Antiwork alt dizisi yeniden açıldı. Ford’un hesabının tüm izleri topluluktan silinmişti. Birkaç gün içinde, tacizci patronlarla ilgili gönderiler yeniden içeriği domine etmeye başladı ve birkaç gün sonra sayfanın en üstüne “Amerika transeksüel ücret farkı” başlıklı bir gönderi sabitlendi. WorkReform’un büyüme hamlesi yaklaşık 450.000 üyede yavaşladı ve Antiwork’ün sayıları 1,7 milyon civarında kaldı. Her iki sayfadaki gönderiler de aynı hayal kırıklıklarını ifade ediyor ve her ikisi de istikrarlı bir şekilde büyüyor.
Yeni işi için eğitime başladıktan bir akşam sonra konuşurken, Wetherington bana artık Antiwork topluluğunun neresinde olduğunu bilmediğini söyledi. Antiwork veya WorkReform’da olsun, diğer üyelerle hala bir dayanışma duygusu hissediyordu. Her iki grubun da üyesi olarak kaldı, ama ait olup olmadığından veya sadece takdir eden bir izleyici olup olmadığından emin değildi. Topluluğun kolektif potansiyeline inanıyordu – sonuçta, grup onu işini bırakmaya ikna etmeye yardım etti – ancak bir Reddit devrimi için umut etmenin ne kadar gerçekçi olduğunu ölçmek zordu. Ve şimdi işini seviyordu. İyi ödedi.
“Büyük İstifa denen şey yüzünden istifa ettiğimi söylediğimde, bunun ne kadarının Reddit ve benzeri ‘hareket’ tarafından yaratıldığını veya sadece ekonominin nasıl çalıştığını merak ediyorum” dedi. söz konusu. Antiwork topluluğunda kendisi hakkında paylaşım yapmamaya karar verdi. Durumun bunun için fazla karmaşık olduğunu düşündü.
Oliver Whang, Princeton Üniversitesi’nde felsefe okuyan serbest çalışan bir gazetecidir.
Reddit arkadaşlarıyla (ve çevrimdışı arkadaşlarıyla da) paylaştığı benzerlikler arasında: borçluluk. 2006 yılında, Wetherington öğrenci kredileri için 30.000 dolardan fazla para aldı ve sonraki yıllarda ödeme yapacak kadar kazanamadığı için müsamaha talep etti. Kredi şirketleri her zaman bunu ona uzatmak için hızlı davrandılar – “şeker gibi” diyor. Ancak bu ödemeleri ertelemenin borçlu olduğu para üzerindeki etkisini anlamıyordu, bu da faizi aktifleştirmek ve borcunu artırmaktı. Orijinal kredilerini aldıktan yaklaşık on yıl sonra, yaklaşık 17.000 $’ı geri ödedi, ancak orijinal kredilerden daha fazla borcu vardı. Derecesine pişman oldu. İngilizce majör ve teoloji yandalları, arkadaşlarıyla yaptığı konuşmalar dışında kullanılmadı. Ve Reddit’te.
Wetherington, sloganı “Sadece zenginler için değil, herkes için işsizlik” olan r/antiwork adlı bir alt dizinden gönderiler görmeye başladığında 2021 baharıydı. Birkaç yüz bin üyesi vardı ve topluluktan hikayeler tüm sosyal medyada ortaya çıkıyordu. (Reddit’te alt dizinlere “topluluk” denir; katılımcıları “üyeler” olarak bilinir.) İnsanlar patronların kötü muamelesi, işten ayrılma hakkında yazılar yazdı.
Bir patron olan Chris, Antiwork’te yayınlanan bir kısa mesaj alışverişinin ekran görüntüsünde “Neredesiniz” diye soruyor.
“?” işçi cevap verir.
“Mark’a bu gece gece vardiyasında çalışabileceğini söylemiştin.”
“Hayır yapmadım. Mark’a pazartesi çalışamayacağımı söyledim.”
“Sabah çalışamayacağını ama normal saatlerde çalışabileceğini söyledin.”
“Bildiğiniz gibi dün babamın vefat ettiğini öğrendim. Devam edeceğim ve en azından bir hafta izin aldığım gün onun yasını tutacağım. Bunun size vereceği rahatsızlıktan dolayı çok üzgünüm.”
“Amcam birkaç gün önce öldü. büyükannemi kaybettim. Mağdur olmayı bırak.”
“Çeki bana postalayın. Bıraktım. Ve [küfür] kendin git.”
Bu konuşma, “Şimdi patron kim?” başlıklı bir gönderide yer aldı. 2021 sonbaharında. 176.000 oy aldı. Bu noktada, grubun yaklaşık 500.000 üyesi vardı.
Wetherington, Antiwork zihniyetini tamamen ikna edici bulmadı. Bir video prodüksiyon şirketinde, Panera’da, Noodles & Company’de, okul kafeteryalarında, liseye kadar uzanan uzun bir yarı ve tam zamanlı iş serisinin sonuncusu olan bir transkripsiyon şirketinde kıdemli hesap yöneticisi olarak çalışıyordu. . İşi tamamen durdurmanın -bu her ne anlama gelirse gelsin- nasıl mümkün ya da arzu edilir olduğunu görmedi. Faturaları vardı. Transkripsiyon işi sıkıcıydı, ancak maaş iyiydi ve yükselmeye devam edecek gibi görünüyordu. 2019’da, işe alındıktan beş yıl sonra, Wetherington saatte 22 dolardan fazla kazanıyordu. 2020’de zam alamadı, ancak pandemi vurduğunda tam zamanlı olarak evden yapabileceği bir işi olduğu için kendini şanslı hissetti.
Antiwork büyüdükçe, Wetherington topluluğun sadece kötü patronlardan şikayet etmediğini gördü. En azından ücret ve çalışma koşullarının iyileştirilmesine ilişkin tartışmalara bu kadar enerji ayrılmış görünüyordu. Antiwork üzerinde protesto planları yapılacaktı; sonra, üç gün sonra YouTube’da yer aldıkları görüldü. İşten ayrılan çalışanların yüzdesi 2020 yazında keskin bir şekilde arttı, ancak sonbaharda bırakma oranı yirmi yılda olduğundan daha yüksekti. 2021’de yükselmeye devam etti ve geçen yaz sonunda yüzde 3’e ulaştı. Mays Business School’da profesör olan Anthony Klotz, Mayıs 2021’de bu eğilim için bir terim geliştirdi: Büyük İstifa. Wetherington, işlerinden ayrılan arkadaşları arasında bunun olduğunu görebiliyordu. Antiwork’te, bir güç ortaya çıkıyor gibi görünüyordu -çoğunlukla düşük ücretli ve mavi yakalı işçilerden oluşan, çalışma koşullarından bıkmış bir insan topluluğu. Eylül ayına kadar, Wetherington katılmıştı.
İşin Geleceği
Derginin çalışma yöntemlerine ve onunla birlikte yaşamlarımıza ilişkin yıllık keşfine dalın, değişiyor.
- Hırs Karşıtı Çağ : 25 milyon insan işini bıraktığında, yaklaşık tükenmişlikten daha fazlası.
- Tüm İşlerden Nefret Edenleri Çağırmak: r/Antiwork’ün yükselişi ve düşüşü içinde — Reddit topluluğu bırakmayı kabul etti, ancak tam olarak bir kıvılcım çıkaramadı. Işçi hareketi.
- Hemşire Kıtlığı : Koronavirüs yayılırken her köşeden hemşire talebi geldi. Seyahat etmek isteyenler için bazı işler haftada 10.000 dolardan fazla ödedi. Bu kalıcı bir değişim mi?
O zamanlar Antiwork topluluğundaki en popüler gönderi, insanları McDonald’s grevini daha da büyük bir genel greve dönüştürmeye teşvik etti – şirketi çalışanlarına saatte 25 dolar ödemeye zorlamak için. Anonim kalmak isteyen postere, gönderisinin popülaritesine cevaben ne olacağını umduğunu sorduğumda, hisse fiyatı 2021’in başlarında neredeyse tamamen r/wallstreetbets adlı bir Reddit topluluğu sayesinde yükselen GameStop’u gündeme getirdi. Aynı gücü işçi haklarına da getirmek istediğini söyledi. Gönderisinden kısa bir süre sonra, Antiwork’te çekiç sallayan bir işçinin resminin üzerinde “McDonald’s İstihdam Boykotu” sloganlı bir işaret oluşturdu ve paylaştı. İnsanlar bunu basmaya ve fast food bayilerinde bantlamaya başladı. Bu noktada, grubun 1,2 milyondan fazla üyesi vardı.
Ford, alt dizin sayfasının en üstünde, üyelerin hikayeleri ve memleri paylaştığı, havalandırdığı ve planladığı eylem planladığı genel bir tartışma başlığını düzenli olarak tutturdu. Yorumlar genellikle itirafçı bir ton aldı. Bir kullanıcı sonbaharda bir tartışma başlığında “İşsizliğim bir ay içinde bitecek” dedi. “Yaşamak için kendimi satmak zorunda kalmamak harika ama tekrar çalışmak zorunda olma düşüncesi beni endişelendiriyor.” Bir başkası şöyle yazdı: “Paniklemeye başlıyorum. Biri yardım edebilir mi? Artık kendimi çalıştıramıyorum. Buna karşı zihinsel bir engelim var. Eğer işimi kaybedersem, tüm hayatım alt üst olur. Ama kendimi giriş yapmaya ve yapmaya ikna edemiyorum.” Buna birisi cevap verdi: “İdh, ama senin yerinde olsaydım, mümkün olduğunca para biriktirir ve yapılacak daha kolay bir şey aramaya başlardım.”
Antiwork’e daha fazla zaman harcadıkça, gruptaki işçilerin işlerinden dürtüsel olarak ayrılmadıkları ve çeşitli karmaşık kişisel kararlar arasında gezindikleri ortaya çıktı. 25 yaşındaki bir makinistin donanmada intikam almaktan korktuğu için isminin açıklanmasını istemeyen bir arkadaşı olan T., Antiwork’ün kendisi gibi üstlerinin tacizine maruz kalan diğer kişilerle bir tür arkadaşlık kurmasına rağmen, onun hakkında endişelendiğini söyledi. Bu yılın ortasında altı yıllık sözleşmesi bittiğinde ordudan ayrılıyor. Antiwork bazen bırakmayı gerçekten olduğundan daha basit hale getiriyor, dedi. “Daha genç olurdum, ama daha yeni bir çocuğum oldu” dedi ve “benim için dinamik değişti.”
Aralık ayında, Antiwork 1,4 milyondan fazla üyeye sahipti ve günlük ortalama 1.500 gönderi ve 30.000 yorumla sürekli olarak Reddit’teki en yoğun beş sayfa arasındaydı. Ford bir öğrenci, yarı zamanlı köpek gezdiricisi ve anarşist ama aynı zamanda komünistler, liberterler, mekanikçiler, kasiyerler, öğretmenler ve devlet çalışanları da var. Topluluktaki düzinelerce insanla konuşurken, alacalı yüzeyinin altında, istifa destanlarının ve örgütlenme çabalarının ötesinde genel bir dayanışma gibi görünen bir şey buldum. Ancak bu topluluğun analog dünyada bir değişim yaratıp yaratmadığını söylemek daha zor: Antiwork, internet ile çevrimdışı yaşam arasındaki zaten belirsiz olan çizgiyi aşıyor.
2021’in sonunda, Wetherington, Büyük İstifa’nın bir sonraki aşamasında önemli bir rol oynayacağına inanarak daha sık Antiwork üzerindeydi. Ancak grev başlatma çabalarının boşa çıktığını fark etmekten kendini alamadı. McDonald’s grevini başlatmaya çalışan kullanıcı, ilk gönderisinin viral hale gelmesinden birkaç hafta sonra bu konuda sessiz kaldı; tabelasının resimleri internette görünmeyi bıraktı. Kendi işinde daha fazla bir şey yapamayacak kadar dalgındı, dedi bana.
Antiwork’ün kalıcı etkisinin büyük ölçüde bireysel üyelerin ruhları üzerinde düştüğü görülüyor. “Hayatta kalmak için tam zamanlı çalışmak zorunda olmasaydınız ne yapardınız?” popüler bir gönderi soruldu. Ardından gelen yanıtlar – 4.000’den fazla kişi vardı – resim yapmak, bahçe yetiştirmek ve kafelerde oturmak gibi şeyleri içeriyordu. Bazı insanlar iş günlerini zaten azalttıklarını söyledi. Biri, “Bu fazladan saatler, zihinsel sağlığımda ve kişisel hayatıma adadığım zamanımda büyük bir fark yarattı” dedi. Bir başkası duyguyu tekrarladı: “Ben de böyle yaptım ve buna tamamen değdi! Hayat çoğu için tükenmek için çok kısa.” Başka bir kişi cevap verdi: “Yarı kamyonumu ‘ücretsiz’ bir krep dükkanına dönüştürürdüm. Arabayı oraya buraya sürer, bir park yerinde durur, bir öğleden sonra için krep yapar ve sonra evden çıkıp giderdim.” Buna birisi “Evlen benimle” diye cevap verdi.
Konuştuğum üyeler için bir topluluğun parçası olmak güzeldi. Colorado’da, 2020’de şu anki işine başladıktan sonra ilk kez Antiwork’e göz atmaya başlayan 26 yaşındaki bir laboratuvar yöneticisi olan Troy Simoes, terapistinin bağlantı kurmaya çalışmasını önermesinden sonra kendini alt dizin üzerinde daha fazla zaman geçirdiğini bulduğunu söyledi. “İnsanların boş yere nefret ettikleri işlerde çalışmayı bir nebze de olsa bitirmiş olmaları gerçeğini, ben sadece bunu makul buldum” dedi.
Wetherington’ın işten art arda artan memnuniyetsizliği, art arda ikinci yıl zam almadığında zirveye ulaştı. Öğrendiği gün, çevrimiçi iş ilanlarına göz atmaya başladı. Şimdiye kadar, Antiwork ahlakını tamamen benimsemişti. Yarı iletken makineleri üreten bir fabrikada iş bulması bir haftadan az sürdü. Gece vardiyasındaki giriş seviyesi pozisyonu, transkripsiyon şirketinde kazandığından yılda 6.900 dolar daha fazla ödeme sözü verdi.
Kredi… George Wylesol tarafından yapılan çizim
Ocak ayının başlarında, iki haftalık bildirimini teslim ettikten bir gün sonra, Wetherington bana kendini kötü hissettiğini söyledi. iş arkadaşlarından ayrılma konusunda; hepsinin iyi insanlar olduğunu düşünüyor. Antiwork ona ilham vermesine yardımcı olsa da, onu sert bir istifa mektubu göndermeye yönlendirmedi. Onu yedi yıl önce işe alan amiri, ayrıldığını söylediği ilk kişiydi. İkisi arkadaş olmuştu ve telefonda konuştuklarında süpervizörün anlayışlı olduğunu ve hatta biraz etkilendiğini söylüyor.
Bir hafta sonra, Fox News’da Jesse Watters, Doreen Ford ile röportaj yaptı. Ford, dairesinden gelen grenli bir video akışında göründü, monitöründen gelen ışık gözlüklerinden yansıyarak gözlerini kararttı. Üç dakikalık görüşme boyunca sandalyesinde bir ileri bir geri döndü. Watters, ekranın kendi tarafında sakin ve sakindi.
Watters: “30 yaşındasın, tamam. Köpek gezdirmek dışında yapmak istediğin bir şey var mı? Köpek gezdirmekten başka bir şey yapmak istiyor musun, yoksa bu senin zirven mi?”
Ford: “Köpeklerle çalışmayı seviyorum. Hayatımın geri kalanında bunu yapmak zorunda olsaydım, çok şikayet etmezdim. Köpekler harika hayvanlardır. Ama öğretmeyi çok isterim, insanlarla ve bunun gibi şeylerle çalışmayı çok isterim. …”
Watters: “Öğretin. Ne öğretirsin Doreen?”
Ford: “Felsefe, çoğunlukla.”
Watters: “Felsefe. …”
Ford: “Eleştirel düşünme, akıl, bunun gibi şeyler.”
Watters: “Peki, dersini almayı çok isterim Doreen. Sürekli not alıyor olurdum.”
Takip eden saatlerde, Antiwork alt dizisi patladı. Röportaj evrensel olarak bir felaket olarak kabul edildi. Topluluk, Ford’un neden hareketi temsil etme yetkisine sahip olduğunu hissettiğini sorguladı. Özellikle popüler bir yorum: “Bir kişi, potansiyel olarak eklemek isterim ki, 1,7 milyon insan için antiwork’ün ve kaydettiği ilerlemenin hepsini mahvetti.”
Röportajın yayınlanmasından sonraki 24 saat içinde, tüm alt dizin gizli hale getirildi ve moderatörler dışında hiç kimse buna erişemedi. Teoriler, moderatörleri kontrol eden ve topluluğu kendi aleyhine çevirmeye çalışan bazı dış şirket beyni hakkında ortalıkta dolaşmaya başladı.
Takip eden günlerde Ford bana, harekete biraz ilgi çekmek için röportajı yapmayı kabul ettiğini söyledi. “İyi niyetim vardı, ama evet, bu sadece bu kadar işe yarıyor” dedi. İnsanlar onu internette taciz etmeye, görsel tehditler göndermeye ve görünüşüne hakaret etmeye devam etti. Sanki dünya başına yıkılmış gibi hissediyordu.
Antiwork genel erişime kapatıldıktan sonra r/WorkReform adlı farklı bir sayfa çıktı. Sloganı “Gıda, Sağlık ve Konut: TÜM ÜCRETLER İÇİN” idi ve kısa sürede sitede en hızlı büyüyen alt dizin haline geldi. 12 saat içinde 150.000 üyeye ulaştı; 12 saat sonra 400.000’den fazla üyesi vardı. En çok okunan gönderilerden biri şöyleydi: “İş karşıtı niyetiniz veya bu konudaki görüşleriniz ne olursa olsun, bunu ciddiye almalıyız. Medyanın karşısına geçip iş karşıtı sözler sarfetmek, bilmeyenler OLACAKTIR, onu gerçek değerinden alıp reddederler. …Tek istediğim, iş söz konusu olduğunda içinde yaşadığımız [patlayıcı] dünyanın gerçekliğini özetleyen halka açık ve parlak bir ışık.”
Ardından Antiwork alt dizisi yeniden açıldı. Ford’un hesabının tüm izleri topluluktan silinmişti. Birkaç gün içinde, tacizci patronlarla ilgili gönderiler yeniden içeriği domine etmeye başladı ve birkaç gün sonra sayfanın en üstüne “Amerika transeksüel ücret farkı” başlıklı bir gönderi sabitlendi. WorkReform’un büyüme hamlesi yaklaşık 450.000 üyede yavaşladı ve Antiwork’ün sayıları 1,7 milyon civarında kaldı. Her iki sayfadaki gönderiler de aynı hayal kırıklıklarını ifade ediyor ve her ikisi de istikrarlı bir şekilde büyüyor.
Yeni işi için eğitime başladıktan bir akşam sonra konuşurken, Wetherington bana artık Antiwork topluluğunun neresinde olduğunu bilmediğini söyledi. Antiwork veya WorkReform’da olsun, diğer üyelerle hala bir dayanışma duygusu hissediyordu. Her iki grubun da üyesi olarak kaldı, ama ait olup olmadığından veya sadece takdir eden bir izleyici olup olmadığından emin değildi. Topluluğun kolektif potansiyeline inanıyordu – sonuçta, grup onu işini bırakmaya ikna etmeye yardım etti – ancak bir Reddit devrimi için umut etmenin ne kadar gerçekçi olduğunu ölçmek zordu. Ve şimdi işini seviyordu. İyi ödedi.
“Büyük İstifa denen şey yüzünden istifa ettiğimi söylediğimde, bunun ne kadarının Reddit ve benzeri ‘hareket’ tarafından yaratıldığını veya sadece ekonominin nasıl çalıştığını merak ediyorum” dedi. söz konusu. Antiwork topluluğunda kendisi hakkında paylaşım yapmamaya karar verdi. Durumun bunun için fazla karmaşık olduğunu düşündü.
Oliver Whang, Princeton Üniversitesi’nde felsefe okuyan serbest çalışan bir gazetecidir.