Bu, bilim adamlarına önemli içgörüler sağlayabilecek devasa bir veri hazinesidir: çevresel DNA. Bunlar organizmaların deri hücreleri veya sporlar yoluyla çevreye bıraktığı genetik izlerdir. Bu küçük gen taşıyıcılarını incelemek için şu anda Hessen Eyaleti Doğa Koruma, Çevre ve Jeoloji Dairesi'nde (HLNUG) bir pilot proje yürütülüyor.
Duyuru
Farklı disiplinlerden HLNUG uzmanları, hava ölçüm istasyonlarıyla havadan kaydedilen çevresel DNA'nın (eDNA) ortamdaki canlıların tanımlanmasına uygun olup olmadığını inceledi. Hava ölçüm istasyonları başlangıçta yalnızca hava kalitesini ölçmek amacıyla havadaki ince tozları toplamak için tasarlanmıştı.
Proje koordinatörü Simon Thorn ilk olumlu sonuca varıyor. Seçilen yöntemin temel olarak çevreden DNA toplanması ve analiz edilmesi için uygun olduğu kanıtlanmıştır. Örneğin, toplanan eDNA, seçtiğiniz filtre koruma yöntemiyle bozulmadan kalır.
Havayla kurutulmuş DNA
Thorn, “Normalde DNA veya DNA'nın çıkarılacağı substratlar saf alkolde veya dondurucu sıcaklıklarda saklanırdı” diye açıklıyor. Bu, uzun moleküler zincirlerin çürümesini kontrol altına almak için gereklidir. Ancak hava ölçüm istasyonlarının filtreleri “Ve hala çalışıyordu.” Bu, sonraki eDNA analizinin kullanılabilir sonuçlar sağladığı anlamına gelir; genetik materyalin uzun şeritleri, filtrelerin eDNA'yı hangi canlılardan aldığını okuyamayacak kadar parçalanmamıştı.
Bilim insanları yöntemi ilk kez test etseler de içerikle ilgili ilk açıklamaları da yapabiliyorlar. Thorn, “Toplanan çevresel DNA'nın yaklaşık üçte birinin mantar sporları olduğunu kabaca söyleyebiliriz” diye açıklıyor. Bu şaşırtıcı değil çünkü sporların mükemmel bir raf ömrü var. Ancak dörtte biri eklembacaklılardan, özellikle de böcek grubundan geliyor. Ayrıca dörtte birlik kısmı da omurgalılardan geliyor. Gerisi diğer canlıların renkli bir karışımıdır.
eDNA, birçok bitki ve hayvanın genetik materyalinin depolandığı referans veri tabanları aracılığıyla atanır. Thorn, “Kuşlar gibi iyi kaydedilmiş ve iyi çalışılmış gruplar var” diyor. Bu aynı zamanda kelebekler ve böcekler için de geçerlidir.
Çamur süpürücüler aradı ve buldu
HLNUG, farklı malzemelerden 112 filtre örneği toplamıştı; bunlar farklı yaşlardaydı ve farklı yerlerden geliyordu. Thorn, “Bu kesinlikle harika bir yöntem çünkü kolaylıkla standartlaştırılabilir” diye doğruluyor. Ayrıca analiz teknolojisi hızla gelişiyor ve malzeme toplayıcı olarak hava ölçüm istasyonları halihazırda mevcut.
Bilim insanı, eDNA çalışmasının diğer şeylerin yanı sıra “daha önce gözden kaçırmış olabileceğimiz türlere veya bağlantılara dair ipuçları” sağlayabileceğini umuyor. Örnek olarak, eDNA'nın sudan filtrelendiği ve 20 ila 30 santimetre uzunluğunda bir yer balığı olan nadir “çamur kamçısının” arandığı bir çalışmayı gösterdi. Toplu taramanın ardından pozitif sonuç veren sular, balık türlerine özel olarak kontrol edildi. “Ve gerçekten de yeni yataklar bulundu.”
(dz)
Haberin Sonu
Duyuru
Farklı disiplinlerden HLNUG uzmanları, hava ölçüm istasyonlarıyla havadan kaydedilen çevresel DNA'nın (eDNA) ortamdaki canlıların tanımlanmasına uygun olup olmadığını inceledi. Hava ölçüm istasyonları başlangıçta yalnızca hava kalitesini ölçmek amacıyla havadaki ince tozları toplamak için tasarlanmıştı.
Proje koordinatörü Simon Thorn ilk olumlu sonuca varıyor. Seçilen yöntemin temel olarak çevreden DNA toplanması ve analiz edilmesi için uygun olduğu kanıtlanmıştır. Örneğin, toplanan eDNA, seçtiğiniz filtre koruma yöntemiyle bozulmadan kalır.
Havayla kurutulmuş DNA
Thorn, “Normalde DNA veya DNA'nın çıkarılacağı substratlar saf alkolde veya dondurucu sıcaklıklarda saklanırdı” diye açıklıyor. Bu, uzun moleküler zincirlerin çürümesini kontrol altına almak için gereklidir. Ancak hava ölçüm istasyonlarının filtreleri “Ve hala çalışıyordu.” Bu, sonraki eDNA analizinin kullanılabilir sonuçlar sağladığı anlamına gelir; genetik materyalin uzun şeritleri, filtrelerin eDNA'yı hangi canlılardan aldığını okuyamayacak kadar parçalanmamıştı.
Bilim insanları yöntemi ilk kez test etseler de içerikle ilgili ilk açıklamaları da yapabiliyorlar. Thorn, “Toplanan çevresel DNA'nın yaklaşık üçte birinin mantar sporları olduğunu kabaca söyleyebiliriz” diye açıklıyor. Bu şaşırtıcı değil çünkü sporların mükemmel bir raf ömrü var. Ancak dörtte biri eklembacaklılardan, özellikle de böcek grubundan geliyor. Ayrıca dörtte birlik kısmı da omurgalılardan geliyor. Gerisi diğer canlıların renkli bir karışımıdır.
eDNA, birçok bitki ve hayvanın genetik materyalinin depolandığı referans veri tabanları aracılığıyla atanır. Thorn, “Kuşlar gibi iyi kaydedilmiş ve iyi çalışılmış gruplar var” diyor. Bu aynı zamanda kelebekler ve böcekler için de geçerlidir.
Çamur süpürücüler aradı ve buldu
HLNUG, farklı malzemelerden 112 filtre örneği toplamıştı; bunlar farklı yaşlardaydı ve farklı yerlerden geliyordu. Thorn, “Bu kesinlikle harika bir yöntem çünkü kolaylıkla standartlaştırılabilir” diye doğruluyor. Ayrıca analiz teknolojisi hızla gelişiyor ve malzeme toplayıcı olarak hava ölçüm istasyonları halihazırda mevcut.
Bilim insanı, eDNA çalışmasının diğer şeylerin yanı sıra “daha önce gözden kaçırmış olabileceğimiz türlere veya bağlantılara dair ipuçları” sağlayabileceğini umuyor. Örnek olarak, eDNA'nın sudan filtrelendiği ve 20 ila 30 santimetre uzunluğunda bir yer balığı olan nadir “çamur kamçısının” arandığı bir çalışmayı gösterdi. Toplu taramanın ardından pozitif sonuç veren sular, balık türlerine özel olarak kontrol edildi. “Ve gerçekten de yeni yataklar bulundu.”
(dz)
Haberin Sonu