Eşkıya Sinemasının Akıllara Kazınan Replikleri

[Bayburtgüzeli]

Yıl 1996. Özel televizyon ve radyoların sayısı süratle artmış, beşerler sinemaya gitmez; gitse bile Hollywood sinemalarını izler olmuştu. Şaşalı Türk sineması periyodu bitti üzere görünüyordu. Derken vizyona bir sinema girdi, Eşkıya. Yavuz Turgul’un yönettiği, başrollerinde Şener Şen ve Uğur Yücel’in olduğu bu sinema hem Yeşilçam’ın eleştirel ruhunu yansıtıyor hem en derin hislerimize dokunuyor birebir vakitte tüm bunları çağdaş kentin karmaşası ortasında anlatıyordu.

Eşkıya sineması bir epey kişi tarafınca Türk sinemasının bir daha doğuşunun başlatan imal olarak kabul ediliyor. Eşkıya sineması ile birlikte Türk izleyicisi bir daha sinemada yerli sinema izleme alışkanlığı kazandı ve bugün her yıl sayısız sinema yapılan yerli sanayimizi doğurdu. Eşkıya sineması kıssası, oyunculukları ve müzikleriyle unutulmazlar içinde yerini alan ve bugün bile en güzellerden bir tanesi olarak kabul edilen bir imal. İşte Eşkıya sinemasındaki en etkileyici replik ve diyaloglardan kimileri.

En etkileyici Eşkıya replik ve diyaloglarından kimileri:

Anlarım ki dünyaya küsmüş…

• Mahmut: niçin buradasın biliyor musun? Keje’nin yanına gidip konuşacaksın. Şayet Keje seninle de konuşmazsa anlarım ki dünyaya küsmüş, kimseyi istemiyor. Kendini canlı diri mezara gömmüş.
• Baran: Ya konuşursa?

Sen mahpusa gittikten daha sonra nizam bozuldu eşkıya. Berbatlar bu işte galip geldi. Ezilenler ezildi.

Asıl kötülük öteki yerde…

• Baran: Sen de gel benimle. Kurda kuşa yem olacaksın Ceren Ana.
• Ceren Ana: Kurt ve kuş bizdendir oğul. Asıl kötülük diğer yerde.

Biz hapisteyken iki Kemal tanırdık. Biri Mustafa Kemal, öteki Dodo Kemal. Dodo Kemal, çocuk yaşta bir mahkumdu. Katildi. Her sabah erkenden kalkar, gazeteleri evvel o alır, meczup üzere çevirirdi. Af haberi arardı. senelerca af haberi aradı. Sonunda bir aftan yararlanarak dışarı çıktı, bir hafta daha sonra birini öldürüp yine mahpusa düştü Dodo Kemal. Sana bakınca daima o çocuk aklıma geliyor.

Nasıl bulacaksın?…

• Cumali: Sen İstanbul’a niçin geldin emmi?
• Baran: Birini arıyorum.
• Cumali: Nerde o biri?
• Baran: Bilmiyorum.
• Cumali: Nasıl bilmiyorum?
• Baran: Nerde olduğunu bilmiyorum.
• Cumali: E nasıl bulacaksın koca istanbul’da?
• Baran: Bulacağım.
• Cumali: Ya bu kentte 10 milyon insan yaşıyor be amca.
• Baran: Gerekirse 10 milyonunun da yüzüne bakacağım.

Beni mahpusta vurdular Keje, ölmedim. Hastalandım, bir ciğerimi orda bıraktım yeniden ölmedim. Çok dövdüler beni, kan kustum ancak ölmedim. Yaşadım, seni bir sefer daha nazaranbilmek için yaşadım. Artık bana dediler ki kimse sesini duyamıyormuş. Susmuşsun… Benimle de konuşmayacak mısın Keje. Sesini duyamayacak mıyım?

Herkes düşmandır…

• Baran: Niye silah taşıyorsun, düşmanın mı vardır?
• Cumali: Burası İstanbul, düşmanın olması gerekmez. Herkes düşmandır.

Bizim oralara benziyor…

• Baran: Burası neresi?
• Cumali: İstanbul.
• Baran: İstanbul ha!
• Cumali: Neresi olacak ki?
• Baran: İstanbul ha, buradan görünüşü bizim oralara benziyor. Ovalar, dağlar, kentler vardır. Cudi’nin doruğundayım sanki!

Ben ömrümce bu dakika için hayatışım. Artık ne olursa olsun ehemmiyeti yoktur. Seni gelip alacağım. Beni bekle Keje.

Bu kent hapishane…

• Cumali: Ya nerdesin be amca ya? Bak bu kadar insan merak ettik seni ya, kayboldun sandık.
• Baran: E kayboldum gardaş.
• Cumali: İyi halt ettin. Nasıl buldun burayı?
• Baran: Yav eski metotlarla, iz sürdüm. Bu kent hapishane Cumali. Nefes alamıyorum. Hayvan ölüsü üzere kokuyor. Koğuşlar bu biçimde kokardı.

Birini bilirim. İsmi Baran. Babasını aşiretin reisi mayına yolladı, öldürdü. Baran da ağasına isyan edip dağa çıktı. Baran epey genç bu biçimde. Bir kıza da sevdalı. Fevkalade nişancı. İşte şöyleki bir dağdı gittiği, yaman bir dağ. Ağanın adamı olan eşkıyalarla savaştı bu biçimde. İşte bu dürbünle onları bulup bastı kurşunu.

Kaldı mı artık dağlarda eşkıya emmi? Eşkıya artık kentte.

Çünkü aşıktım ben…

• Baran: Bana niçin ihanet ettin Berfo?
• Mahmut: İhanet ha? Demek sen benim yaptıklarıma ihanet diyorsun. Pekala, düzgün o denli olsun. Artık ben sana şu biçimde desem. Ben bunları yaptım; zira aşıktım ben. Yani vurulmuştum. Ölüyordum aşkımdan. Bunun üzerine kim bana ne diyebilir ha? İhanet mi? Aşkım için yaptım ulan! Ahlaksızlık mı? Evet, yaptım. Ben en yakın arkadaşımı, seni, jandarmaya ihbar etmiş adamım. Sen yapabilir miydin benim yaptığımı ha? En sevgili arkadaşına ihanet edebilir miydin? Onu jandarmaya ihbar edebilir miydin? Arkadaşının altınlarını çalabilir miydin? O altınlarla arkadaşının sevdiği bayanı anasından babasından satın alabilir miydin? Lakin ben yaptım, aşkım için. Artık söyle bana, hangimizin aşkı Keje’ye daha büyük ha? Hangimizin? Hangimiz Keje için bu kadar günaha girmeyi göze alabildi? Bu aşk için ben cehennemde yanmaya hazırım. Ya sen?

Sen dönene kadar…

• Baran: Daha ne kadar yaşarım bilmiyorum; fakat son nefesimi vermeden senden vazgeçmem. Her şeye karşın bir gün, bir gün çıkıp gelebilirim Keje.
• Keje: Ben susarım Baran, sen dönene kadar.

Ben ölecek miyim?

• Cumali: Ayaklarımda bir sıcaklık var. Üst yanlışsız çıkıyor. Ne bu? Sen epeyce vuruldun bilirsin eşkıya, ben ölecek miyim? … Çok korkuyorum eşkıya, beni bırakma. Çok korkuyorum.
• Baran: Korkma, yalnızca toprağa gideceksin. daha sonra toprak olacaksın. daha sonra sularla birlikte bir çiçeğin vücuduna yürüyeceksin. Çiçeğin özüne bir arı konacak. Tahminen, tahminen o arı ben olacağım.

Bir çocuğun ömrüne karşı Keje ha? Bir hayata karşı Keje!


Sevdanın karşısında ne ehemmiyeti var hayatın?

• Baran: Çocuk öldü. Verdiğin şey düzmece çıktı. Niçin?
• Mahmut: Hatırlar mısın çocukken seninle kındık oynardık. Daima ben seni yenerdim. Sen bir gün bile niye daima ben yeniliyorum diye sormadın. Ben daima aldattım.
• Baran: Çocuğun öleceğini biliyordun, niçin yaptın?
• Mahmut: Çocuğun vefatının ne kıymeti var? Keje’yi alıp gitseydin aşkın için bir şey yapacaktın; lakin sen Keje’yi bir insan ömrüne feda ettin. Sevdiğin bayanı kıytırık bir herifin ömrü için harcadın gitti. meğer o bayan seni bir ömür uzunluğu bekledi. ömrün sevda karşısında ne değeri var?
• Baran: Doğru, sevdanın karşısında ne kıymeti var hayatın?

Geliyorum eşkıyalar, geliyorum!


Türk sinemasının bir daha doğuşunu başlatan en kıymetli üretimlerden bir tanesi olan Eşkıya sinemasının en etkileyici diyalog ve repliklerinden kimilerini listeledik. olağan olarak bu liste fazlaca daha uzun olabilirdi. Eşkıya sinemasından en etkilendiğiniz replikleri yorumlarda paylaşabilirsiniz.