Emisyon ticareti: Almanya’nın iklimi korumamasının maliyeti
Yaklaşık 11,4 milyon ton CO için emisyon sertifikaları2 Almanya’yı Macaristan, Çek Cumhuriyeti ve Bulgaristan’dan satın aldı. Bu, AB’nin “Çaba Paylaşımı Kararı” kapsamında yapıldı. Program, 2013 yılından bu yana AB ülkeleri arasında emisyon ticaretini mümkün kılıyor. İklim hedeflerini aşan kişiler, fazla olan sertifikaları yeniden satabilirler (sondaki kutuya bakın).
Duyuru
İlk yıllarda hemen hemen tüm ülkeler hedeflerine ulaşmış olduğundan ticaret neredeyse hiç yoktu. Yalnızca Malta’nın Bulgaristan’dan düzenli olarak sertifika satın alması gerekiyordu. Almanya ilk yıllarda hala olumluydu ancak fazlalık bir noktada tükendi. Bu nedenle yakın zamanda ilk kez kasaya girmek zorunda kaldı (tabloya bakınız).
Çaba paylaşımı 2013-2020 | |||
Almanya | Bulgaristan | 16/11/2022 | 3.789.668 |
Almanya | Macaristan | 10/11/2022 | 3.789.668 |
Almanya | Çek Cumhuriyeti | 01/11/2022 | 3.789.668 |
İrlanda | Slovakya | 02/16/2023 | 4.149.944 |
Malta | Bulgaristan | 2017 – 2022 | 1.366.610 |
Menşei: AB (İşlem Türü = 10, Destek İşlem Türü = 15) |
Avrupa Dışişleri Bakanı Sven Giegold (Yeşiller), Federal Ekonomi Bakanlığı tarafından yapılan bir basın açıklamasında, “Bu, büyük koalisyonun zayıf iklim politikasına atılan yeni bir tokattır ve tüm Almanya’ya bir uyarıdır.” dedi. . Mesaj, her şeyin ne kadara mal olduğu konusunda yalnızca belirsiz bilgiler veriyor. “Birkaç milyon euro”dan bahsediliyor. Daha fazlasını öğrenmek istiyorsanız uzun süre aramanız gerekir. Toplam, 2022 federal bütçesinin 678. sayfasında (bölüm 0903, başlık 541 41) iyice gizlenmiş görünüyor: iyi bir 13,5 milyon euro.
Sertifikalar: Almanya oldukça ucuza kurtuluyor
Malta ve İrlanda dışında iklim hedeflerini tutturamayan tek ülke olmanın utancı bir yana, Almanya oldukça ucuza kurtuluyor. Bunun iki nedeni var. Bir yandan, 11,4 milyon tonluk CO₂ fazlası nedeniyle beklenenden daha az sertifikaya ihtiyaç duyuldu. Önceki tahminler CO₂ fazlasının 22 ila 40 milyon ton arasında olduğunu varsayıyordu. Karşılaştırma için: Almanya’nın 2020’deki toplam emisyonu yaklaşık 731 milyon ton CO₂ civarındaydı.
Öte yandan sertifikaların maliyeti çok düşük: ton başına bir euronun biraz üzerinde. AB’deki “normal” emisyon ticaretinde (son kutuya bakın), fiyat şu anda 85 avro civarında. Eğer Almanya sertifikaları bu fiyata almak zorunda kalsaydı, neredeyse bir milyar avroya hak kazanacaktı.
Artık aktarılan para belirli bir amaç için harcanacak: “Macaristan toplu taşıma için ek elektrikli şehir otobüslerinin satın alınmasını destekleyecek, Çek Cumhuriyeti’nde özel evlerin enerji yenilemesi desteklenecek ve Bulgaristan’da okulların yenilenmesi desteklenecek ve diğer kamu binaları” diye açıklıyor Federal Ekonomi İşleri Bakanlığı.
Duyuru
Ancak bu üç ülkenin sözleşmeyi tam olarak neden kazandığı tamamen şeffaf değil. Belki en ucuz teklifi onlar verdi, belki de planlanan projeler özellikle yöneticilerin ve politikacıların hoşuna gitti, kimse bilmiyor.
Satıcılar ve sertifika fiyatları arasında şeffaflık eksikliği
Fiyat da aynı derecede opak. Karbon borsalarındaki geleneksel ticaretin aksine, kamuya açık bir piyasa yoktur, yalnızca alıcılar ve satıcılar arasında ikili müzakereler vardır. Alman Emisyon Ticareti Otoritesi (DEHSt) talep üzerine “Anlaşılan fiyatları yayınlama zorunluluğu yoktur” dedi.
Federal Sayıştay, 2013’ten 2020’ye kadar olan son ticari dönemde, Federal Çevre Bakanlığı’nın Federal Meclis’e bilgi vermemesini “federal bütçede beklenen yük hedeflerinin tutturulmasındaki öngörülebilir başarısızlık nedeniyle” eleştirdi. dedi basın sözcüsü Jens Hamer MIT Technology Review. Bakanlık, Almanya’nın müzakere pozisyonunu kötüleştireceği için fiyatları parlamentoya iletemeyeceğini söyledi. Federal Sayıştay bunu kabul etmek istemiyor: Bir notta bakanlığın “korunması gerektiğine inandığı verilerin anonimleştirilmesi veya bir araya getirilmesi olasılığını incelemediği” belirtiliyor.
2021’den 2030’a kadar olan mevcut değişim dönemi için yetki artık Çevre Bakanlığı değil, Ekonomi Bakanlığı’dır. Ancak şeffaf olmayan fiyatlandırma sorunu muhtemelen devam edecek ve hatta daha da kötüsü. Öko-Institut, yeni ticaret döneminde durumun “dramatik biçimde” değişeceği konusunda uyarıyor. Diğer şeylerin yanı sıra, emisyonların eskisinden daha fazla azalması gerektiği (son kutuya bakın) ve geçmiş tasarrufların yalnızca sınırlı bir ölçüde kredilendirilebileceği için.
Dışişleri Bakanı Giegold şu uyarıda bulunuyor: “İklim hedeflerimizin gerisinde kalmaya devam edersek, çok daha yüksek cezalarla karşı karşıya kalacağız.” Federal Ekonomi İşleri Bakanlığı’nın karşı stratejisi basit: Talepte “Mevcut federal hükümetin koalisyon anlaşması, AB yük paylaşımı çerçevesindeki satın almalardan gelecekte kaçınılacağını öngörüyor” deniyor.
Sera gazı nötrlüğü ‘tamamen kaçırıldı’
Öko-Institut ve diğer araştırma ortaklarının Federal Çevre Ajansı adına mevcut tahminleri göz önüne alındığında, bu oldukça tesadüfi görünüyor. Öko-Institut, “Şu anda uygulanan iklim koruma önlemleriyle, Almanya 2030 yılına kadar kendi kendine belirlediği iklim hedefine ulaşamayacak: 1990’a göre %65 daha az sera gazı salımı” diyor. “Bu şekilde Almanya yalnızca %63’lük bir azalma elde edebilir. Toplamda 331 milyon ton sera gazı açığı var.” 2045 yılına gelindiğinde sera gazı nötrlüğü “tamamen ortadan kalkmış” olacak. Şu anda alınan önlemlerle atmosferde 212 milyon ton sera gazı kalacak.
Araştırmaya göre enerji sektörü hedeflerin üzerinde seyrederken, ulaştırma, sanayi ve inşaat ise hedeflerin açıkça altında yer alıyor. 2027 veya 2028’den itibaren bu sektörler, esas olarak enerji sektörünü ve ağır sanayinin bazı kısımlarını içeren mevcut ETS’ye paralel olarak Avrupa çapında bir emisyon ticaretine (“ETS 2”) tabi olacaktır. Çaba paylaşımı üzerindeki etkiler henüz net değildir. Oeko-Institut’tan Sabine Gores, MIT Technology Review’a “İlginç olacak” dedi.
Ancak iklim korumanın maliyeti söz konusu olduğunda kesin olan bir şey var: Hiçbir iklim koruması pahalı olmayacak. Tahminlerden kaynaklanan açıkların birebir çaba paylaşımına aktarılamayacağı doğrudur, bunun nedeni kısmen baz yılın 2005 değil 1990 olmasıdır. Ancak Almanya’nın gelecekte diğer ülkelerden sertifika satın almak zorunda kalacağı açıktır. gelecek tamamen farklı bir ölçekte. Hangi fiyatlara açık? Muhtemelen hiçbir zaman eskisi kadar ucuz olamayacak.
- AB ülkeleri arasında ‘Yıllık Emisyon Tahsislerinin’ (AEA) ticaretini düzenler
- ETS kapsamına girmeyen emisyonlarla ilgilidir (enerji ve büyük sanayi dahil). Almanya’da bu “ETS dışı emisyonlar” (trafik, tarım, binalar, atık dahil) toplam sera gazı emisyonlarının yaklaşık yarısını oluşturmaktadır.
- Değişim dönemi 2013 – 2020: AB ortalaması: %10; Almanya: %14.
- Değişim dönemi 2021 – 2030: AB ortalaması: %30 ila 40; Almanya: %38 ila 50 (kesin hedefler hâlâ görüşülüyor)
(gr)
Haberin Sonu