Beykozlu
New member
Buffalo Bills’in 24 yaşındaki güvenlik görevlisi Damar Hamlin’in göğsüne aldığı sert bir darbenin ardından Cincinnati’de bir tarlada yere yığılmasından bu yana canlı televizyonda sonsuz gibi görünen bir süre geçmişti. “Pazartesi Gecesi Futbolu” durma noktasına gelmişti ve acil sağlık personeli Hamlin’in hayatını kurtarmaya çalışırken canlı yayında konuşma yapmakla görevlendirilen herkes gibi ESPN stüdyo sunucusu Suzy Kolber da söyleyecek söz bulamıyordu. “Söyleyebileceğimiz daha fazla bir şey yok,” dedi kül rengi bir suratla. “Bence hepimiz duyguları hissediyoruz, hepimiz birlikte dua ediyoruz.” Sonra durakladı ve biraz inanamayarak bir reklam arasıyla dalga geçti: “Ve geri döneceğiz.”
Genel olarak spor taraftarları ve özel olarak da futbol taraftarları, zamanla korkunç yaralanmalara maruz kaldılar – doğal olmayan şekillerde bükülen eklemler ve takım arkadaşları bir sonraki oyun için metrelerce ötede toplanırken yetişkin erkeklerin acı içinde kıvranması. 2 Ocak’ta milyonlarca seyircinin önünde Hamlin’in başına gelenler, sessizliğin ve sessizliğin çok daha kötü olabileceğinin tüyler ürpertici bir hatırlatıcısıydı. Bu sefer farklı olduğunu görebiliyordunuz, çünkü duyabiliyordunuz: Hamlin sessizce yere düştü ve sonra orada sessizce yattı ve ardından etrafındaki sessizlik hızla oyun alanından kenarlara ve ardından stadyuma yayıldı. Sonunda, ESPN’nin tek tek spikeri Joe Buck’ın ağlayan oyuncuların görüntülerinin ve sahadaki bir ambulansın sarsıcı görüntüsünün konuşmasına izin verdiği yayın kabinine ulaştı ve bu ligden çok şaşırmış gibi görünmemeye çalıştı. yetkililer oyuna devam etme niyetinde göründüler. Bir yayın yapım ekibinin bu durumlar için eksiksiz bir oyun kitabı vardır: hangi tekrar açılarının gösterileceği ve bunların ne sıklıkta gösterileceğine dair bir fikir, biz yere düşen oyuncunun bize bir işaret vermesini beklerken spikerlerin rahatsızlığı gidermek için kullanabileceği bromürlerin bir listesi. sahadan gerilirken güven verici bir başparmak yukarıya. Ama bu sefer onay yoktu. ESPN, oyun kitabını tekrar tekrar tekrarlamaya devam etti, ta ki görebildiğimiz tek şey onun hilesi olana kadar.
İlk çeyreğin sonlarında, Hamlin ilk kez kalp krizi geçirdiğinde saat 20:55 civarındaydı. NFL komisyon üyesi Roger Goodell – ligde sadece oyunu geçici olarak askıya alma değil, aynı zamanda tamamen erteleme yetkisine sahip tek kişi – bunu resmi olarak 10: 01’e kadar yapmadı. Bu, kurumsal yayıncıyı doldurması imkansız bir saatlik canlı televizyonla bıraktı: Oyun teknik olarak hala devam ediyordu ve bu, ESPN2’deki herhangi bir şeyi basitçe kesmeyi veya SportsCenter’a ve kusursuz sunucusu Scott Van’a atlamayı zorlaştırıyordu. Post. Ağın “Pazartesi Gecesi Futbolu” ekibi, bu koşullar altında olağanüstü bir zarafetle performans sergiledi. Ancak izleyiciler için, söylenecek bir şey olmadığını kabul eden, tecrübeli canlı kişiliklerin kulaklıklarına yayından çekilmeleri için yalvarmak dışında, hala bir saatlik konuşma kafalarıydı. Canlı bir NFL yayını, tek bir toplu eğlence amacı için var olan akıl almaz derecede büyük, karmaşık ve pahalı bir işlemdir. Aniden bu amaç ortadan kalkmadı; sınırda ağza alınmayacak bir şeydi.
Reklam araları karışık bir lütuftu – kendi duyguları anlaşılır bir şekilde düşmeye devam eden yayıncılar için bir soluklanma, ancak hafif bira satmak için berbat bir zaman ve Hamlin’in durumu hakkında bir haber olmadığında (yakında gelmeyecek olan) uygunsuz bir hatırlatma. yakın bir zamanda) ve gerçek bir futbol maçı olmadığı için (hiçbir düzgün insanın kaldığı yerden devam etme havasında olmadığı), bu reklam parası kameraların çalışmaya devam etmesinin tek nedeniydi. Başka bir deyişle, genç bir adamın ölmek üzere olmasının gerçek zamanlı olarak metalaştırılmasını izliyorduk. Buck, “bu noktada söylenecek bir şey kalmadı” ifadesinin bazı çeşitlemelerini ikinci kez tekrarladığında, bu, üretim kamyonuna yönelik bir direktiften daha az geliyordu – bir süreliğine başka birinin sallanmasına izin ver– ve daha çok seyirciye bir sitem gibi. Neden hala izliyorsun? Neden kanalı değiştirmedin? Şimdi ne tür bir insan hala bir futbol maçını önemsiyor?
Damar Hamlin’in Çöküşü hakkında daha fazla bilgi
sadece 250 milOhio’nun dört bir yanında, yalnızca birkaç TV kanalıyla ayrılmış farklı bir spor evreninde, NBA’den Cleveland Cavaliers’tan Donovan Mitchell akın akın geliyordu. 71 puan Chicago Bulls’a karşı. Bu, 17 yılın en yüksek tek maç toplamıydı ve Mitchell’i NBA tarihinde ilk 70’e giren yedi oyuncudan biri yapıyor. Cavaliers, büyük ölçüde onun sayesinde, büyük olasılıkla 1998’den beri ilk kez kadroda LeBron James olmadan play-off’lara ulaşacak. Spor fandomunun duygusal yelpazesinde, Mitchell’in gecesi Cincinnati’deki tablonun tam tersiydi: tribünlerde sevinç, yedek kulübesinde ağzına kadar dolu takım arkadaşları, spikerlerin seslerinde artan hezeyan. Cavaliers uzatmada kazandığında, Mitchell’in takım arkadaşları alevleri söndürmek istercesine onu su şişeleriyle ıslatmaya devam ettiler ve ardından hep birlikte gecenin kahramanıyla fotoğraf çektirdiler.
Spor izlememizin tüm sebepleri buydu. Ancak bu, yalnızca Hamlin’in yaralanmasıyla aynı gece olmadı; iki olay, aynı gerçek zamanlı saat boyunca kilit adımda ortaya çıktı. Sosyal medyada, birçok hayran her iki diziyi de önceden deneyimledi. Arkadaşlarımla Mitchell’in toplam şişkinlik noktası hakkında mesaj alışverişinde bulunurken – 58! 66! 69! 70! – Uygulamaları değiştirmeye ve basketbol maçıyla ilgili istatistiklerin, Hamlin’in çöküşünden Covid aşılarını sorumlu tutan künt kalp ritim bozuklukları ve hortlaklar hakkında bilgisiz spekülasyonların yanında oturduğu Twitter’da gezinmeye devam ettim. Bu herhangi bir normal sezon NFL maçı da değildi: Buffalo Bills ve Cincinnati Bengals, Üstün Bowl yarışmacıları ve eşleşmelerinin büyük play-off etkileri oldu ve bu “ Pazartesi Gecesi Futbolu ,” milyarlarca dolarlık bir Amerikan kurumu. Sonra, birdenbire, hızlı bir fikir birliğine varılarak, oyunun hiç önemi kalmadı. tiksinti içinde birleşmek için birini platform. (hatta Bayless’in Fox Sports 1’in “Undisputed” programına ev sahipliği yaptığı eski NFL sıkı ucu Shannon Sharpe’ı, Sharpe’ın ertesi sabahki yayınları için onu ekmesine yetecek kadar gücendirmeyi bile başardı.)
Ancak sosyal medya aynı zamanda katarsis için yollar da yarattı. Hamlin, memleketi McKees Rocks, Pa yakınlarındaki Pittsburgh Üniversitesi’nden gelen habersiz bir altıncı tur seçimiydi. Bills’in başlangıç dizilişini ancak Eylül ayında, ilk ip güvenliği Micah Hyde’ın boynundan sakatlanmasının ardından kırdı. stadyumu ambulansla terk etmek. 2020’de Hamlin, McKees Rocks’ta eve oyuncakla geri dönmeyi desteklemek için bir GoFundMe kurdu ve o Pazartesi öğleden sonra, maçtan hemen önce, yaklaşık 2.500 dolar topladı. Cuma günü, Hamlin adına hepimizin hissettiği çaresizlik, oyuncak arabasına 8 milyon dolardan fazla akmıştı.
Ancak Pazartesi gecesi Mitchell’i bir televizyon yayınında sırılsıklam ve gülümserken bulabilirsiniz. Bir diğerinde, yanakları gözyaşlarıyla ıslanmış, Bills’in geniş alıcısı Stefon Diggs vardı. Bu iki duyguyu hokkabazlık etmenin, onları anında bölümlere ayırmanın insanlık dışı bir yanı olup olmadığına veya bunun insan olmanın tanımına daha yakın olup olmadığına karar veremiyordum. En çok Hamlin’i düşündüm. Yerde ben olsam nasıl hissederdim, insanların gözlerini başka tarafa çevirmesini, çekimi durdurmasını, televizyonu kapatmasını, gidip başka bir şey yapmasını, gidip Donovan Mitchell’in 71’i yere düşürmesini izlemesini ne kadar çok isterdim diye düşündüm. Bulls – “Pazartesi Gecesi Futbolu” sırasında takım arkadaşlarımın, arkadaşlarımın ve annemin önünde hayatım için savaşmamı izlemek dışında her şey. Ve Hamlin’in uyandığını, gözlerini açtığını ve oyuncak arabasını duyduğunu düşündüm.
Kaynak fotoğraflar: Kevin Sabitus/Getty Images
Devin Gordon, Massachusetts’te yaşayan bir yazardır. “Kaybetmenin Pek Çok Yolu: Sporda En Kötü Takım olan New York Mets’in İnanılmaz Gerçek Hikayesi” kitabının yazarıdır.
Genel olarak spor taraftarları ve özel olarak da futbol taraftarları, zamanla korkunç yaralanmalara maruz kaldılar – doğal olmayan şekillerde bükülen eklemler ve takım arkadaşları bir sonraki oyun için metrelerce ötede toplanırken yetişkin erkeklerin acı içinde kıvranması. 2 Ocak’ta milyonlarca seyircinin önünde Hamlin’in başına gelenler, sessizliğin ve sessizliğin çok daha kötü olabileceğinin tüyler ürpertici bir hatırlatıcısıydı. Bu sefer farklı olduğunu görebiliyordunuz, çünkü duyabiliyordunuz: Hamlin sessizce yere düştü ve sonra orada sessizce yattı ve ardından etrafındaki sessizlik hızla oyun alanından kenarlara ve ardından stadyuma yayıldı. Sonunda, ESPN’nin tek tek spikeri Joe Buck’ın ağlayan oyuncuların görüntülerinin ve sahadaki bir ambulansın sarsıcı görüntüsünün konuşmasına izin verdiği yayın kabinine ulaştı ve bu ligden çok şaşırmış gibi görünmemeye çalıştı. yetkililer oyuna devam etme niyetinde göründüler. Bir yayın yapım ekibinin bu durumlar için eksiksiz bir oyun kitabı vardır: hangi tekrar açılarının gösterileceği ve bunların ne sıklıkta gösterileceğine dair bir fikir, biz yere düşen oyuncunun bize bir işaret vermesini beklerken spikerlerin rahatsızlığı gidermek için kullanabileceği bromürlerin bir listesi. sahadan gerilirken güven verici bir başparmak yukarıya. Ama bu sefer onay yoktu. ESPN, oyun kitabını tekrar tekrar tekrarlamaya devam etti, ta ki görebildiğimiz tek şey onun hilesi olana kadar.
İlk çeyreğin sonlarında, Hamlin ilk kez kalp krizi geçirdiğinde saat 20:55 civarındaydı. NFL komisyon üyesi Roger Goodell – ligde sadece oyunu geçici olarak askıya alma değil, aynı zamanda tamamen erteleme yetkisine sahip tek kişi – bunu resmi olarak 10: 01’e kadar yapmadı. Bu, kurumsal yayıncıyı doldurması imkansız bir saatlik canlı televizyonla bıraktı: Oyun teknik olarak hala devam ediyordu ve bu, ESPN2’deki herhangi bir şeyi basitçe kesmeyi veya SportsCenter’a ve kusursuz sunucusu Scott Van’a atlamayı zorlaştırıyordu. Post. Ağın “Pazartesi Gecesi Futbolu” ekibi, bu koşullar altında olağanüstü bir zarafetle performans sergiledi. Ancak izleyiciler için, söylenecek bir şey olmadığını kabul eden, tecrübeli canlı kişiliklerin kulaklıklarına yayından çekilmeleri için yalvarmak dışında, hala bir saatlik konuşma kafalarıydı. Canlı bir NFL yayını, tek bir toplu eğlence amacı için var olan akıl almaz derecede büyük, karmaşık ve pahalı bir işlemdir. Aniden bu amaç ortadan kalkmadı; sınırda ağza alınmayacak bir şeydi.
Reklam araları karışık bir lütuftu – kendi duyguları anlaşılır bir şekilde düşmeye devam eden yayıncılar için bir soluklanma, ancak hafif bira satmak için berbat bir zaman ve Hamlin’in durumu hakkında bir haber olmadığında (yakında gelmeyecek olan) uygunsuz bir hatırlatma. yakın bir zamanda) ve gerçek bir futbol maçı olmadığı için (hiçbir düzgün insanın kaldığı yerden devam etme havasında olmadığı), bu reklam parası kameraların çalışmaya devam etmesinin tek nedeniydi. Başka bir deyişle, genç bir adamın ölmek üzere olmasının gerçek zamanlı olarak metalaştırılmasını izliyorduk. Buck, “bu noktada söylenecek bir şey kalmadı” ifadesinin bazı çeşitlemelerini ikinci kez tekrarladığında, bu, üretim kamyonuna yönelik bir direktiften daha az geliyordu – bir süreliğine başka birinin sallanmasına izin ver– ve daha çok seyirciye bir sitem gibi. Neden hala izliyorsun? Neden kanalı değiştirmedin? Şimdi ne tür bir insan hala bir futbol maçını önemsiyor?
Damar Hamlin’in Çöküşü hakkında daha fazla bilgi
- ‘Gerçek Lider’:Profesyonel bir futbolcu ve topluluk danışmanı olarak Damar Hamlin, hayatındaki iki hedefine ulaştı: NFL’ye ulaşmak ve bu yolda başkalarına yardım etmek.
- NFL’ler Şiddet Gösterisi : İzleyiciler sporun oyuncuların hayatlarına verdiği zararı görmezden gelirken bile futbola olan iştah hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Köşe yazarımız, Bay Hamlin’in çöküşünün yeniden düşünmeye zorlaması gerektiğini yazıyor.
- Spor Genelinde Tehlike:Bay Hamlin’in çöküşü dikkatleri ani kalp durmasına ve gençlik liglerinden profesyonel liglere kadar olan sporcuların savunmasızlığına çekti.
- İnanç ve Futbol :Oyunculardan ve hayranlardan halkın dindarlığının fışkırması, Hıristiyanlığın NFL kültürüne çoğu sporun ötesine geçecek şekilde nasıl yerleştirildiğini gösteriyor.
sadece 250 milOhio’nun dört bir yanında, yalnızca birkaç TV kanalıyla ayrılmış farklı bir spor evreninde, NBA’den Cleveland Cavaliers’tan Donovan Mitchell akın akın geliyordu. 71 puan Chicago Bulls’a karşı. Bu, 17 yılın en yüksek tek maç toplamıydı ve Mitchell’i NBA tarihinde ilk 70’e giren yedi oyuncudan biri yapıyor. Cavaliers, büyük ölçüde onun sayesinde, büyük olasılıkla 1998’den beri ilk kez kadroda LeBron James olmadan play-off’lara ulaşacak. Spor fandomunun duygusal yelpazesinde, Mitchell’in gecesi Cincinnati’deki tablonun tam tersiydi: tribünlerde sevinç, yedek kulübesinde ağzına kadar dolu takım arkadaşları, spikerlerin seslerinde artan hezeyan. Cavaliers uzatmada kazandığında, Mitchell’in takım arkadaşları alevleri söndürmek istercesine onu su şişeleriyle ıslatmaya devam ettiler ve ardından hep birlikte gecenin kahramanıyla fotoğraf çektirdiler.
Spor izlememizin tüm sebepleri buydu. Ancak bu, yalnızca Hamlin’in yaralanmasıyla aynı gece olmadı; iki olay, aynı gerçek zamanlı saat boyunca kilit adımda ortaya çıktı. Sosyal medyada, birçok hayran her iki diziyi de önceden deneyimledi. Arkadaşlarımla Mitchell’in toplam şişkinlik noktası hakkında mesaj alışverişinde bulunurken – 58! 66! 69! 70! – Uygulamaları değiştirmeye ve basketbol maçıyla ilgili istatistiklerin, Hamlin’in çöküşünden Covid aşılarını sorumlu tutan künt kalp ritim bozuklukları ve hortlaklar hakkında bilgisiz spekülasyonların yanında oturduğu Twitter’da gezinmeye devam ettim. Bu herhangi bir normal sezon NFL maçı da değildi: Buffalo Bills ve Cincinnati Bengals, Üstün Bowl yarışmacıları ve eşleşmelerinin büyük play-off etkileri oldu ve bu “ Pazartesi Gecesi Futbolu ,” milyarlarca dolarlık bir Amerikan kurumu. Sonra, birdenbire, hızlı bir fikir birliğine varılarak, oyunun hiç önemi kalmadı. tiksinti içinde birleşmek için birini platform. (hatta Bayless’in Fox Sports 1’in “Undisputed” programına ev sahipliği yaptığı eski NFL sıkı ucu Shannon Sharpe’ı, Sharpe’ın ertesi sabahki yayınları için onu ekmesine yetecek kadar gücendirmeyi bile başardı.)
Ancak sosyal medya aynı zamanda katarsis için yollar da yarattı. Hamlin, memleketi McKees Rocks, Pa yakınlarındaki Pittsburgh Üniversitesi’nden gelen habersiz bir altıncı tur seçimiydi. Bills’in başlangıç dizilişini ancak Eylül ayında, ilk ip güvenliği Micah Hyde’ın boynundan sakatlanmasının ardından kırdı. stadyumu ambulansla terk etmek. 2020’de Hamlin, McKees Rocks’ta eve oyuncakla geri dönmeyi desteklemek için bir GoFundMe kurdu ve o Pazartesi öğleden sonra, maçtan hemen önce, yaklaşık 2.500 dolar topladı. Cuma günü, Hamlin adına hepimizin hissettiği çaresizlik, oyuncak arabasına 8 milyon dolardan fazla akmıştı.
Ancak Pazartesi gecesi Mitchell’i bir televizyon yayınında sırılsıklam ve gülümserken bulabilirsiniz. Bir diğerinde, yanakları gözyaşlarıyla ıslanmış, Bills’in geniş alıcısı Stefon Diggs vardı. Bu iki duyguyu hokkabazlık etmenin, onları anında bölümlere ayırmanın insanlık dışı bir yanı olup olmadığına veya bunun insan olmanın tanımına daha yakın olup olmadığına karar veremiyordum. En çok Hamlin’i düşündüm. Yerde ben olsam nasıl hissederdim, insanların gözlerini başka tarafa çevirmesini, çekimi durdurmasını, televizyonu kapatmasını, gidip başka bir şey yapmasını, gidip Donovan Mitchell’in 71’i yere düşürmesini izlemesini ne kadar çok isterdim diye düşündüm. Bulls – “Pazartesi Gecesi Futbolu” sırasında takım arkadaşlarımın, arkadaşlarımın ve annemin önünde hayatım için savaşmamı izlemek dışında her şey. Ve Hamlin’in uyandığını, gözlerini açtığını ve oyuncak arabasını duyduğunu düşündüm.
Kaynak fotoğraflar: Kevin Sabitus/Getty Images
Devin Gordon, Massachusetts’te yaşayan bir yazardır. “Kaybetmenin Pek Çok Yolu: Sporda En Kötü Takım olan New York Mets’in İnanılmaz Gerçek Hikayesi” kitabının yazarıdır.