Beykozlu
New member
Kare pilav kutlamak içindir ve kare pirinç yaşamak için bir akımdır, ancak çoğunlukla kare pirinç öğle yemeği içindir. Hafifçe (veya ağır şekilde) baharatlanmış, donanımların yanında (veya tek başına) servis edilen yemeğe çılgınca erişilebilir. En deneyimli şefler veya mutfakta yolunu bulan yeni başlayanlar tarafından pişirilebilir. Haftalık devrimlerinizin arka planında veya akşamlarınızın en önemli olayı olarak var olabilecek bir yemek. Bir aşçının elinin ve tesirlerinin izlerini taşıyan kare pilav, kimin ocağından köpürse çıksın lezzetli sonuçlar veriyor.
Kare pirinç aynı zamanda Japonya’nın en çok tüketilen yemeklerinden biridir. Bazı tahminlere göre, Japonya’daki insanlar yılda ortalama 80 kez köri yiyor. Ancak kökenleri uluslararası yemek yollarından kaynaklanmaktadır. Köri, Japonya’nın yüzyıllarca süren izolasyondan sonra dünyaya açılmasının ardından, 1800’lerin sonlarında Meiji döneminde ülkeye tanıtıldı. Demiryolları, Avrupa tarzı fırıncılık ve telgraflar dahil olmak üzere ülkenin geniş kesimlerinde modernleşme ve Batılılaşmadaki yaygın değişiklikler yayıldıkça, İngiliz tarzı köri tozu Japonya’ya geldi. Ülkenin en eski köri versiyonları, yoshoku’yu (Batı tarzı yemekler) oluşturan diğer Batı yemekleriyle birlikte yer alıyordu ve yavaş yavaş kendilerini Japon lezzetleri ve malzemelerinin konturlarına katladılar.
Japon körisinin her yerde bulunmasının çoğu, hazırlanabileceği birçok farklı yöntemle genişletilen erişilebilirliğinden kaynaklanmaktadır: Tadashi Ono ve Harris Salat’ın “Japon Soul Cooking” kitabında belirttiği gibi, “Her zaman havuç, soğan ve patates bulacaksınız, ancak ayrıca tatlılık katmak için elmalar veya bazen başka meyveler. Köri istiridye ve deniz tarağı ile hazırlanabilir. Körili dana eti, yemeğin proteini yerini ipeksi, ağızda eriyen bir dokuya bırakana kadar kaynatılır. Masahiro Kasahara’nın “The Ultimate Japanese Noodles Cookbook”ta belirttiği gibi, genellikle “geleneksel bir Japon washo Japon (washoku) restoranında servis edilir. ” Ve her zaman olduğu gibi, bir tür buzdolabı temizleme egzersizi olarak köri var, stok, toz ve zamanın ihtimalleri birbirine bağlamasına ve tamamen ötesinde bir şeye dönüşmesine izin veriyor.
Ancak, bir yemeğin benim mutfak olasılığı duygumun temeli olduğunu veya kare pirinci kadar güvenilir bir şekilde tatmin edici olduğunu düşünmek zor. Köri için araç, kendi içinde sonsuz seçenekler yaratır: Hemen hemen her markette bulunabilen blokları kullanabilirsiniz; ya da köri tozunu sıfırdan oluşturmayı ve kendi baharat karışımınızı oluşturmayı seçebilirsiniz. Blok, garantili lezzet sunsa da (gerçekten mükemmel; kompakt bir yaratıcılık demeti), bazen kendimi bir kalabalık için daha baharatlı bir toleransla yemek pişirirken buluyorum ya da köriyi hamur işlerine katlamak istiyorsam, belki isterim daha tatlı bir şey. Ve sonra, pişirme sıvınızın doğasında var olan esneklik var: İster su ister stok, neredeyse sonsuz olasılıklara sahipsiniz. Örneğin, Sonoko Sakai’nin “Japon Ev Yemekleri” adlı eserinde yazar, “soğuk demlenmiş kombu ve shiitake mantarı dashi gibi köri tuğlası gibi vaktinden önce yapılabilen” bir temel stok kullanıyor. Curry esnekliği ödüllendirir ve bir sürüm işe yaramazsa, bir dahaki sefere onu değiştirebilirsiniz.
Kare pirinciyle tanışmam, büyüdüğüm yerin yakınındaki bir Japon restoranından geldi – mahalleye uyum sağlamak için pan-Asya yemekleri servis edilen yer, ancak menülerinde söylemem gereken şey hayallerimin körisiydi. Tatlılığı, o zamana kadar yediğim Jamaika körisi ile tezat oluşturuyordu. Baharat, hafta sonları arkadaşlarımın evlerinde yediğim Tay körisinin altına oturdu. Ben de taşınana ve restoran kapanana kadar sipariş vermeye devam ettim. Kabul ettiğim şeyin aslında gerçek bir mucize olduğunun farkına vardım. Ve yeniden yaratma konusundaki ilk girişimlerim korkunç derecede başarısız olsa da, onları hâlâ seviyordum. Pastoral körimden uzaklaştıkça, hayallerimin körisinin birçok farklı biçim alabileceğini daha çok görmeye başladım.
Son birkaç yılda, kare pirinci hayatımda tekil bir yemek panteonuna girdi – repertuarımda yer tutan yemek arasında bir yerde, her şey toza döndüğünde döndüğüm yemeğe. Erkek arkadaşım ve benim yarattığımız pasta flambesinin tartışmalı olduğu ortaya çıktığında? Köriye dönüyorum. Arkadaşlarımı ağırlıyorsam, ancak saatlerce süren hazırlık süresini kestirmeyi başardıysam? Köriye dönüyorum. Bu ülkenin kaprisleri beni bunalttığında, güvenebileceğim tek iksir köridir. Tam olarak her şeyi düzeltmeyecek ama ayaklarımı tekrar yere basmaya hazır olana kadar beni ısıtacak.
Ve aslında kare pirinci pişirmeye gelince? Şaşırtıcı derecede basit – sadece proteinlerinizi ve sebzelerinizi hazırlayın. Ocağa veya ocağınıza biraz pirinç alın. Dolgularınızı soteleyin ve serpin, ardından kaynayana kadar stokunuzu ekleyin ve en önemli içeriğimiz olan tek tek parçaları daha büyük bir bütün halinde eritmek için zaman tanıyın. Köriyi tadın. Buna göre sezon. Arkadaşlarınız veya partneriniz veya kendiniz için ayarlayın. İlk kaseyi bitirmeden kendinizi bir sonraki kaseyi düşünürken bulacaksınız.
Yemek tarifi:Kare Pilav (Köri Pilavı)
Kare pirinç aynı zamanda Japonya’nın en çok tüketilen yemeklerinden biridir. Bazı tahminlere göre, Japonya’daki insanlar yılda ortalama 80 kez köri yiyor. Ancak kökenleri uluslararası yemek yollarından kaynaklanmaktadır. Köri, Japonya’nın yüzyıllarca süren izolasyondan sonra dünyaya açılmasının ardından, 1800’lerin sonlarında Meiji döneminde ülkeye tanıtıldı. Demiryolları, Avrupa tarzı fırıncılık ve telgraflar dahil olmak üzere ülkenin geniş kesimlerinde modernleşme ve Batılılaşmadaki yaygın değişiklikler yayıldıkça, İngiliz tarzı köri tozu Japonya’ya geldi. Ülkenin en eski köri versiyonları, yoshoku’yu (Batı tarzı yemekler) oluşturan diğer Batı yemekleriyle birlikte yer alıyordu ve yavaş yavaş kendilerini Japon lezzetleri ve malzemelerinin konturlarına katladılar.
Japon körisinin her yerde bulunmasının çoğu, hazırlanabileceği birçok farklı yöntemle genişletilen erişilebilirliğinden kaynaklanmaktadır: Tadashi Ono ve Harris Salat’ın “Japon Soul Cooking” kitabında belirttiği gibi, “Her zaman havuç, soğan ve patates bulacaksınız, ancak ayrıca tatlılık katmak için elmalar veya bazen başka meyveler. Köri istiridye ve deniz tarağı ile hazırlanabilir. Körili dana eti, yemeğin proteini yerini ipeksi, ağızda eriyen bir dokuya bırakana kadar kaynatılır. Masahiro Kasahara’nın “The Ultimate Japanese Noodles Cookbook”ta belirttiği gibi, genellikle “geleneksel bir Japon washo Japon (washoku) restoranında servis edilir. ” Ve her zaman olduğu gibi, bir tür buzdolabı temizleme egzersizi olarak köri var, stok, toz ve zamanın ihtimalleri birbirine bağlamasına ve tamamen ötesinde bir şeye dönüşmesine izin veriyor.
Ancak, bir yemeğin benim mutfak olasılığı duygumun temeli olduğunu veya kare pirinci kadar güvenilir bir şekilde tatmin edici olduğunu düşünmek zor. Köri için araç, kendi içinde sonsuz seçenekler yaratır: Hemen hemen her markette bulunabilen blokları kullanabilirsiniz; ya da köri tozunu sıfırdan oluşturmayı ve kendi baharat karışımınızı oluşturmayı seçebilirsiniz. Blok, garantili lezzet sunsa da (gerçekten mükemmel; kompakt bir yaratıcılık demeti), bazen kendimi bir kalabalık için daha baharatlı bir toleransla yemek pişirirken buluyorum ya da köriyi hamur işlerine katlamak istiyorsam, belki isterim daha tatlı bir şey. Ve sonra, pişirme sıvınızın doğasında var olan esneklik var: İster su ister stok, neredeyse sonsuz olasılıklara sahipsiniz. Örneğin, Sonoko Sakai’nin “Japon Ev Yemekleri” adlı eserinde yazar, “soğuk demlenmiş kombu ve shiitake mantarı dashi gibi köri tuğlası gibi vaktinden önce yapılabilen” bir temel stok kullanıyor. Curry esnekliği ödüllendirir ve bir sürüm işe yaramazsa, bir dahaki sefere onu değiştirebilirsiniz.
Kare pirinciyle tanışmam, büyüdüğüm yerin yakınındaki bir Japon restoranından geldi – mahalleye uyum sağlamak için pan-Asya yemekleri servis edilen yer, ancak menülerinde söylemem gereken şey hayallerimin körisiydi. Tatlılığı, o zamana kadar yediğim Jamaika körisi ile tezat oluşturuyordu. Baharat, hafta sonları arkadaşlarımın evlerinde yediğim Tay körisinin altına oturdu. Ben de taşınana ve restoran kapanana kadar sipariş vermeye devam ettim. Kabul ettiğim şeyin aslında gerçek bir mucize olduğunun farkına vardım. Ve yeniden yaratma konusundaki ilk girişimlerim korkunç derecede başarısız olsa da, onları hâlâ seviyordum. Pastoral körimden uzaklaştıkça, hayallerimin körisinin birçok farklı biçim alabileceğini daha çok görmeye başladım.
Son birkaç yılda, kare pirinci hayatımda tekil bir yemek panteonuna girdi – repertuarımda yer tutan yemek arasında bir yerde, her şey toza döndüğünde döndüğüm yemeğe. Erkek arkadaşım ve benim yarattığımız pasta flambesinin tartışmalı olduğu ortaya çıktığında? Köriye dönüyorum. Arkadaşlarımı ağırlıyorsam, ancak saatlerce süren hazırlık süresini kestirmeyi başardıysam? Köriye dönüyorum. Bu ülkenin kaprisleri beni bunalttığında, güvenebileceğim tek iksir köridir. Tam olarak her şeyi düzeltmeyecek ama ayaklarımı tekrar yere basmaya hazır olana kadar beni ısıtacak.
Ve aslında kare pirinci pişirmeye gelince? Şaşırtıcı derecede basit – sadece proteinlerinizi ve sebzelerinizi hazırlayın. Ocağa veya ocağınıza biraz pirinç alın. Dolgularınızı soteleyin ve serpin, ardından kaynayana kadar stokunuzu ekleyin ve en önemli içeriğimiz olan tek tek parçaları daha büyük bir bütün halinde eritmek için zaman tanıyın. Köriyi tadın. Buna göre sezon. Arkadaşlarınız veya partneriniz veya kendiniz için ayarlayın. İlk kaseyi bitirmeden kendinizi bir sonraki kaseyi düşünürken bulacaksınız.
Yemek tarifi:Kare Pilav (Köri Pilavı)