Bu ülkede 1 Ocak’tan beri hurma yağı biyoyakıtlarla karıştırılmıyor. Şimdi de Federal Çevre Bakanı Steffi Lemke (Yeşiller) soya, mısır, kolza tohumu, şeker kamışı, şeker pancarı ve buğdaya dayalı tarımsal yakıtları piyasadan çıkarmak istiyor. Argüman: Yoğun tarım, arazi kullanımına ve biyolojik çeşitlilik kaybına neden olur.
Bu, Federal Ulaştırma Bakanı Volker Wissing’in (FDP) iklim hedeflerine ulaşmak için bir seçeneğinin daha eksildiği anlamına geliyor. Der Spiegel, şimdiye kadar “trafikteki CO₂ emisyonlarını azaltmanın en önemli yolu” olduğunu yazıyor ve retorik bir şekilde soruyor: “İklim korumanın iyi hedefi, doğa ile ekolojik ve sürdürülebilir bir etkileşimin mükemmel iddiası nedeniyle başarısız mı?”
Tartışma tanıdık geliyor, örneğin rüzgar enerjisiyle ilgili: Bir megavat saatlik rüzgar enerjisinin bizim için değeri kaç ölü kuş? Veya daha genel olarak: x ton CO’dan kaçınmak için hangi tali zararlardan sorumluyuz?2 kabul etmeye hazır mısın? Bu tartışma gereklidir ve yapılmalıdır.
Biyoyakıtlar iklim için gerçekten bir şey yapıyor mu?
Ancak biyoyakıtlar söz konusu olduğunda durum farklıdır. Buradaki tartışma, artıları eksilere karşı tartmakla ilgili değil. Biyoyakıtın iklime herhangi bir faydası olup olmadığı ile ilgili.
Gregor Honsel, 2006’dan beri TR’nin editörlüğünü yapıyor. Birçok karmaşık sorunun basit, kolay anlaşılır ama yanlış çözümleri olduğuna inanıyor.
Tarımsal yakıt kullanımının tonlarca CO salınımına yol açacağının defalarca söylendiği doğrudur.2 kaçınıldı. Ancak bu rakamlar sallantılı bir zeminde. İki faktörü göz ardı ediyorsunuz. İlk olarak, ‘dolaylı arazi kullanım değişikliği’: Hiçbir yağmur ormanı doğrudan enerji mahsulleri için temizlenmese bile, bunlar gıda ekiminin yerini alabilir ve bunun için değerli orman daha sonra yok edilir. Bu etki bir süredir biliniyordu, ancak bugüne kadar onu ciddi bir şekilde ölçmek mümkün olmadı. Ancak iklim dengesi bununla durur veya düşer.
İkincisi, “fırsat maliyeti”: Belirli bir kaynağı belirli bir amaç için kullanma kararı, bu kaynağın çok daha yararlı bir amaç için kullanılıp kullanılamayacağını dikkate almalıdır. Biyoyakıtlara uygulandığında, bu şu anlama gelir: iklim için bir hektar ekilebilir araziyi yeniden doğaçlamak ve CO kullanmak artık mantıklı olmaz mıydı?2– Üzerinde enerji mahsulü yetiştirmek yerine lavaboyu mu kullanacaksınız? Heidelberg’deki IFEU Enstitüsünden araştırmacılar bu soruyu inceledi ve olumlu yanıt verdi.
Bununla birlikte, biyoyakıtın sera gazı emisyonlarının azaltılmasına katkıda bulunduğuna dair makul bir şüphe varsa, o zaman bunun için hangi dezavantajların kabul edileceğine dair tartışma gereksiz hale gelir. Düşüşün sadece kağıt üzerinde olduğu gerçeğine teslim olmadıkça.
(gr)
Haberin Sonu
Bu, Federal Ulaştırma Bakanı Volker Wissing’in (FDP) iklim hedeflerine ulaşmak için bir seçeneğinin daha eksildiği anlamına geliyor. Der Spiegel, şimdiye kadar “trafikteki CO₂ emisyonlarını azaltmanın en önemli yolu” olduğunu yazıyor ve retorik bir şekilde soruyor: “İklim korumanın iyi hedefi, doğa ile ekolojik ve sürdürülebilir bir etkileşimin mükemmel iddiası nedeniyle başarısız mı?”
Tartışma tanıdık geliyor, örneğin rüzgar enerjisiyle ilgili: Bir megavat saatlik rüzgar enerjisinin bizim için değeri kaç ölü kuş? Veya daha genel olarak: x ton CO’dan kaçınmak için hangi tali zararlardan sorumluyuz?2 kabul etmeye hazır mısın? Bu tartışma gereklidir ve yapılmalıdır.
Biyoyakıtlar iklim için gerçekten bir şey yapıyor mu?
Ancak biyoyakıtlar söz konusu olduğunda durum farklıdır. Buradaki tartışma, artıları eksilere karşı tartmakla ilgili değil. Biyoyakıtın iklime herhangi bir faydası olup olmadığı ile ilgili.
Gregor Honsel, 2006’dan beri TR’nin editörlüğünü yapıyor. Birçok karmaşık sorunun basit, kolay anlaşılır ama yanlış çözümleri olduğuna inanıyor.
Tarımsal yakıt kullanımının tonlarca CO salınımına yol açacağının defalarca söylendiği doğrudur.2 kaçınıldı. Ancak bu rakamlar sallantılı bir zeminde. İki faktörü göz ardı ediyorsunuz. İlk olarak, ‘dolaylı arazi kullanım değişikliği’: Hiçbir yağmur ormanı doğrudan enerji mahsulleri için temizlenmese bile, bunlar gıda ekiminin yerini alabilir ve bunun için değerli orman daha sonra yok edilir. Bu etki bir süredir biliniyordu, ancak bugüne kadar onu ciddi bir şekilde ölçmek mümkün olmadı. Ancak iklim dengesi bununla durur veya düşer.
İkincisi, “fırsat maliyeti”: Belirli bir kaynağı belirli bir amaç için kullanma kararı, bu kaynağın çok daha yararlı bir amaç için kullanılıp kullanılamayacağını dikkate almalıdır. Biyoyakıtlara uygulandığında, bu şu anlama gelir: iklim için bir hektar ekilebilir araziyi yeniden doğaçlamak ve CO kullanmak artık mantıklı olmaz mıydı?2– Üzerinde enerji mahsulü yetiştirmek yerine lavaboyu mu kullanacaksınız? Heidelberg’deki IFEU Enstitüsünden araştırmacılar bu soruyu inceledi ve olumlu yanıt verdi.
Bununla birlikte, biyoyakıtın sera gazı emisyonlarının azaltılmasına katkıda bulunduğuna dair makul bir şüphe varsa, o zaman bunun için hangi dezavantajların kabul edileceğine dair tartışma gereksiz hale gelir. Düşüşün sadece kağıt üzerinde olduğu gerçeğine teslim olmadıkça.
(gr)
Haberin Sonu